«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Nίκος Καζαντζάκης.
Χαμογέλα μιά καινούργια μέρα παντα αρχίζει, πές Καλημέρα !!! Χαμογελώντας ....... Έχεις κάτι να μας πείς ;..... Κάτι για να δημοσιεύσουμε ;..... Να διαμαρτυρηθείς για ένα δημοσίευμα δικό μας ή και άλλο θέμα ;..... Στείλε μας e-mail απο εδώ : catakravgi@gmail.com ή πάρε μας τηλ. 6 9 4 5 3 5 0 2 7 6 ".......Λένε πως το αιώνιο είναι στιγμές.. καλά φυλαγμένες στο "σφουγγάρι" της καρδιάς... ποτέ δε χάνουν, λένε, το άρωμα, ποτέ δεν αφήνουν την θάλασσα τον ήλιο ή την βροχή, να χάσουν την υφή τους... Κι όταν διψάμε, λένε, στα χείλη της ψυχής, το σφουγγάρι αυτό, ζωή ξαναδίνει...
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω... Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα... ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ !!

Τρίτη, Απριλίου 6

Μία κακοποίηση... Θα την πάρετε εδώ ή να σας την τυλίξω...?

Στο κείμενο που ακολουθεί εμείς παραθέτουμε  Και την εικόνα  με την προσευχή που δανειστήκαμε απο το μπλογκ  της  Αναζήτησης ,όπου αναρτήθηκαν στις  28 του Μάρτη  εν όψη  Μεγάλης Εβδομάδος......paparounesΔιαβάστε και τις  δυο Κυρίες μόνο  όφελος  θα αποκομίσετε ! ! !

 

Μία κακοποίηση στο 96...Θα την πάρετε εδώ ή να σας την τυλίξω...?

-...Όχι θα την πάρω στο email μου για να μου φτιάξει την Υπόλοιπη μέρα.
Δευτέρα πρωί, πίνοντας τον καφέ μου, ανοίγω το email μου, όπως συνηθίζω να δω τα μηνύματά μου.
Κι εκεί που πίστευα ότι η ζωή έγινε πιο όμορφη, τουλάχιστον στις καρδιές μας, διαβάζω:
Παρά ταύτα: Χριστός ανέστη!
Posted: 04 Apr 2010 04:08 AM PDT
Παρά ταύτα:
Βρετανία: Θάνατος 12χρονου κοριτσιού από ξυλοκόπημα
Νεκρό από ξυλοκόπημα έως θανάτου 12χρονο κορίτσι στο Μάντσεστερ, ένας 37χρονος ανακρίνεται.
Μου μαύρισε την ψυχή, και την μέρα μαζί.
Δεν έχει σημασία αν συνέβη σε μια άλλη χώρα. Kurie
Είναι ο θάνατος ενός παιδιού που συνέβη δίπλα μου.
Που κάποιοι άνθρωποι για χάρη του κλικ ,εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο.
Τον δικό μου πόνο της μάνας.
Πού με πάνε από κακοποίηση σε κακοποίηση, και μου μαυρίζουν την καρδιά.
-Πώς να σου χαλάσω την αισιοδοξία;
-Πάρε έναν θάνατο παιδιού για breakfast.
Αλλά πάρα ταύτα: Χριστός Ανέστη.
Παρακάτω σχόλιο σ`ένα άρθρο με τον τίτλο: "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ":
Αν δεν είσαι βροχή αγάπη μου
Γίνε δέντρο
Γόνιμο…γίνε δέντρο.
Κι αν δεν είσαι αγάπη μου δέντρο
Γίνε πέτρα
Υγρή…γίνε πέτρα.
Κι αν πέτρα, αγάπη μου, δεν είσαι
Γίνε φεγγάρι
Στο όνειρο της αγαπημένης…γίνε φεγγάρι.
[Έτσι είπε μια γυναίκα
στο γιο της καθώς έθαβαν.
]..
Όλ`αυτά σε αναστάσιμο post.
Kι αναρωτιέμαι, τελικά στην ζωή μας, τίποτα δεν επιτρέπεται να είναι όμορφο;
Όλα μαύρα κι άραχνα;
Μόνο ο πόνος κι ο θάνατος πουλάει σήμερα;
Καταντήσαμε πιο μαύροι από τα δελτία ειδήσεων.
Και το λέω εγώ που δεν υπάρχει πόνος, ειλικρινά, που να μην τον έχω βιώσει.
Που έχω γίνει στάχτη και ξαναναστήθηκα άπειρες φορές στην ζωή μου.
Και το κατάφερα μέσα από την εμπιστοσύνη που έδειχνα πάντα σ`ΕΚΕΙΝΟΝ, και στην θεϊκή του παρέμβαση.
Ποτέ δεν με γέλασε...στον κατάλληλο χρόνο όταν ήμουν έτοιμη ήταν Παρόν.
Ας αντικρίσουμε επιτέλους  με πιο αισιόδοξο βλέμμα την ζωή κι αυτή θα μας τ`ανταποδώσει.
Άς μεταδώσουμε πιο αισιόδοξα μηνύματα στους γύρω μας.
Και να είστε σίγουροι ότι η ζωή θα μας το προσφέρει  πίσω  στο διπλάσιο, όπως έκανε σε μένα.
Λίγα λόγια που διάβασα και προσπαθώ κάθε μέρα να τα κάνω πράξη: 
Να θυμηθώ κάθε μέρα. Butterfly
Να μην αφήνω την τύχη να μου ρίχνει τα σκουπίδια της.( και τις μαύρες ειδήσεις της)
Να ζήσω ημέρες χειροποίητες. Και νύχτες.(κεντημένες με το νήμα της Αγάπης)
Να θυμηθώ να μη φοβάμαι το φόβο.( ο φόβος χτύπησε την πόρτα...η Αγάπη άνοιξε και δεν ήταν κανείς απέξω).
Έζησα αρκετά χρόνια μέχρι τώρα και το είδα.
Να θυμάμαι να μην απελπίζομαι.
Να μην με παίρνει από κάτω.
Να θυμάμαι να χαμογελάω και να ντύνω την μέρα μου με τα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Και το μαύρο χρώμα το χαρίζω σ`αυτούς που ηδονίζονται να ζουν μες την μιζέρια και την κακομοιριά.

Έγραψε  η  :  Theodosia

buzz it!

Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.

www.olympia.gr