Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση προ των περικοπών Δώρου Πάσχα ,Αδείας και 14ου μισθού.
Γεια σας,
η κατάσταση στην οικονομία είναι τραγική. Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα σήριαλ με χιουμοριστικά και τραγικά χαρακτηριστικά, που φαίνεται να τρελαίνει οικονομολόγους, πολιτικούς, τεχνοκράτες και πολίτες.
Τα σκοτσέζικα ντους έρχονται απανωτά πάνω από την χώρα, είτε από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, είτε από την ΕΕ που μας έχει δημιουργήσει πονοκέφαλο από τις πολλές καμπάνες, είτε από τους κερδοσκόπους που φανερά "παίζουν" με την Ελλάδα.
Παρακολουθούμε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να βρει χρήματα και να κάνει τους σωστούς συνδυασμούς, ώστε να "βγει" ο προϋπολογισμός. Πέρα όμως από τις περικοπές των δαπανών του δημοσίου, όλα τα υπόλοιπα μεγέθη του προϋπολογισμού βασίζονται στην αγορά.
Αυτή τη στιγμή, η αγορά αιμορραγεί. Σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες (λιανικό εμπόριο, χονδρικό εμπόριο, βιομηχανία, τουρισμός, γεωργική παραγωγή) παρουσιάζεται μείωση των μεγεθών. Οι προβλέψεις για το 2010, δυστυχώς, είναι ακόμα χειρότερες, ενώ και στον τομέα των επιταγών και των χρεών, τα νέα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα....
Πάνω σε αυτή λοιπόν την αγορά, η κυβέρνηση, αναγκαστικά, έχει βασίσει τον προϋπολογισμό. Όμως με αυτήν την πορεία, τα έσοδα δεν μπορούν να είναι προβλέψιμα. Ακόμα και αν η κυβέρνηση καταφέρει να μειώσει κατά 100% την φοροδιαφυγή, δεν θα μπορέσει να εισπράξει όσα υπολογίζει λόγω μείωσης του τζίρου, ή λόγω ανικανότητας πληρωμής.
Νομίζω ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να στρέψει εξ ίσου την προσοχή της και στα δημόσια οικονομικά (όπως ήδη κάνει) αλλά και προς την ανάπτυξη και την ενίσχυση της αγοράς. Η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν μία χώρα με βιομηχανία. Λανθασμένες πολιτικές αλλά και εργασιακά δικαιώματα, έχουν μετατρέψει την χώρα σε κόλαση και όχι σε παράδεισο επενδύσεων.
Καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να θεωρείται βιώσιμη και ανεξάρτητη χωρίς εθνικό προϊόν. Τον τουριστικό και τον αγροτικό τομέα μπορούσαμε μέχρι σήμερα να τους θεωρούμε "βαριές βιομηχανίες", όμως ούτε ήταν αρκετοί, ούτε μπορούμε να ποντάρουμε πλέον σε αυτούς, καθώς συνεχώς συρρικνώνονται και μειώνεται η ποιότητά τους. Έτσι βλέπουμε ότι το μόνο προϊόν που παράγει εδώ και χρόνια σταθερά η Ελλάδα, είναι τα δάνεια, ότι χειρότερο για μία οικονομία με ξύλινα πόδια...
Η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει τον φαύλο κύκλο των ευθυνών και να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό, βιώσιμο και υγιές περιβάλλον, ώστε οι επιχειρήσεις να "δράσουν" και με την σειρά τους να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα "συμβόλαιο" που θα τηρηθεί από όλους, ως μοναδικός τρόπος εξόδου από την κρίση. Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει την ατυχία, να πρέπει να αποδείξει και την ειλικρίνειά της, πληρώνοντας την αλαζονεία, την ανειλικρίνεια και την δυσπιστία που είχε δημιουργήσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Πάνω από όλα, η αγορά είναι ψυχολογία. Θα πρέπει να τονωθεί όχι μόνο η ψυχολογία των καταναλωτών αλλά και των αγορών. Θα πρέπει ο επιχειρηματίας να πειστεί ότι θα αλλάξει η κατάσταση, ώστε να προχωρήσει σε επενδύσεις, να ενδιαφερθεί για την έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων και να παραχθεί προϊόν.
Νομίζω ότι η κυβέρνηση κινείται σε σωστή κατεύθυνση για τα θέματα της εθνικής οικονομίας. Ήταν το πρώτο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει και φαίνεται να τα καταφέρνει. Όμως το δεύτερο πρόβλημα που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή είναι το θέμα της ανάπτυξης, που θα υποστηρίξει την οικονομία. Μία αυξανόμενη ανάπτυξη, σίγουρα θα πείσει τους Ευρωπαίους για την πορεία της χώρας, θα δέσει θα χέρια των "θεσμικών κερδοσκόπων" και (πάνω από όλα) θα λύσει πολλά προβλήματα στην Ελληνική οικονομία, όχι μόνο σε βραχυπρόθεσμο, αλλά και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Σας ευχαριστώ,
Γιώργος Φακίτσας
Οικονομική πολιτική σημαίνει: αν κινείται φορολόγησέ το, αν συνεχίζει να κινείται ρύθμισέ το νομοθετικά, αν σταματήσει να κινείται επιδότησέ το. [Ρόναλντ Ρήγκαν, 1911-2004, Αμερικανός Πρόεδρος [1981-1989]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.