Γίναμε το έθνος της φάπας.

Το σάπιο και διεφθαρμένο καθεστώς (και θα πρέπει να το αντιληφθούμε και να το κατανοήσουμε καλά αυτό),  φοβάται δύο πράγματα: Την οικονομική κατάρρευση και τον πόλεμο. Αν συμβεί οποιοδήποτε από τα δύο γεγονότα και ειδικότερα, αν μετά από κάποια πολεμική σύγκρουση, ακρωτηριασθεί η ακεραιότητα της ελληνικής Επικράτειας, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν θα μπορεί να σταθεί. Θα καταρρεύσει. Τίποτε άλλο δεν φοβάται. Όλα τ’ άλλα είναι παιχνιδάκια στα χέρια του. Τον δε λαό (το ντεκόρ της «δημοκρατίας» του), τον έχει γραμμένο εκεί που δεν παίρνει.

Επομένως, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας, για να αντιλαμβανόμαστε τι παίζεται ότι:

Α) Στον οικονομικό τομέα το καθεστώς θα κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση και οποιοδήποτε ξεπούλημα της Ελλάδας, αρκεί μόνο να κερδίζει χρόνο παραμονής στην εξουσία. Θα χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε ψεύδος, όσο απίθανο και αν ακούγεται και θα συντονίσει όλα τα ΜΜΕ που διαθέτει, προκειμένου να κάνει το μαύρο άσπρο, να αποπροσανατολίζει το λαό και να κρατάει την κοινωνία διχασμένη και σε καταστολή. Θα εξακολουθούν να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους με πτώχευση, αυτοί που δεν…. εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους και τρέμουν στην ιδέα της απώλειας της εξουσίας.

Β) Στο τομέα εξωτερικής πολιτικής, θα κάνει οποιαδήποτε απίθανη παραχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας, αρκεί να εξασφαλίσει τη μη επίθεση από άλλο κράτος και στην παρούσα φάση κυρίως της Τουρκίας. Θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να αποκρύπτει γεγονότα παραβίασης της Εθνικής μας Κυριαρχίας και να παρουσιάζει τις παραχωρήσεις και τις μυστικές συμφωνίες ως σώφρονα πολιτική, στα πλαίσια της δήθεν ειρήνης και της συμφιλίωσης των λαών. Επίσης θα προσπαθήσει να αλλοιώσει όλη την ιστορία που διδαχθήκαμε και να μας πείσει πως είναι προς το συμφέρον μας να γίνουμε πολυπολιτισμικοί. Γι’ αυτό και βλέπετε τον υπερπροστατευτισμό των λαθρομεταναστών ή ακατανόητες εκπτώσεις σε θέματα ιστορίας, παιδείας. γλώσσας και ελληνικού πολιτισμού.

Δυστυχώς όμως για μας, όλοι οι γείτονές μας (Ερντογάν, Γκρουέφσκι, ακόμα και ο Μπερίσσα κ.λ.π.) και όχι μόνο (Μέρκελ, Σαρκοζί κ.λ.π.) μας έχουν πάρει πρέφα. Έχουν πλήρη γνώση των αδυναμιών και της φοβίας του δικού μας ψοφοδεούς καθεστώτος και λειτουργούν εκ του ασφαλούς, υπέρ των συμφερόντων των εθνών τους και σε βάρος μας. Τα τουρκικά πολεμικά πλοία κάνουν πάρτι μέσα στα χωρικά μας ύδατα, τα δε τουρκικά αεροπλάνα πετάνε για πλάκα στον εναέριο χώρος μας και τα ερευνητικά σκάφη της Τουρκίας κάνουν έρευνες πάνω στη δική μας υφαλοκρηπίδα, όποτε θέλουν. Γίναμε το έθνος της φάπας.

Αυτό το καθεστώς που είναι στο σβέρκο μας είναι ταυτόχρονα και η καταστροφή μας.

Κάτι πρέπει να γίνει…

Πηγή