" ΠΟΙΟΣ Μ@Λ@Κ@Σ ... ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ;;;"

 Ιμια: 31 Ιανουαρίου 1996 ώρα 05:29
Λεπτό προς λεπτό η αποφράδα εκείνη μέρα! Τι προηγήθηκε, τι ακολούθησε !                         

Εσύ για σκέψου, που μπορεί να ήσουν στις 5:29 το πρωί της 31ης Ιανουαρίου 1996; Ηταν Τετάρτη, και λογικά θα δούλευες, μια μέρα μετά των Τριών Ιεραρχών!

Οι περισσότεροι κοιμούνται αυτή την ώρα! Αλλά όχι όλοι! Κάποιοι ήταν επιφυλακή και η λέξη που ακουγόταν τις μέρες εκείνες ήταν μία : «ΠΟΛΕΜΟΣ» !

Στο σημερινό άρθρο θα παραθέσουμε δύο μαρτυρίες που θεωρώ σημαντικές αλλά και μια υπόθεση στο ακριτικό νησί της Λέσβου που προφανώς ο κ.Σημίτης δεν έχει καμία απολύτως όρεξη να την δει γραμμένη σε έρευνα για τα Ιμια!

Πιστέψτε με γι αυτό, διότι μέχρι σήμερα ουδείς της έδωσε την απαιτούμενη σημασία, τουλάχιστον όση άξιζε για ένα τόσο μεγάλο … «ευχαριστώ»!
Στο βίντεο που ακολουθεί, η αξέχαστη Μαλβίνα παρουσιάζει το ευχαριστώ του Σημίτη στους Αμερικάνους, καθώς και μια δήλωση του τότε Πρωθυπουργού, για το πως χειρίστηκε την κρίση, η οποία έχει εξαφανιστεί από τα ΜΜΕ.



Παράλληλα θα δούμε τι συνέβη την μέρα εκείνη, πως και πότε ξεκίνησαν τα γεγονότα για να καταλήξουμε στον θάνατο των τριών παλληκαριών στις 5:29 της 31ης Ιανουαρίου 1996 και στο απαράδεκτο ευχαριστώ του Κώστα Σημίτη στους Αμερικάνους και τις εξίσου απαράδεκτες δηλώσεις του (σε βίντεο), που μόνο Πρωθυπουργός μιας χώρας δεν κάνει.

Μια προσωπική μαρτυρία της εποχής εκείνης

Στον Στρατό, είχα την τύχη να υπηρετήσω στο Πυροβολικό με την ειδικότητα ΑΣΑΚ (Αρχηγός Στοιχείου Αυτοκινούμενου Πυροβόλου) και απέκτησα δεύτερη ειδικότητα «οδηγός αυτοκινούμενου πυροβόλου» (ερπιστρυοφόρου άρματος).

Εμαθα με τον «Πυθαγόρα» (έναν μίνι ηλ.υπολογιστή του άρματος) να βγάζω βολές, και να στοχεύω πίσω από βουνά, ακόμη κι ένα πακέτο τσιγάρα που βρισκόταν σε απόσταση 25 χιλιομέτρων, με τα M-109/Α2 , τα αυτοκινούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών και τα οκτάιντσα Μ110. Και είχα μάθει τόσο καλά το σύστημα με τον ηλ. Υπολογιστή, που μπορούσα να ρίξω βλήμα GRM ή μη κρουστικά βλήματα (με την κλίμακα του Βερνιέρου), να εκραγεί στα 200 μέτρα ύψος από το έδαφος καλύπτοντας μια τεράστια έκταση από κάτω. Έφτιαξα σε χάρτες ζώνες φραγμού πυρός που ήταν ασύλληπτες για την εποχή, λαμβάνοντας υπ όψιν τις ισοϋψείς καμπύλες από έναν στρατιωτικό χάρτη και χωρίς να έχω καμιά απολύτως βοήθεια από τους Τεχνικούς Βοηθούς Παρατηρητές (ΤΕΒ.ΠΑΡ).

Κι ήμουν απλά ένας λοχιάκος, ένα φανταράκι που του άρεσαν τα κομπιούτερ κι έτσι είχε βρει τρόπο (ασχολούμενος με το πυροβόλο) να περνάει γρήγορα η μέρα του για να πάρει το απολυτήριό του.

Φανταστείτε λοιπόν τι κάνανε οι πενταετείς και κάποιοι που ασχολήθηκαν με το ζήτημα πολύ παραπάνω από τους 15 μήνες που υπηρέτησα προσωπικά.

Αισθάνθηκα, ότι αν έχω σε περίοδο πολέμου ένα τέτοιο άρμα με επίστρωση καουτσούκ στον πυργίσκο (όπως τα Μ-109Α6) και πυρομαχικά, τότε μόνος μου με 2-3 άνδρες , κι όχι 13 άτομα που απαιτεί ως πλήρωμα ένα Μ109, θα έπαιρνα χιλιάδες κόσμο μαζί μου, πριν ανακαλύψουν τη θέση μου οι δορυφόροι.

Κι αυτό το αισθάνθηκαν πολλοί σαν κι εμένα που είχαν την τύχη να υπηρετήσουν ένα εξελιγμένο –για την εποχή- σύστημα πυροβολικού!
Απολύθηκα από το στρατό το 1994 και έκανα πολλούς φίλους εκεί!

Μου φάνηκε παράξενο, ότι ένα χρόνο αργότερα, ένας φίλος μου μόνιμος αξιωματικός, ζήτησε να συναντηθούμε για να δούμε αν μπορώ να τον βοηθήσω στην δημιουργία μιας "ζώνης φραγμού πυρός", στο Καρά Μπουρούν, (στο κόλπο της Σμύρνης) μιας και τα όρια του βεληνεκούς των πυροβόλων, ήταν κοντά στις δυνατότητες του Μ110 αρκεί να χρησιμοποιούσε κάποιος, προωθητικό βλημάτων («Hera»).

Κατάλαβα ότι για να σκεφτεί ένας αξιωματικός να «φράξει» την είσοδο του κόλπου της Σμύρνης, είναι κάτι που μυρίζει μπαρούτι! Τον ρώτησα πόσο άσχημα είναι τα πράγματα και μου απάντησε .. «ΠΟΛΥ» !

Ηταν ένας μήνας πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων του 1995. Φαίνεται ότι ο αγχωμένος φίλος αξιωματικός, ήξερε καλά τι θα συνέβαινε ένα μήνα μετά, και με δεδομένο ότι είχαν φύγει με μετάθεση αρκετοί παλιοί ΑΣΑΚ και υπαξιωματικοί, ήμουν ίσως ο μόνος «εύκαιρος» που ήξερε να κάνει αυτή τη δουλειά!

Ηξερα, ότι με ένα μόνο πυροβόλο Μ110 θα κάλυπτα μια ζώνη 14 στρεμμάτων και με τρεις πυροβολαρχίες , δεν θα πέρναγε κουνούπι από τη Σμύρνη, πόσο μάλλον ο Τουρκικός Στόλος. Και οι Τούρκοι δεν θα ήξεραν από πού τους έρχεται!

Κι όταν το ανακάλυπταν θα ήταν αργά!

Θα καταλάβετε παρακάτω γιατί σας τα λέω όλα αυτά και γιατί κατά την θητεία μου, η μονάδα μας η 126 ΤΕ, ήταν η πιο «πολύ-φωτογραφημένη» στην Ελλάδα από τους τούρκους κατασκόπους, σε βαθμό που να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, λέγοντας όταν είχαμε υπηρεσία, «χτενίσου ρε , μην σε δουν σε τέτοια χάλια στις φωτογραφίες οι τουρκάλες»!! Μια μονάδα, που ουσιαστικά ήταν παροπλισμένη μέχρι το 1993, όταν ο μεγαλύτερος ίσως γνώστης –τότε- του πυροβολικού, Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ) Ε.Χαραλάμπους, την κατέστησε οργανωτικά, το νούμερο ένα φόβο των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων! (Για την τεράστια προσφορά του προφανώς, οι μπλε και πράσινοι κόκκοι του στρατεύματος, τον «έκοψαν» από Αρχηγό της ΑΣΔΕΝ, αποστρατεύοντάς τον αργότερα προς έκπληξη όλων, κι ας είχε υπηρετήσει σε ιδιαίτερα διαβαθμισμένα πόστα στο Εξωτερικό και είχε τεράστιες περγαμηνές).

Η προσωπική ιστορία που σας περιγράφω, συνέβη αμέσως μετά, τις πρώτες πληροφορίες που έφτασαν ταυτόχρονα από την ΕΥΠ αλλά και από τα αρμόδια γραφεία πληροφοριών του Στρατού, ότι οι Τούρκοι θα κλιμακώσουν τις προκλήσεις τους στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Κι έτσι κι έγινε!

Δύο εβδομάδες μετά την συνάντησή μου με τον αξιωματικό, κι αφού είχα ολοκληρώσει την «ζώνη φραγμού πυρός» στον κόλπο του Καρά Μπουρούν, συνέβη το πρώτο περιστατικό που αποτέλεσε την προβοκάτσια των Τούρκων, και οδήγησε στην κρίση των ιμίων! Και μπορεί να μην γνώριζα μέχρι εκείνη την μέρα, πόσο «πολύ άσχημα» ήταν τα πράγματα, αλλά στις 26 Δεκεμβρίου 1995, παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων, κατάλαβα καλά που χρειαζόταν η ζώνη φραγμού πυρός!

ΠΩΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Μία μέρα μετά τα Χριστούγεννα του 1995 δηλαδή, στις 26 Δεκεμβρίου, το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Figen Akat» προσάραξε στις βραχονησίδες Ίμια. Επρόκειτο για μια στημένη περίπτωση, ενός «δήθεν ναυτικού ατυχήματος», παρόμοια με αυτή που είχε κάνει η φρεγάτα «Γιαβούζ» όταν προσάραξε στην Κω. Ο Τούρκος πλοίαρχος του «Figen Akat» στις συνομιλίες του με τις Ελληνικές Λιμενικές Αρχές, δήλωσε ότι βρίσκεται σε … «τουρκικά χωρικά ύδατα» και αρχικά αρνείται να δεχθεί βοήθεια από ελληνικά μέσα έρευνας και διάσωσης.

Δημιουργήθηκε ένταση σε διπλωματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα στις 28 Δεκεμβρίου 1995 Ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και οδηγείται στην Τουρκία.

Οι τούρκοι είχαν πετύχει αυτό που ήθελαν και στις 29 Δεκεμβρίου 1995 το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική διακοίνωση, στην οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος διαμαρτυρόμενοι για την στάση της Ελλάδας!!!

Λόγω των εορτών (!) και της πολιτικής αστάθειας, η Ελλάδα καθυστερεί απίστευτα να απαντήσει και μόλις την 10η Ιανουαρίου 1996 η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς του τουρκικού ΥΠΕΞ με μια ρηματική διακοίνωση, στην οποία αναφέρεται η συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα, κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων.

Είχε προηγηθεί μια εβδομάδα πριν, η δήλωση του τότε Αμερικάνου πρόεδρου Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του προς Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή στην οποία δήλωνε ξεκάθαρα ότι «Φοβάμαι θερμό επεισόδιο». Προφανώς διότι το επεισόδιο αυτό είχε σχεδιαστεί με την ανοχή των Αμερικανών (και θα το εξηγήσουμε παρακάτω).

Μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων στην Ελλάδα υπενθυμίζομε ότι η ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου οι αναταράξεις στο ΠΑΣΟΚ και το κενό εξουσίας στη χώρα, είχε ενθαρρύνει τους Τούρκους, οι οποίοι «έτριβαν τα χέρια τους» που η Ελλάδα βρισκόταν σε πολιτική αστάθεια! Και το κενό αυτό, -δυστυχώς- ήρθε να το καλύψει ο Κώστας Σημίτης στις 19 Ιανουαρίου 1996 οπότε και ανέλαβε την Πρωθυπουργία της χώρας! (*το δυστυχώς θα το καταλάβετε παρακάτω).

Στα Ιμια όμως είχε ήδη αρχίσει ο πόλεμος νεύρων από τους Τούρκους Λιμενικούς ! Και οι Ελληνες ψαράδες είχαν καθημερινά παρενοχλήσεις από τις τουρκικές ακταιωρούς!

Στις 25 Ιανουαρίου το πρωί ο τότε δήμαρχος Καλύμνου ο Δημήτρης Διακομιχάλης συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καλύμνου κ. Γ. Ριόλα, μην αντέχοντας να βλέπουν το ελληνικό κράτος να εγκαταλείπει στους Τούρκους τα Ιμια, πηγαίνουν στην μεγάλη Ίμια και υψώνουν την ελληνική Σημαία.

Η Τουρκία αντιδρά αμέσως και οργανώνει «φαντασμαγορική απάντηση» με πρωταγωνιστές δημοσιογράφους! Στις 28 Ιανουαρίου 1996 μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας Hurriyet προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική Σημαία και υψώνει την τουρκική. Στην περιοχή έπλεε το περιπολικό ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ και στις 08:00 βλέπουν την τουρκική Σημαία. Ο Αρχηγός ΓΕΝ δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική Σημαία και να υψώσει ξανά την ελληνική.

Η Hurriyet ξεσηκώνει την τουρκική κοινή γνώμη με πύρινα δημοσιεύματά της και ακολουθεί σύσσωμος ο Τουρκικός Τύπος.

Στην Ελλάδα ο Αρχηγός ΓΕΝ επικοινωνεί με τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ κι επίσης Ναύαρχο, τον κ. Λυμπέρη, και τον ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο Α/ΓΕΕΘΑ επιδοκιμάζει τις κινήσεις του Α/ΓΕΝ και παράλληλα ενημερώνει τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Γεράσιμο Αρσένη.

Τις μέρες αυτές οι τούρκοι δημοσιεύουν ένα σχέδιο που είχε εκπονηθεί από την εποχή του Γκιουβέν Ερκαγιά και τέθηκε σε εφαρμογή από το παρ ολίγο θύμα της 17Ν όταν υπηρετούσε στην Ελλάδα, Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος είναι και παράλληλα ο εμπνευστής της κατάργησης των αεροδιαδρόμων (πρώην 18 και 19) στο Αν,Αιγαίο (εντός του FIR Αθηνών) . Σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια και δεξιά του μεσημβρινού που χωρίζει το Αιγαίο στα δύο. Επί της ουσίας, οι γκρίζες ζώνες και τα 12 μίλια, αποτελούν περιοχές τις οποίες η Τουρκία γνωρίζει ότι υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αλλά αυτό τότε δεν το λέει κανείς και δεν εξηγείται ποτέ ότι το Casus Belli στο Αιγαίο αφορά στα πετρέλαια! Αντίθετα για πολλά χρόνια όποιος το έγραφε θεωρούταν Εθνικιστής !!

Στις 30 Ιανουαρίου στην περιοχή επικρατεί ένταση. Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν σπεύσει στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων και βρίσκονται σε διάταξη μάχης. Ταυτόχρονα, άνδρες των Ο.Υ.Κ. αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο.

Στις 11:00 το βράδυ, διατάσσεται ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου. Oι μονάδες του Δ΄ΣΣ εξέρχονται στους προβλεπόμενους από τα σχέδια, χώρους διασποράς με πλήρη επάνδρωση.

31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1996 - Η ΑΠΟΦΡΑΔΑ ΕΚΕΙΝΗ ΜΕΡΑ

Και φτάνουμε στα ξημερώματα 31ης Ιανουαρίου 1996: Οι καιρικές συνθήκες στην περιοχή των Ιμίων είναι εξαιρετικά δυσχερείς. Βρέχει καταρρακτωδώς και η ορατότητα είναι κάκιστη.

Στη 01:15 άνδρες της μονάδας υποβρυχίων καταστροφών (S.A.T.) του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού διαφεύγουν της προσοχής των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που επιτηρούν τα Ίμια και αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια, στην οποία δε βρίσκονται ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η Τουρκική τηλεόραση την προηγούμενη μέρα τους έδειχνε να φεύγουν με φουσκωτά από την Αλικαρνασσό (Bodrum). Υψώνουν την τουρκική Σημαία. Θα παραμείνουν επτά ώρες.

Δυστυχώς, για πρώτη φορά μετά το 1974, Τούρκοι στρατιώτες καταλαμβάνουν ελληνικό έδαφος. (Και τι έδαφος! Ακριβώς από κάτω ξεκινά το κοίτασμα πετρελαίου που είχε διερευνήσει η Γαλλική «Beicip» και κάνει ένα σχήμα “S” και καταλήγει στη Γαύδο)! Ετσι αφού δημιούργησαν την κρίση το 1987 για τα κοιτάσματα του «Μπάμπουρα» στο Β.Αιγαίο που βρίσκεται στα 10 μίλια από τη Θάσο (γι αυτό έχουν σκυλιάσει με τα 12 μίλια), δημιούργησαν την κρίση των Ιμίων για να βάλουν χέρι και στο κοίτασμα των Ιμίων, Κρήτης, Γαύδου!

Για να επανέλθω στην αποφράδα ημέρα, το γεγονός της ύπαρξης τούρκων στην Ιμια, διαπιστώνεται από το περιπολικό ΑΝΤΩΝΙΟΥ και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο ΑΒ-212 (ΠΝ-21) της Φρεγάτας «Ναυαρίνο». Το ΚΥΣΕΑ, ύστερα από μαραθώνια σύσκεψη, απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την πολεμική σύρραξη.

Ακολουθεί ο διάλογος του ΓΕΝ με τη φρεγάτα «Ναυαρίνο»:

Ωρα 5.04 ΓΕΝ: Το ελικόπτερο να επιστρέψει.
Ωρα 5.05 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Εχω απώλεια επαφής με το ελικόπτερο. Τελευταία του αναφορά EMERGENCY – EMERGENCY 1,5 μίλι βόρεια από το σημείο του ενδιαφέροντος.

Στις 5.07 ο διοικητής της ΑΣΔΕΝ Αντιστράτηγος Δημήτρης Σπυρίδων ( ο οποίος παραδέχεται σε βίντεο που θα δείτε παρακάτω ότι κατά 90% το ελικ΄πτερο το έριξαν οι Τούρκοι) ενημερώνεται ότι ο ΣΑΜ δεν έχει στο ραντάρ του το ελικόπτερο και ότι το καλεί, δεν του απαντάει και ότι ακούει τη φρεγάτα YAVUZ να το καλεί.
Ωρα 5.13 ΓΕΝ: Ερωτηματικό: Εχετε επικοινωνίες;

Ωρα 5.14 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό

Ωρα 5.14 ΓΕΝ: Ερωτηματικό. Εάν αποκτήσατε κάποια στιγμή επικοινωνία.

Ωρα 5.15 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Τον ακούσαμε που έκανε μια κλήση μόνο.

Ωρα 5.16 ΓΕΝ: Τον έχετε στα Ρ/Ε;

Ωρα 5.16 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: Αρνητικό.

Ωρα 5.24 ΓΕΝ: Το EMERGENCY τι ήταν;

Ωρα 5.24 ΝΑΥΑΡΙΝΟ: MASTER CAUTION EMERGENCY

Στις 5:29 το ελικόπτερο καταπέφτει, σκοτώνοντας τους τρεις ηρωικούς αξιωματικούς που οι συγγενείς τους ακόμη ζητάν να πληροφορηθούν τι ήταν οι τρύπες στην άτρακτο του ελικοπτέρου:

Ο Αντιπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Αντιπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Σημαιοφόρος Έκτορας Γιαλοψός, γνώριζαν καλά ότι τους έστελναν σε αποστολή αυτοκτονίας! Και γι αυτό είχαν ζητήσει πριν φύγουν, να στείλουν τα πράγματά τους στους συγγενείς τους! Όπως θα γνώριζε κάθε «ελικοπτεράς» ότι αν σε στείλουν βράδυ, να φωτίσεις με τους φανούς σου τα κεφάλια τούρκων κομάντος, τότε θα σε ρίξουν!

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ (τότε δ/κτης ΑΣΔΕΝ): "ΠΟΙΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ;;;"

Στο βίντεο που ακολουθεί, παραθέτουμε την ιστορική μαρτυρία του τότε δ/κτή της ΑΣΔΕΝ κ. Δ.Σπυρίδων, ο οποίος μόλις πληροφορήθηκε την απογείωση του ελικοπτέρου ρώτησε επακριβώς: "Ποιος μαλάκας σήκωσε το ελικόπτερο;", εμφανώς εξοργισμένος γιατί ήξερε ότι οι τούρκοι θα το ρίξουν, και έχοντας διαταγές από τον ίδιο τον Σημίτη (όπως είδατε στο πρηγούμενο βίντεο, να αποφευχθεί οποιαδήποτε σύρραξη).

Το εκπληκτικότερο όλων είναι ότι παραδέχεται δημόσια ότι κατά 90%, εκτιμά ότι το έριξαν οι Τούρκοι. Δείτε το βίντεο και συνεχίζουμε:



Για την ιστορία, στις 06:10 το πρωί, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών, Γ. Αρσένης και Θ. Πάγκαλος, ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με προσωπική παρέμβαση του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και του διαμεσολαβητή Ρίτραρντ Χόλμπρουκ.

Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν από τα Ίμια παίρνοντας μαζί και την ελληνική Σημαία. Το ίδιο πράττουν και οι Τούρκοι καταδρομείς (no flags, no ships, no troops).

Το πόσο άσχημο ρόλο έπαιξαν τότε οι συμμαχικές δυνάμεις, είχε φανεί ήδη, αλλά κάποιοι εδώ στην Ελλάδα, έκαναν το παν να μην αποκαλυφθεί, προφανώς για να μπορέσουν να πουν μετά το … μεγάλο «ευχαριστώ» !

ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ ΙΤΑΛΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΑΝ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ - ΠΩΣ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Η Ιταλία και η Ολλανδία (γνωστή για τις θέσεις της κατά της βοήθειας προς την Ελλάδα σήμερα στην οικονομική κρίση) είχαν πληροφορηθεί για τις κινήσεις του πυροβολικού και του ναυτικού στη Μυτιλήνη, και είχαν διαπιστώσει ότι οι ενέργειες της διοίκησης Πυροβολικού, μπορούσαν να αλλάξουν σε μερικά λεπτά την ισορροπία δυνάμεων στη θάλασσα, αφού το πυροβολικό είχε αναπτυχθεί σε επιχειρησιακό συνδυασμό με το πολεμικό ναυτικό και ήταν έτοιμα να βυθίσουν και την παραμικρή βαρκούλα στην περιοχή! Γι αυτό άλλωστε, από το 1992 και μετά, το πυροβολικό έκανε κάθε χρόνο ασκήσεις συνεργασίας με το ναυτικό!

Στην έδρα της μονάδας πυροβολικού με την μεγάλη δύναμη πυρός , την 126 ΤΕ, στη Λέσβο, είχαν ήδη εντοπιστεί δύο τούρκοι πράκτορες και είχαν εξουδετερωθεί το προηγούμενο καλοκαίρι! Ετσι έπρεπε η κατασκοπία να γίνει με άλλο τρόπο, για λογαριασμό της Τουρκίας!

Μόλις τρεις μέρες πριν την αποφράδα εκείνη μέρα, ο Ιταλός και ο Ολανδός αξιωματικός βρισκόταν στο Σίγρι της Λέσβου και παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πυροβολικού στο παρακείμενο πεδίο βολής των Παρακοίλων Λέσβου καθώς και τις κινήσεις του στόλου δυτικά του νησιού!

Στις 28 Ιανουαρίου συνελήφθησαν επ αυτοφώρω στο Σίγρι, όπου διαπιστώθηκε ότι παρακολουθούσαν ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και βρέθηκαν στη κατοχή τους σχεδιαγράμματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων του νησιού, ονόματα και αριθμούς πλοίων που έπλεαν στην περιοχή και άλλες στρατιωτικής φύσεως πληροφορίες. Κυρίως όμως, είχαν στοχοποιήσει την 126 ΤΕ όπου βρισκόταν τα αυτοκινούμενα πυροβόλα που ασκούνταν ήδη στην δημιουργία ζώνης φραγμού πυρός στον κόλπο της Σμύρνης. Γεγονός που είχε προβληματίσει τους Τούρκους Επιτελείς!

Με την σύλληψη αυτή, αποδείχτηκε ότι οι «σύμμαχοι» δεν ήταν και τόσο ... σύμμαχοι αλλά σαφώς και εργάζονταν υπέρ της Τουρκίας.

Και ο Κώστας Σημίτης, έκανε μια από τις πολλές απαράδεκτες δηλώσεις του όταν ευχαρίστησε τους Αμερικανούς! Προφανώς ξέχασε να ευχαριστήσει και τους Ιταλούς και τους Ολλανδούς που μας κατασκόπευαν για λογαριασμό του ΝΑΤΟ δηλαδή των Αμερικανών δηλαδή των Τούρκων!

Η υπόθεση αυτή, αν και σοβαρότατη, άντεξε μόνο μια μέρα στα δελτία ειδήσεων και την επομένη πνίγηκε κυριολεκτικά! Διότι όλα δείχνουν ότι πραγματοποιήθηκε σε «τοπικό επίπεδο από την ΕΥΠ, μετά από καταγγελία εστιάτορα του Σιγρίου, που βρήκε τις σημειώσεις των δύο αξιωματικών και τις παρέδωσε σε γνωστό του Αστυνομικό που τότε υπηρετούσε αποσπασμένος στο κλιμάκιο της ΕΥΠ ! Είμαι βέβαιος ότι αν το ήξερε ο τότε Πρωθυπουργός θα έδινε εντολή να … τους αφήσουν ελεύθερους να κάνουν την ... δουλειά τους, μην τυχόν και δημιουργήσουμε πρόβλημα στους … συμμάχους μας!

Όπως καταλάβατε, η σύλληψη έγινε χωρίς κεντρική κάλυψη και αξίζουν εύγε στον τότε διοικητή της ΕΥΠ και στον Αστυνομικό διευθυντή!

ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΟΜΜΑΝΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΤΗΣΑΝ ΣΤΑ ΙΜΙΑ

Από το καλό blog koukfamily.blogspot.com αντλήσαμε μερικές πληροφορίες σχετικά με την τύχη των Τούρκων κομμάντος που πάτησαν την Ιμια. Λίγους μήνες μετά τη 31η Ιανουαρίου 1996 η περιβόητη και παρασημοφορεμένη «ομάδα Καρντάκ(σσ Ιμια στην τουρκική)» των Τούρκων κομάντος συμμετείχε σε μια άσκηση στον Κόλπο της Μαρμαρίδας. Η ομάδα αυτή πήγαινε στις ασκήσεις ως ομάδα πρότυπο υπό τις διαταγές του Τούρκου Ταγματάρχη Ζεκί Σεν. Ο Ζεκί Σεν, ήταν ένας διάσημος αξιωματικός των Καταδρομών, μέλος της γνωστής μονάδος Su Altı Taarruz/SAT (αντίστοιχη της ΔΥΚ). Ο Ζεκί Σεν ήταν αδειούχος κατά την προαναφερόμενη άσκηση. Η «ομάδα Καρντάκ» απογειώθηκε με ελικόπτερο Cougar για να εκτελέσει αεραπόβαση. Ξαφνικά σφοδρή έκρηξη καταστρέφει το ελικόπτερο, σκοτώνοντας το πλήρωμα του και την «ομάδα Καρντάκ». Αύτανδρο βυθίζεται στα νερά της Μαρμαρίδας. Μαζί με τον Σακί Σεν, απουσίαζαν άλλα δύο μέλη της «Ομάδας Καρντάκ». Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι ανέφεραν ότι υπήρξε ελληνικό σαμποτάζ, εκδίκησης για τα Ίμια. Δεν ήταν έτσι όμως! Γιατί στη συνέχεια, οι δύο παρασημοφορημένοι κομάντος που απουσίαζαν μεταφέρθηκαν σε άλλες μονάδες καταδρομών. Ο Αρχηγός τους Ζεκί Σεν, αποσπάστηκε μυστικά στην Γεωργία ως προσωπικό του ΟΗΕ. Μετά από δύο μήνες με διαφορά 3 ημερών, φεύγουν από την ζωή και οι δύο επιζώντες Τούρκοι κομάντος, και οι δύο σκοτώθηκαν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Μέσα στο ίδιο έτος δηλαδή και οι 12 Τούρκοι κομάντος των Ιμίων, δεν ήταν πλέον στην ζωή με εξαίρεση τον Αρχηγό τους. Τα ίχνη του Ζεκί Σεν χάθηκαν για ένα διάστημα ώσπου το 2003, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 6 Μαΐου του 2003, ο Ζεκί Σεν γιόρτασε τα γενέθλια του με την κοπέλα του και τους φίλους του σε γνωστό κλαμπ της Κων/πόλης (LAILA) στην Περιοχή Ορτάκιοϊ (Ortaköy). Την νύχτα των γενεθλίων την πέρασε στο κοντινό ξενοδοχείο “CIRAGAN PALACE HOTEL”, παλαιό παλάτι του Σουλτάνου. Την επόμενη μέρα, το μεσημέρι στις 3.30 μ.μ., ο Ζεκί Σεν δέχθηκε στην πλατεία Ταξίμ την επίθεση τριών νεαρών, οι οποίοι τον κατακρεούργησαν με μαχαίρια και διέφυγαν στα στενά σοκάκια της Πόλης...

Ακόμη κι ένα μικρό παιδί θα καταλάβαινε ότι ο Τουρκικός Στρατός, ξέπλυνε την ντροπή του, γιατί αυτοί οι άνδρες, είχαν συλληφθεί από δύο Ελληνες κομμάντος! Και αφού τους παρασημοφόρησαν, τους εξαφάνισαν έναν προς έναν, για να μην γίνει γνωστή ούτε η ξευτίλα τους, αλλά πολύ περισσότερο, για να μην αποδειχτεί ποτέ, ότι υπήρξε τηλεφώνημα ξένης δύναμης για να απελευθερωθούν!

Για την υπόθεση αυτή, θα αναφερθούμε διεξοδικά στο εγγύς μέλλον!

Προς το παρόν, δείτε ένα σχετικό βίντεο από την εκπομπή "Αθέατος Κόσμος" που είχε ασχοληθεί με την τουρκική "ομάδα Καρντάκ"



TΙ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ;

Καταλήγοντας λοιπόν, θα σας παραθέσω, την μαρτυρία ενός φαντάρου της εποχής εκείνης στον Εβρο, όπου εκεί φαίνεται όλοι εκεί είχαν διαπιστώσει το μέγεθος της προδοσίας που έρχεται και φοβόντουσαν:

«Πέρασαν κιόλας 16 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να ξεχαστούν ούτε μια στιγμή όσα ζήσαμε. Άλλωστε δεν ξεχνιούνται όσοι τα έζησαν και πολλοί ίσως να μην τα ξεχάσουν και ποτέ. Εμείς ήμασταν φαντάροι κάποια σειρά του 95΄ .Ήταν οι πρώτες μέρες σε μονάδα εκστρατείας ψάρια ακόμα ζήσαμε στιγμές που μόνο στις ταινίες παρακολουθείς, Έξω απο το διοικητήριο μεγάλα βαρέλια να καίνε και οι <<γραφιάδες>> να τρέχουν να φέρνουν και να καίνε χαρτιά, χαρτιά που δεν έπρεπε να πέσουν σε ξένα χέρια...από το μεσημέρι είχαμε δει στις ειδήσεις το στόλο να φεύγει από το ναύσταθμο για τα Ιμια, αλλά κανείς μέχρι εκείνη την στιγμή δεν έλεγε τίποτα, έκανε κρύο είχε κοντά -20 και το βράδυ ξέσπασε χιονοθύελλα κανείς δεν ήθελε να ήταν έξω ένα τέτοιο βράδυ..Ξαφνικά το απόγευμα βλέπουμε το μόνιμο προσωπικό να μπαίνει μέσα, με λίγα λόγια η εντολή ήταν μία εκκένωση του στρατοπέδου .Έβλεπες κόσμο να τρέχει να μαζεύει στρώματα κουβέρτες προσωπικά είδη όλα ότι μπορείτε να φανταστείτε μόνο τα σιδερένια κρεβάτια έμειναν μέσα στους θαλάμους ,γέμισαν τα άρματα με βλήματα πυροβόλα στήθηκαν κανονικά γεμισμένα οπλισμένα έτοιμα να ρίξουν. Ολοι άφηναν τις οικογένειες τους πίσω και πήγαιναν στο πόλεμο!!!! Τότε το ακούσαμε πρώτη φορά πόλεμος...Μόνο ένας Λοχαγός ντόπιος έβαλε τις φωνές και φώναζε << μην φοβάστε ρε εμείς είμαστε τα παλικάρια >>.Ο Διοικητής κλεισμένος στο γραφείο του με χάρτες απλωμένους να κάνει σύσκεψη με το επιτελείο. Τα άρματα από το δριμύ ψύχος δύσκολα έπαιρναν μπροστά και φυσικά απο την έλλειψη μπαταριών αφού και τότε δεν υπήρχαν λεφτά!!Όλα ήταν έτοιμα και ξεκινήσαμε για το μέρος ευθύνης στο δρόμο τα τεθωρακισμένα μας πέρναγαν σαν σταματημένους ...έτρεχαν να προλάβουν να είναι πιο μπροστά απο εμάς μια και είναι απο τις πρώτες γραμμές επίθεσης , δεν συζητάμε για τα άρματα που έμειναν στο δρόμο ,για εκείνους που χάθηκαν μέσα στο χιόνι, ούτε για εκείνους που ξεχάστηκαν σε σκοπιές για πάνω απο 48 ώρες. Κάποιοι είχαν συνεννόηση με κινητά (όσοι διέθεταν) οι μπαταρίες των ασυρμάτων στο επόμενο 2 ωρο τελείωσαν. Έτσι φτάσαμε κάποιες ώρες μετά τα μεσάνυχτα ακούγαμε ερπύστριες να δουλεύουν ήμασταν πολύ κοντά. Στόχος;; Η γέφυρα της Αδριανούπολης .Όλα ήταν έτοιμα όλα κρεμόντουσαν σε ένα τηλέφωνο και σε μια λέξη… πύρ... Εμείς, με τα καλά και τα άσχημα τότε του Στρατού, ήμασταν έτοιμοι! Αλλοι δεν ήταν έτοιμοι φαίνεται! Πολύ μακριά από τον Εβρο, που κάθονταν στις ζεστές πολυθρόνες των γραφείων τους στην Αθήνα! Το πρωί κατά τις 10 χτύπησε το τηλ και είπαν ότι το θέμα έχει λήξει και να γίνει η αναδίπλωση ,δεν ξέραμε τι είχε γίνει δεν ξέραμε τίποτα. Μετά μάθαμε ότι τελευταία στιγμή άλλαξε το πλήρωμα του ελικοπτέρου στην φρεγάτα Ναβαρίνο...μετά μάθαμε οτι μια ολόκληρη τούρκικη μεραρχία κόλλησε στον λασπωμένο Έβρο ,μετά μάθαμε οτι 2 ουκάδες μας ξεβράκωσαν 10 τούρκους και τους έβαλαν στο τέλος και χέρι για αυτό που έκαναν. Μετά απο όλα αυτά έμαθα ότι για να υπερασπιστώ την πατρίδα μου μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος μου πρέπει να το έχουν αποφασίσει άλλοι ...και στο τέλος πρέπει να τους ευχαριστώ που προσκύνησα και έσκυψα το κεφάλι...»

Κλείνω τον ελάχιστο φόρο τιμής για τα τρία παλληκάρια μας, με ένα απόσπασμα που το αφιερώνω εξαιρετικά, σε όσους με ελαφρά την καδρία, τόσα χρόνια, επέλεγαν με την ψήφο τους να μας εκπροσωπούν στη Βουλή, όσοι υποχρέωναν ολάκερους Ναυάρχους να πουν ότι την σημαία την πήρε ο ... αέρας! Ως σαν να λέμε, την Ελλάδα... την πήρε ο αέρας!! Και στα χρόνια που πέρασαν από τότε, μας πήρε και μας σήκωσε!!!

Γιώργος Αδαλής
aegeantimes.gr