Άκου Ανθρωπάκο

«Ο Έρωτας η Εργασία και η Γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές τις ζωής, αυτές που πρέπει να την κυβερνούν» Βίλχελμ Ραιχ..

Να Είσαι ο εαυτός σου…
Πολλοί μεγάλοι ηγέτες σου το είπαν αυτό.

Αν εσύ ανθρωπάκο ο ένας μέσ’ στο εκατομμύριο ανελάμβανες έστω και μια σταγόνα απ’ την ευθύνη που σου ανήκει, ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός και οι μεγάλοι φίλοι σου, δεν θα πέθαιναν εξ αιτίας της μικρότητας σου.

Επειδή δηλαδή δεν αναλαμβάνεις καμιά ευθύνη το σπίτι σου στέκεται στην άμμο. Το ταβάνι καταρρέει πάνω σου, το πάτωμα πέφτει από κάτω σου αλλά εσύ φωνάζεις ‘ζήτω ο μεγάλος Ηγέτης», Ο  σωλήνας του νερού σπάζει, το παιδί σου πνίγεται, συνεχίζεις όμως να είσαι οπαδός «της πειθαρχίας και της τάξης» που διδάσκεις στο παιδί σου με ξυλιές.  Η γυναίκα σου κείτεται στο κρεβάτι με πνευμονία κι εσύ θεωρείς τα γερά θεμέλια προϊόν της «εκκλησιαστικής φαντασίας».

Ρωτάς τι να κάνω? Γίνε Ο Εαυτός Σου!!!

Χτίσε το σπίτι σου στην πέτρα, Πέτρα είναι η ίδια σου η φύση που σκοτώνεις μέσα σου. Άλλαξε τις ψευδαισθήσεις σου με λίγη αλήθεια, Ξεφορτώσου όλους τους πολιτικούς, τους διπλωμάτες, τους παπάδες. Ξέχνα το γείτονα σου και άκουσε την φωνή μέσα σου, ο γείτονας σου επίσης θα σου είναι ευγνώμων. Πες σε όλο τον κόσμο πως πια θα δουλεύεις για την ζωή και όχι για τον θάνατο. Αντί να τρέχεις στις εκκλησίες και στις διαδηλώσεις, φτιάξε ένα νόμο για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και των αγαθών.

Ένας τέτοιος νόμος θα είναι κομμάτι της πέτρας κάτω από το σπίτι σου…

…Πήγαινε στην βιβλιοθήκη αντί να πας στον πυγμαχικό αγώνα. Ταξίδεψε σε ξένες χώρες αντί να πας στο Μαϊάμι, και το πιο σημαντικό ΣΚΕΨΟΥ ΣΩΣΤΑ, άκου την εσωτερική φωνή σου που σε ωθεί να κάνεις το σωστό. Κρατάς τη ζωή σου στα χέρια σου. μην την εμπιστεύεσαι σε κανέναν άλλο, και λιγότερο απ’ όλους στους ηγέτες που επέλεξες.

Αλλά εσύ τι κάνεις?

Θεωρείς την ευγνωμοσύνη, «συναισθηματισμό’ και ‘μικροαστική συνήθεια’.Την εκτίμηση για τα επιτεύγματα, «δουλικό γλείψιμο. Δεν βλέπεις ότι ΕΣΥ «γλύφεις» εκεί που θα έπρεπε να είσαι αυθάδης και ότι είσαι αγνώμονας εκεί που θα έπρεπε να είσαι ευγνώμονας.

Κλέβεις από τον ευεργέτη και δίνεις στο ληστή. Συγχέεις το δικαίωμα της «ελευθερίας του λόγου’ με την ανεύθυνη κριτική και λασπολογία. Θέλεις να κριτικάρεις μα δεν θέλεις να κριτικάρεσαι και για αυτό το λόγο καταστρέφεσαι. Θέλεις να επιτίθεσαι αλλά χωρίς να εκθέτεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο.

Γι αυτό πάντα πυροβολείς ύπουλα από ενέδρα.

Μόνος σου κατέστρεψες την ελευθερία σου και συνεχίζεις να την καταστρέφεις. Πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο δεν χρειάζονταν διαβατήρια για τα διεθνή ταξίδια. Πήγαινες όπου ήθελες. Ο πόλεμος για «ειρήνη και ελευθερία» έφερε τα διαβατήρια κι αυτά κόλλησαν πάνω σου σαν τις ψείρες.

Δεν μπορείς να με κρεμάσεις ανθρωπάκο χωρίς να περάσεις την θηλιά πρώτα από τον λαιμό σου….

Είσαι σαν βαρέλι, σκέπτεσαι σαν βαρέλι, Διδάσκεις σαν βαρέλι και προσπαθείς να επιβάλλεις στον κόσμο το βαρελοειδές σώμα σου, το ψέμα σου και το βαθύ μίσος σου για τα παιδιά, για τον Έρωτα, για την Αγάπη, κάτω απ’ το ψεύτικο χαμόγελο.

 

Τελευταία είχες να διαλέξεις μεταξύ της δολοφονικής Ατομικής Ενέργειας, και της Ενεργητικής Ορμονικής Ενέργειας. Με την συνηθισμένη στραβοκεφαλιά σου διάλεξες την ατομική ενέργεια. Έχεις τώρα να διαλέξεις μεταξύ της άγνοιας για τον καρκίνο και δικής μου ανακάλυψης των μυστικών του. που θα μπορούσε να βοηθήσει και να σώσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Συνεχίζεις να δημοσιεύεις τις ίδιες ηλιθιότητες για τον καρκίνο, σε περιοδικά και εφημερίδες, αποσιωπώντας την γνώση που μπορεί να σώσει το παιδί σου, την σύζυγό σου, την μητέρα σου.

Πεινάς και πεθαίνεις κατά εκατομμύρια, αλλά πολεμάς τους μωαμεθανούς για την ιερότητα των αγελάδων Ινδέ ανθρωπάκο. Κρέμασες τους Χιτλερικούς αφού είχαν δολοφονήσει εκατομμύρια ανθρώπους. Τι σκεφτόσουνα ΠΡΙΝ δολοφονήσουν αυτούς τους ανθρώπους? Δεν αρκούν δηλαδή μερικές δεκάδες πτώματα για να σε κάνουν να πάρεις μπρός, χρειάζονται εκατομμύρια για να συγκινηθεί ο ανθρωπισμός σου?  Κάθε μία από αυτές μικρότητες τονίζει την τεράστια αθλιότητα του ζώου άνθρωπος….

Βιλχελμ Ραιχ «Άκου Ανθρωπάκο»

 «Ο Έρωτας η Εργασία και η Γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές τις ζωής, αυτές που πρέπει να την κυβερνούν» Βίλχελμ Ραιχ..

Επιτρέπεις στους ισχυρούς να απαιτούν τη δύναμη εν ονόματι “του ανθρωπάκου”. Όμως, εσύ ο ίδιος παραμένεις βουβός. Ενισχύεις τους ισχυρούς με περισσότερη δύναμη. Επιλέγεις για εκπροσώπους ανθρώπους αδύναμους και κακοήθεις. Τελικά διαπιστώνεις πάντα, πολύ αργά, πως σ’ έπιασαν κορόιδο.

Διαφέρεις από τον ισχυρό σε τούτο μόνο,

ο ισχυρός υπήρξε κάποτε ένας πολύ μικρός ανθρωπάκος, αλλά ανέπτυξε μια σημαντική ικανότητα. Αναγνώρισε την ποταπότητα και την

 

ανεπάρκεια των σκέψεων και των πράξεών του. Κάτω από την πίεση κάποιου έργου που θεώρησε σημαντικό, έμαθε να διακρίνει ότι η μικρότητα κι η ευτέλειά του απειλούσαν την ευτυχία του.

Με άλλα λόγια ο ισχυρός γνωρίζει

πότε και σε τι είναι ανθρωπάκος. Ο ανθρωπάκος, όμως, δε γνωρίζει ότι είναι ποταπός και φοβάται να το μάθει. Κρύβει την ποταπότητα και την ανεπάρκειά του πίσω από αυταπάτες δύναμης και μεγαλείου, τη δύναμη και του μεγαλείου κάποιου άλλου. Είναι περήφανος για τους μεγάλους στρατηγούς του, αλλά όχι για τον εαυτό του. Θαυμάζει την ιδέα που δεν είχε κι όχι εκείνη που είχε. Όσο λιγότερο καταλαβαίνει κάτι, τόσο περισσότερο πιστεύει σ’ αυτό. Κι όσο καλύτερα αντιλαμβάνεται μια ιδέα, τόσο η πίστη του σ’ αυτήν κλονίζεται.

Επί εκατοντάδες χρόνια αληθινά μεγάλοι διανοητές έκαναν ανυπολόγιστες θυσίες. Αφιέρωσαν το νου και τη ζωή τους για να σου εξασφαλίσουν την ελευθερία και την ευημερία σου. Ε, λοιπόν, τα ανθρωπάκια που αναδύθηκαν από τους κόλπους σου, ανακάλυψαν πως δε χρειάζεται να καταβάλει κανείς τόσο κόπο και μόχθο. Εκείνο που κατόρθωσαν, μετά από δοκιμασίες και σκληρό πνευματικό αγώνα πολλών χρόνων, οι αληθινά μεγάλοι διανοητές, αυτοί κατάφεραν να το καταστρέψουν σε λιγότερο από πέντε.

 

Μάλιστα, τα ανθρωπάκια από τις τάξεις σου ανακάλυψαν τον τρόπο να επισπεύδουν τη διαδικασία. Η μέθοδός τους είναι χυδαία και κτηνώδης. Σου λένε απερίφραστα ότι εσύ κι η ζωή σου, τα παιδιά κι η οικογένειά σου δεν αξίζουν πεντάρα, ότι είσαι ένα ηλίθιο ανδράποδο που μπορούν να το κάνουν ότι θέλουν. Δε σου υπόσχονται ατομικές, μα εθνικές ελευθερίες. Δε λένε λέξη περί αυτοσεβασμού. Σου λένε μονάχα να σέβεσαι το κράτος. Δε σου υπόσχονται προσωπική μεγαλοσύνη, αλλά εθνικό μεγαλείο. Εφόσον η “ατομική ελευθερία” και η “ατομική μεγαλοσύνη” δε σημαίνουν για σένα το παραμικρό, ενώ η “εθνική ελευθερία” και τα “εθνικά συμφέροντα” διεγείρουν τις φωνητικές σου χορδές ακριβώς όπως τρέχουν τα σάλια του σκύλου μπροστά στο κόκαλο.

“Δε σ’ αγαπούν ανθρωπάκο, σε περιφρονούν, επειδή περιφρονείς τον εαυτό του. Σε ξέρουν απ’ έξω κι ανακατωτά…”

Γνωρίζουν τις χειρότερες αδυναμίες σου,

όπως θα έπρεπε να τις γνωρίζεις εσύ. Σε θυσίασαν σ’ ένα σύμβολο κι εσύ τους έδωσες τη δύναμη να σ’ εξουσιάζουν. Εσύ ο ίδιος τους αναγόρευσες αφεντικά σου και συνεχίζεις να τους στηρίζεις, παρόλο που πέταξαν τις μάσκες τους. Στο παν κατάμουτρα: «Είσαι και θα είσαι πάντα κατώτερος, ανίκανος να αναλάβεις την παραμικρή ευθύνη». Κι εσύ τους αποκαλείς καθοδηγητές και σωτήρες και φωνάζεις “ζήτω, ζήτω”.

Δεν έχεις κανένα αισθητήριο για να διακρίνεις τον πραγματικά μεγάλο άνθρωπο. Ο χαρακτήρας του, τα βάσανά του, η λαχτάρα του, η οργή του κι ο αγώνας του για σένα σου είναι άγνωστα. Αγνοείς εντελώς πως υπάρχουν άντρες και γυναίκες που, από φύση τους, είναι ανίκανοι να σε καταπιέσουν και να σε εκμεταλλευτούν, άντρες και γυναίκες που θέλουν να είσαι ελεύθερος, πραγματικά κι αληθινά ελεύθερος. Μα αντιπαθείς τούτους τους άντρες και τις γυναίκες, επειδή είναι έξω από τη φύση σου.

Είναι απλοί και ειλικρινείς.

Εκτιμούν την αλήθεια, όσο εκτιμάς εσύ την κομπίνα. Βλέπουν μέσα σου σα να ‘σαι διάφανος, αλλά δε σε περιφρονούν. Θλίβονται για την κατάντια του ανθρώπου. Μα διαισθάνεσαι πως βλέπουν μέσα σου και νιώθεις να απειλείσαι. Aναγνωρίζεις τη μεγαλοσύνη τους, ανθρωπάκο, μόνο όταν πολλά άλλα ανθρωπάκια σου πουν ότι είναι μεγάλοι. Φοβάσαι τους μεγάλους ανθρώπους, την επαφή τους με τη ζωή και την αγάπη τους γι’ αυτή.

Όμως ο μεγάλος άνθρωπος σε αγαπά, όπως θα αγαπούσε κάθε ζωντανό πλάσμα. Δε θέλει να υποφέρεις, όπως υποφέρεις χιλιάδες χρόνια τώρα. Δε θέλει να λες ανοησίες, όπως λες εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δε θέλει να δουλεύεις σαν μουλάρι, επειδή αγαπά τη ζωή και θέλει να την απαλλάξει από τα βάσανα και τον εξευτελισμό.

Wilhelm Reich ‘Άκου Ανθρωπάκο’

“Ξέρω πολύ καλά ότι το ανθρώπινο είδος γνώριζε την ύπαρξη μιας παγκόσμιας ενέργειας σχετιζόμενης με τη ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Ωστόσο, το κύριο έργο της φυσικής επιστήμης συνίσταται στο να κάνει αυτή την ενέργεια χρησιμοποιήσιμη. Αυτή είναι η μοναδική διαφορά ανάμεσα στη δική μου δουλειά και όλη τη προηγούμενη γνώση.” Wilhelm Reich

Η ομιλία αυτή προς τον Ανθρωπάκο, του μεγάλου φυσικού επιστήμονα με τον ανθρωπάκο είναι η ήσυχη απάντηση στην μεγάλη λασπολογία που εξαπέλυσε η ιερά εξέταση -διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων- (F.D.A.)  εναντίον ενός ανθρώπου που μόνο για το καλό της ανθρωπότητας και του ανθρώπου νοιαζόταν.

«Δεν υπάρχουν αποδείξεις. Δεν υπάρχουν αυθεντίες κανενός είδους. Κανένας Πρόεδρος, Ακαδημία, Δικαστήριο, Κογκρέσο ή Γερουσία σ΄ αυτή τη γη δεν έχει τη γνώση ή τη δύναμη να αποφασίσει ποια θα είναι η γνώση του αύριο.

Είναι άχρηστο να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι που είναι άγνωστο σε κάποιον που είναι αδαής του αγνώστου, ή φοβάται την απειλητική δύναμή του. Μόνο οι παλιοί, καλοί κανόνες της μάθησης θα φέρουν τελικά την κατανόηση για τον εισβολέα της γήινης ύπαρξής μας.

Αυτοί που δε γνωρίζουν τους δρόμους της μάθησης ας κάνουν στην άκρη, ενώ αυτοί που ξέρουν τι είναι γνώση, ας τρέξουν στο μονοπάτι προς το άγνωστο. Η Αναζήτηση της Γνώσης είναι Ανώτατη Ανθρώπινη Δραστηριότητα. Τίποτα άλλο, παρά οι νόμοι της μάθησης, δεν  μπορούν να την ορίσουν». Dr Wilhelm Reich 

Το άνω απόσπασμα σε συνέχειες από το ‘Άκου Ανθρωπάκο’ αλιεύθηκε από το  : http://miastala.com/s/?p=1623

Περισσότερα γι αυτόν τον φωτισμένο άνθρωπο αλλά και το έργο του την Οργόνη, αλλά και την μετεξέλιξη της εργασίας του Ραιχ που είναι οι Οργονίτες θα συνεχίσουμε σε πολύ σύντομο επόμενο άρθρο.