Αναπόφευκτος ο ανασχηματισμός, ανοικτές οι εκλογές…

Τώρα εδώ που τα συζητάμε, αντί να ασχολούμαστε με τη Νέα Δημοκρατία, θα ήταν ευχής έργον η χώρα να αποκτήσει Κυβέρνηση, ή κατά μια άλλη έννοια, αυτοί που είναι στην Κυβέρνηση να αποφασίσουν ότι δεν είναι αρκετό να είναι μόνο εκεί, αλλά και να κάνουν κάτι ώστε να δικαιολογήσουν και το… μισθό τους. Όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν-και σωστά- απασχολημένοι με τη Σύνοδο Κορυφής, αλλά την ίδια στιγμή είναι εμφανές ότι έχουν χάσει την επαφή τους με την ελληνική πραγματικότητα. Πλήρης αρρυθμία που έχει ως αποτέλεσμα να υπολειτουργεί το δημόσιο, ενώ κανένας στόχος δεν έχει επιτευχθεί γεγονός που αναπόφευκτα οδηγεί στη λήψη και νέων μέτρων.

Η κυβερνητική αδράνεια οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έλλειψη πολιτικής βούλησης, αφού τα μέτρα που είναι αναγκαία εξαγγέλλονται αλλά δεν προωθούνται γιατί η κυβέρνηση δεν τα πιστεύει. Η Κυβέρνηση δεν πιστεύει στις ιδιωτικοποιήσεις, άρα δεν μπορεί να τις εξηγήσει πολιτικά και ιδεολογικά, δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και μοιραία καταφεύγει σ’ αυτό που ξέρει καλύτερα προκειμένου να αυξήσει τα έσοδα. Αύξηση φορολογίας που όμως δεν αποφέρει παρά ελάχιστα αφού δεν υπάρχει ρευστότητα στην αγορά και επιπλέον μέτρα τα οποία θα επιτείνουν την ύφεση.

Ένας επιπλέον λόγος που έχει παραλύσει τη λειτουργία της κρατικής μηχανής είναι ότι το κυβερνητικό σχήμα αποδεικνύεται δυσκίνητο και συνεπώς αναποτελεσματικό. Ο Πρωθυπουργός πρέπει να έχει καταλάβει ότι το «βαρύ» σχήμα δεν ανταποκρίνεται στους γρήγορους ρυθμούς που χρειάζεται η οικονομία. Χρειάζεται ένα μικρό και ευέλικτο σχήμα, που θα παίρνει γρήγορες αποφάσεις και θα τις υλοποιεί. Αυτό σημαίνει ανασχηματισμός και μάλιστα δομικός.

Ο Γιώργος Παπανδρέου οφείλει να αντιληφθεί ότι τα χρονικά περιθώρια έχουν εξαντληθεί, όπως έχει εξαντληθεί και η υπομονή της κοινωνίας. Χρειάζεται να κινηθεί με γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις, αν φυσικά δεν έχει κάτι άλλο στο μυαλό του. Και το μόνο που υποψιαζόμαστε ότι μπορεί να έχει είναι οι εκλογές. Που ασφαλώς θα είναι καταστροφικές για τη χώρα, αλλά μήπως το ίδιο καταστροφική δεν είναι και η αδράνεια της Κυβέρνησής του;

Του αρθρογράφου:   ΧΑΡΗ ΠΑΥΛΙΔΗ