Τα φύλλα,τα πολύχρωμα φύλλα,
τα φύλλα που χόρευαν στους ανέμους,
κίτρινα,φαιά και ροδόχροα,
όλ’ αυτά τα παρασυρμένα φύλλα,
τραγουδούσαν,ψιθύριζαν,
δεν σταματούν όμως, να δακρύζουν .
Είναι τα φύλλα των περασμένων φθινόπωρων,
τα φύλλα μιας άνοιξης υποσχόμενης, που ποτέ δεν έρχεται.
Τα φύλλα του φετινού φθινόπωρου, απλά θροϊζουν ,
βάζοντάς μας αινίγματα και γρίφους,
αδυνατούν να τραγουδήσουν,
να ψιθυρίσουν και να δακρύσουν.
Ας αφουγκραστούμε τους ψιθύρους
και το τραγούδι των περασμένων φύλλων,
ας μεταλάβουμε απ’ το δάκρυ τους,
που τόσα χρόνια κυλάει.
Ίσως, είναι πικρό, ίσως ηδύ το δάκρυ αυτό.
Σοφία πάντως, αν αναζητήσουμε, θα βρούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.