Βιντεο με την Εκρηκτική ομιλία Καμμένου πριν από λίγο στην βουλή: Άρατε Πύλες!(μετά το κείμενο του Θράκα! ):
Η ευθύνη του συστήματος και η ευθύνη των προσώπων
Οι χαρακτήρες όλων των ανθρώπων, άρα και των πολιτικών είναι προϊόντα μιας κοινωνικής διαδικασίας και ενός συγκεκριμένου κοινωνικού περιβάλλοντος.
Υπό αυτή την έννοια, δεν μας φταίνε τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Διότι οι χαρακτήρες αυτών των πολιτικών, όπως και οι πολιτικές τους, είναι προϊόντα μιας διαδικασίας και ενός περιβάλλοντος. Εχθρός μας βασικός παραμένει η διαδικασία και το περιβάλλον που γεννά τέτοια πρόσωπα, όπως και τις πολιτικές.
Πράγματι, μπορούμε να πάρουμε από όποιον χώρο θεωρεί ο καθένας ως πιο “ενάρετο” πολιτικά ή ηθικά ή όπως αλλιώς τον θεωρεί εγκεκριμένο και ενδεδειγμένο, ένα πρόσωπο και να το θέσουμε, σαν πείραμα, μέσα σε αυτό το συγκεκριμένο, και γνωστό σε μας για την διαφθορά και την μολυσματικότητά του, πολιτικό μας σύστημα. Σε πόσο χρονικό διάστημα θα έχει γίνει και το πρόσωπο αυτό σαν τους άλλους που ξέρουμε; Σε έναν χρόνο, σε δύο; Θα γίνει σίγουρα. Στον έναν ή στον άλλον βαθμό.
Συμφωνώ λοιπόν με την άποψη ότι “δεν μας φταίνε” τα πρόσωπα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα δεν φταίνε. Και ότι είναι αθώα για τα ανομήματά τους και την τωρινή οδύνη μιας ολόκληρης κοινωνίας. Σαφώς και φταίνε. Στο ελάχιστο να είχαν ακολουθήσει διαφορετικές πολιτικές, η ζωή μεγάλου αριθμού συνανθρώπων μας θα ήταν τώρα πολύ καλύτερη και θα είχε μια άλλη ποιότητα.
Το ότι αποδίδουμε στην ανέλεγκτη και αυτόνομη ολιγαρχική εξουσία και στην απληστία του καπιταλισμού τις ευθύνες για την παραγωγή αυτών των χαρακτήρων, αυτό δεν σημαίνει πως μπορούμε να αθωώσουμε και τα πρόσωπα που βαρύνονται με καταστροφικές πολιτικές για την κοινωνία.
Στο κάτω κάτω, αφού εξαντλήσουμε όλα τα επιχειρήματα, τα ελαφρυντικά και τις “δικαιολογίες”, από ένα σημείο και μετά, είμαστε αναγκασμένοι να μπούμε στον αμείλικτο κύκλο της προσωπικής ευθύνης του καθενός μας. Κι αυτό πρέπει να το κάνουμε και με τον εαυτό μας τον ίδιο.
Δεν φταίει μόνο ο Χίτλερ που δίνει την εντολή. Φταίει και ο στρατιώτης που την εκτελεί. Σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Και βέβαια απαιτεί και διαφορετική αντιμετώπιση από μας η κάθε περίπτωση. Αλλά την απαιτεί παρόλα αυτά.
Η συμμετοχή σε ένα έγκλημα, παρά τα όσα ελαφρυντικά μπορούν να ληφθούν υπόψη για ένα πρόσωπο, παραμένει πάντα συμμετοχή σε ένα έγκλημα.
Θραξ Αναρμόδιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.