«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Nίκος Καζαντζάκης.
Χαμογέλα μιά καινούργια μέρα παντα αρχίζει, πές Καλημέρα !!! Χαμογελώντας ....... Έχεις κάτι να μας πείς ;..... Κάτι για να δημοσιεύσουμε ;..... Να διαμαρτυρηθείς για ένα δημοσίευμα δικό μας ή και άλλο θέμα ;..... Στείλε μας e-mail απο εδώ : catakravgi@gmail.com ή πάρε μας τηλ. 6 9 4 5 3 5 0 2 7 6 ".......Λένε πως το αιώνιο είναι στιγμές.. καλά φυλαγμένες στο "σφουγγάρι" της καρδιάς... ποτέ δε χάνουν, λένε, το άρωμα, ποτέ δεν αφήνουν την θάλασσα τον ήλιο ή την βροχή, να χάσουν την υφή τους... Κι όταν διψάμε, λένε, στα χείλη της ψυχής, το σφουγγάρι αυτό, ζωή ξαναδίνει...
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω... Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα... ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ !!

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 10

Το όπλο του Έλληνα

Το όπλο του Έλληνα

 

Ο Λάμπης Ν. Βολονάκης, λοχίας του Α΄ Λόχου του 17ου Συντάγματος Πεζικού υπηρετούσε στη Μικρά Ασία το 1920. Αποσυναρμολογώντας και καθαρίζοντας το όπλο του, βρήκε ένα σημείωμα και μια πεντάρα. Τα φύλαξε μέχρι την επιστροφή του στην πατρίδα και…

τα κατέθεσε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία της Ελλάδος.
Το σημείωμα είναι ενδεικτικό του διαχρονικού πνεύματος του Έλληνα Στρατιώτη, το οποίο προσπαθούν να εξοντώσουν τα τελευταία χρόνια:

Εν Μπιζανίω, 20 Φεβρουαρίου 1913

Αγαπητέ Συνάδελφε,
Σε χαιρετώ,
Σε, που θα έχης την τύχη να ανοίξης το πέλμα του όπλου αυτού, θα εύρης την πεντάρα αυτή και να πάρης ένα τσιγάρο, να το καπνίσης στην υγεία μου.
Το όπλο αυτό το έφερα επί πέντε έτη.
Το δόξασα και με δόξασε και τώρα αναγκάζομαι να το εγκαταλείψω, λόγω τραυματισμού μου.
Πέρασα τόσες και τόσες στιγμές και δεν το εγκατέλειψα και εάν η πατρίς σε χρειασθή, να το τιμήσης.

Νικ. Καββαδίας

 

buzz it!

Blog Widget by LinkWithin

1 σχόλιο:

  1. ΕΣΩ ΕΤΟΙΜΟΣ ΨΥΧΙΚΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ.Το χερι κοντα στο θηκαρι.. Μην ξεχνας. Το μαχαιρι εινα αθορυβο. Ο νοων νοειτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.

www.olympia.gr