«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Nίκος Καζαντζάκης.
Χαμογέλα μιά καινούργια μέρα παντα αρχίζει, πές Καλημέρα !!! Χαμογελώντας ....... Έχεις κάτι να μας πείς ;..... Κάτι για να δημοσιεύσουμε ;..... Να διαμαρτυρηθείς για ένα δημοσίευμα δικό μας ή και άλλο θέμα ;..... Στείλε μας e-mail απο εδώ : catakravgi@gmail.com ή πάρε μας τηλ. 6 9 4 5 3 5 0 2 7 6 ".......Λένε πως το αιώνιο είναι στιγμές.. καλά φυλαγμένες στο "σφουγγάρι" της καρδιάς... ποτέ δε χάνουν, λένε, το άρωμα, ποτέ δεν αφήνουν την θάλασσα τον ήλιο ή την βροχή, να χάσουν την υφή τους... Κι όταν διψάμε, λένε, στα χείλη της ψυχής, το σφουγγάρι αυτό, ζωή ξαναδίνει...
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω... Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα... ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ !!

Παρασκευή, Αυγούστου 31

Ο τολμών νικά!

Άρθρο της Νεράϊδας  αναρτήθηκε από τον Πετροβούβαλο στο  Αβέρωφ
.
«Οι άνθρωποι που πάνε μπροστά σ’ αυτόν τον κόσμο, είναι αυτοί που σηκώνονται, αναζητούν τις συνθήκες που θέλουν, κι αν δεν τις βρουν, τις διαμορφώνουν μόνοι τους»
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω
.
Υπάρχουν φορές που η ζωή σε ξεπερνά..που τα γεγονότα μοιάζουν με τα πιο άπιαστα όνειρά σου κι εσύ στέκεις απλός θεατής για να δεις την επόμενη πράξη στο έργο της ζωής σου. Είναι αυτές οι φορές που απλά κοιτάς ψηλά και ευγνωμονείς το Θεό για το προσωπικό σου θαύμα και για τη δύναμη που σου έδωσε να το βιώσεις. Το ακατόρθωτο γίνεται εφικτό και το τέλμα γίνεται απλά η αρχή για το καινούριο. Είναι αυτό το σημείο που απαλλαγμένος από τα κατάλοιπα και από τις αγκιστρώσεις του παρελθόντος χαμογελάς αισιόδοξα στο νέο ξεκίνημα και με εφόδιο την ελπίδα και την πίστη προχωράς δυναμικά εμπρός. Είναι αυτό το σημείο που για να πάρεις δύναμη πρέπει απλά να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά και να στηριχτείς γερά στα πόδια σου. Είναι αυτό το σημείο που ο φύλακας άγγελός σου, σου κλείνει συνωμοτικά το μάτι και νιώθει περήφανος για σένα.
Πόσοι από μας όμως μπορούν να το καταφέρουν; Πόσοι μπορούν να μετρήσουν τα οφέλη και αλώβητοι να αλλάξουν την πορεία της ζωής τους; Πόσοι μπορούν να απαλλαγούν από το φόβο του αγνώστου και από την ασφάλεια της συνήθειας –όσο επίπονη κι αν είναι;
Οι ευκαιρίες πολλές και καθημερινές. Απέναντι στο λάθος πάντα υπάρχει το σωστό. Στο κακό, το καλό. Στο αδύνατο, το δυνατό. Η σοφία μας έγκειται στη διαύγεια που έχουμε να αντιληφθούμε τη διαφορά και να επιλέξουμε το μονοπάτι εκείνο που θα οδηγήσει τα βήματά μας στο δρόμο της αλλαγής. Καθημερινά θαύματα μας δείχνουν ότι μπορούμε να σταθούμε με σεβασμό απέναντι στο πεπρωμένο και να χαράξουμε δυναμικά την πορεία μας χωρίς αλαζονεία και υπεροψία. Απαιτείται σύνεση αλλά και θέληση προκειμένου να μην παραιτηθούμε της προσπάθειας και να βιώσουμε την ικανοποίηση του αποτελέσματος. Καθημερινά μπορούμε να γίνουμε μικροί θεοί και να κινήσουμε το χέρι της Αθηνάς, ώστε να έχουμε το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Η απαθής παρατήρηση της ζωής μας και ο ωχαδερφισμός το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μετατρέψουν το όραμα σε άπιαστο όνειρο και να ρίξουν την όποια προσπάθεια στο κενό. Το να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μας βοηθήσουν, είναι στο χέρι μας και μόνο. Η τέχνη του εφικτού απέχει από το «είναι μάταιο, αφέσου». Χρειάζεται τόλμη και πίστη προκειμένου να πλησιάσουμε το στόχο και να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.
Τα πάντα έχουν το ρίσκο τους και το κόστος κινδύνου είναι διαρκώς ανασταλτικός παράγοντας σε όποιον δεν τολμά. Όμως ο χρόνος δε μας δίνει την πολυτέλεια της διαιώνισης νοσηρών καταστάσεων. Η ζωή μας δεν είναι μια πρόβα στο έργο που θα ακολουθήσει: είναι το ίδιο το έργο με μία και μοναδική παράσταση! Εμείς γράφουμε την πλοκή, εμείς οριοθετούμε το διάλειμμα, εμείς ορίζουμε το φινάλε! Από εμάς εξαρτάται αν θα εισπράξουμε το χειροκρότημα ή την αποδοκιμασία. Ωστόσο αυτό δεν έχει σημασία: η ανταπόκριση του κοινού δεν είναι ο λόγος διαμόρφωσης της πλοκής. Αυτό που μετρά είναι η προσωπική μας ικανοποίηση: ο πρωταγωνιστής δεν παίζει για το χειροκρότημα!
Ας τολμήσουμε την αλλαγή για να έχουμε το happy end που μας αξίζει…

.

Εικόνα: “Ο φόβος δεν είναι επιλογή”, του Joel Amat από το digital-art-gallery.com

buzz it!

Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.

www.olympia.gr