Ἐὰν δὲν τὰ καταφέρουμε μόνοι μας….

Δὲν θὰ καταφέρουμε τίποτα!
Ἀφορμὴ γιὰ τὸ σημερινὸ σημείωμα εἶναι ὁ …Πούτιν!
Ναί, αὐτός, ὁ κατὰ τὰ ἄλλα συμπαθὴς ἡγέτης τῶν Ῥώσσων.
Κι ὄχι μόνον φυσικά!
Κάθε Πούτιν, κάθε θεός, κάθε τέλος πάντων ἐξωγενὴς δύναμις, εἶναι ἀφορμὴ αὐτοῦ τοῦ σημειώματος.

Μᾶς συμπαθοῦν γιὰ παράδειγμα οἱ  Ἰρανοὶ καὶ μᾶς δίδουν πετρέλαιο.
Πόσο θά μᾶς συμπαθοῦν ὅταν θά γίνῃ ἡ Σούδα βάσις ἀνεφοδιασμοῦ καί ἐξορμήσεως γιά τίς ἐπιθέσεις ἐναντίον τους;
Τόσο ὅσο γιά νά μᾶς ῥίξουν μερικά πυρηνικά; Ἢ κάτι περισσευούμενα πυραυλάκια; Ἢ μήπως κάποιους τυφλούς τρομοκρᾶτες, πού μέσα στήν τύφλα τους θά ἀνατινάζουν 150 νοματαίους;
Μᾶς συμπαθεῖ κι ὁ Πούτιν καὶ μπαίνει ἐμπρὸς γιὰ νὰ κόψῃ τὴν φόρα τῆς Τουρκίας. Χώνει καὶ μερικὰ ἀεροπλανοφόρα γύρω ἀπὸ τὴν Κύπρο… Στήνει καὶ μερικὰ πυραυλάκια ἐπίσης γύρω γύρω… Γιατί τό κάνει; Μᾶς συμπάθησε; Μᾶς λυπήθηκε; Ἢ ἁπλῶς χρειαζόταν μίαν πάρα πολύ καλή ἀφορμή γιά νά ἐξέλθῃ στήν Μεσόγειο;
Μίαν Μεσόγειο ὅμως ποὺ αἰῶνες τώρα λαχταρᾶ ὁ κάθε  Ῥῶσσος…  Λέτε ὁ Πούτιν νά μήν εἶναι Ῥῶσσος; Ἢ ἔπαψε τό Αἰγαῖον νά ὁμοιάζῃ μέ ξερολούκουμο ἐμπρός στίς ὀρέξεις τοῦ κάθε λιγούρη;
Κι ἐάν ἐμεῖς γιά κάποιον λόγο ἀντισταθοῦμε στίς ὀρέξεις του, τότε πόσο πολύ θά μᾶς συμπαθῇ;
Βγαίνει καὶ τὸ Ἰσραὴλ  καὶ κόπτεται γιὰ τὴν ΑΟΖ τῆς Τουρκίας. Μεγάλο κόψιμο ἔπαθαν κι αὐτοί! Τόσο ποὺ ἄρχισα νὰ τρομάζω ἀπὸ τὶς τόσες τους …ἀγᾶπες!
Μήπως ἁπλῶς «ἔτυχε» αὐτήν τήν στιγμή  νά τούς συμφέρῃ νά μᾶς «ὑπερασπιστοῦν»; Μήπως ἁπλῶς κάνουν τήν δουλειά τους καί «τυχαίως» ἡ δουλειά τους ἐμπεριέχει κάποια ψίχουλα «συμπαθείας» πρός ἐμᾶς; Καί γιατί δέν μᾶς συμπαθοῦσαν τόσα χρόνια; Γιατί ἀκόμη παραποιοῦν ἱστορία, μνῆμες καί ἀρχές; Γιατί σέ μίαν περίπτωσιν πού θά τούς συμφέρῃ ἡ φιλία μέ τήν Τουρκία θά μᾶς …ναυαγήσουν!
Λέτε ἔξαφνα νά ἀγάπησαν τήν Ἑλλάδα; Σοβαρολογοῦμε;
Αὐτοὶ δὲν ἀγαποῦν οὔτε τὰ ἔντερά τους, ἐμᾶς θά ἀγαπήσουν;
Γενικότερα, ἔχουμε στηλώσει τὰ μάτια δεξιὰ κι ἀριστερά, ἀναμένοντας ἀπὸ τοὺς  ἄλλους, τοὺς ὅποιους ἄλλους, νὰ μᾶς στηρίξουν ἢ  νὰ μᾶς κτυπήσουν. Καὶ ξεχνᾶμε τὸ σημαντικότερον:
Λαὸς ποὺ ἀναζητᾶ σωτῆρες, καταλήγει μὲ ἀφεντικά!
Ἀφῆστε δὲ τὶς προφητεῖες. Αὐτὲς κι ἐὰν δίδουν καὶ παίρνουν.
Καὶ δὲν ἔχω καμμίαν ἀντίρρησιν νὰ ἀκούσω ἢ νὰ διαβάσω λόγους γερόντων, ἀκόμη καὶ νὰ τὸν διαιωνίσω, ἐὰν τὸ κρίνων ἀπαραίτητον… Ἀλλά βρέ παιδιά, γιατί ὁ δικός μου θεός, πού συμπτωματικῶς εἶναι ἴδιος μέ τοῦ Πούτιν καί τοῦ Βουλγάρου καί τοῦ Ἀμερικανοῦ, νά ἀποφασίσῃ νά στηρίξῃ ἐμέναν κι ὄχι ὅλους τούς ἄλλους; Ποιό θά εἶναι τό κριτήριον ὑποστηρίξεως; Ἡ προσφορά μου πρός αὐτόν; Ἡ λοταρία τοῦ θεοῦ; Ἢ μήπως κάτι ἄλλο, πού συνειδητῶς ξεχνᾶμε;

Ἡ τύχη βοηθᾶ τοὺς τολμηρούς, ἰσχυρίζεται ὁ λαός μας.

Ἡ  τύχη, ὁ θεός, ὁ σύμμαχος θὰ σταθοῦ δίπλα στὸ πλευρὸ τοῦ τολμηροῦ καὶ τοῦ νικητοῦ! Θέλουμε δὲν θέλουμε, αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικότης τῆς ἀνθρωπότητος.  Ἡ δική μας! Ἔτσι συνέβησαν κι ἔτσι συμβαίνουν καὶ ἔτσι θὰ συμβοῦν τὰ πάντα στὸν πλανήτη.
Τολμηροὶ εἴμαστε. Ἀλλά…
Τί τολμηροί εἴμαστε; Μήπως ἀπό αὐτούς τούς τολμηρούς πού τολμοῦν μόνον ὅταν αἰσθάνονται πώς ἔχουν πλᾶτες ἄλλων ἀπό πίσω; Ἤ μήπως ἀπό αὐτούς τούς τολμηρούς πού ἀνοίγουν δρόμους καί οἱ ἄλλοι ὅλοι ἀκολουθοῦν;
Προσωπικῶς οὔτε σωτῆρες ἀναζητῶ, οὔτε προστᾶτες καὶ πολὺ περισσότερο δὲν ἀναζητῶ νέα ἀφεντικά.
Βάσει τῆς κοινῆς λογικῆς, αὐτὸ ποὺ συμβαίνει γύρω μας, εἶναι προαποφασισμένον καὶ προδιαγεγραμμένον.
Ἔχουν στήσει τόσο καλὰ τὰ πλοκάμια τους, ποὺ τελικῶς θὰ δημιουργήσουν συνθῆκες κολάσεως ἐπὶ τοῦ πλανήτου.
Μόνον ὅσοι ἀντιμετωπίσουν τὸ πρόβλημα μὲ διαφορετικὸ βλέμμα θὰ καταφέρουν νὰ περάσουν στὴν ἐπομένη ἡμέρα.
Αὐτὸ εἶναι καὶ καλὸ καὶ κακό.
Ἐὰν κρίνω ἀπὸ τὴν ἐπανάστασιν τοῦ 1821, θὰ καταλήξω πὼς ἀκριβῶς αὐτὸ ἦταν ποὺ ἔφαγε τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ τελικῶς καπελώθησαν ἀπὸ κάτι Κωλέττηδες καὶ Νέγρηδες καὶ Μαυροκορδάτους.
Ἡ ἀδυναμία τῶν ἀγωνιστῶν νὰ ξεκαθαρίσουν τὴν σκέψιν τους, παραμένοντας κολλημένοι σὲ πεποιθήσεις τοὺ παρελθόντος, δὲν βοήθησε διόλου στὴν χάραξιν νέων ὁδῶν.
Ἀπὸ ἐδῶ τὰ ῥωσσόφιλα κόμματα, ἀπὸ ἐκεῖ τὰ ἀγγλόφιλα καὶ παρὰ πέρα τὰ γαλλόφιλα. Ὅλοι εἶχαν μίαν ἄποψιν καὶ τελικῶς ὅλοι δούλευαν, ἐν ἀγνοίᾳ τους,  γιὰ  νὰ στήσουν καὶ νὰ στηρίξουν τὸ νέο ξεπούλημα.
Καὶ ἰδοῦ!
Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐπαναστάσεως, ἀργὰ καὶ σταθερά, χάθηκε, κι ἐμεῖς εἴμαστε σήμερα βαρύτερα ἁλυσοδεμένοι ἀπὸ τοὺς παπποῦδες μας!
Δὲν θαυμάζω λοιπὸν κανέναν!
Δὲν περιμένω  ἀπὸ κανέναν τίποτα!
Δὲν ἀναγνωρίζω καμμίαν ἐξουσία!
Δὲν ὑπάρχει καμμία περίπτωσις νὰ μὲ στηρίξῃ κάποιος! Ἐντὸς κι ἐκτὸς πλανήτου!
Δὲν ὑπάρχει καμμία δύναμις, πλὴν τῆς δικῆς μας, γιὰ νὰ ἀλλάξῃ τὰ πάντα!
Δὲν ὑπάρχουν σωτῆρες, παρὰ μόνον ἐπίδοξα ἀφεντικά. Καὶ δὲν τὰ θέλω!
Ὅσο παράλογον κι ἐὰν φαντάζῃ στὶς σκέψεις κάποιων, ναί, εἴμαστε ΕΝ ΤΕΛΩΣ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!!!! Τόσο μόνοι μας, ὅσο ποτὲ στὸ παρελθόν μας!
Καὶ μόνοι μας, μόνον μόνοι μας, θὰ ἀλλάξουμε τὰ πάντα!
Μόνον τὰ χέρια μας, τὰ μυαλά μας, ἡ ἀντοχή μας θὰ ὁδηγήσουν τὴν Ἑλλάδα σὲ μίαν νεά πραγματικότητα, ἐν τελῶς πρωτόγνωρη κι ἐν τελῶς Ἐλεύθερη!
Φιλονόη
.
Υ.Γ.
Ἀπὸ τὰ κόκκαλα βγαλμένη,
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
χαῖρε, ὢς χαῖρε Ἐλευθεριά!