ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ. Μια παρέα νεαρών παιδιών συζήταγε για τα απαγορευμένα ή ύποπτα βιβλία. Αυτά που κρύβουν κάτι «σκοτεινό» στις σελίδες τους που έχει ξεφύγει από το πολύ κόσμο και το βρίσκουν μόνο μερικοί ψυλλιασμένοι. Σαν παράδειγμα φέρανε το «φύλακα στη σίκαλη». Καθώς η συζήτηση προχωρούσε κατάλαβα πως κανένα από τα παιδιά δεν είχε διαβάσει το φύλακα, αλλά όλα είχαν διαβάσει με κάθε λεπτομέρεια αυτά που είχαν γράψει οι «ψυλλιασμένοι» Κοίταξα το βιβλίο που βρισκόταν κοιμισμένο χρόνια σ΄ενα ράφι στη βιβλιοθήκη και σκέφτηκα πως αν ο Χόλντεν Κόλφιλντ, άκουγε τη συζήτηση, θάλεγε «Μάγκα μου αυτή η λέξη –ψυλλιασμένοι- με πεθαίνει....» Κι εγώ θα του απαντούσα, «όσο και να αντιστάθηκες στους κάλπικους » τελικά...
