«Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα. Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.» Nίκος Καζαντζάκης.
Χαμογέλα μιά καινούργια μέρα παντα αρχίζει, πές Καλημέρα !!! Χαμογελώντας ....... Έχεις κάτι να μας πείς ;..... Κάτι για να δημοσιεύσουμε ;..... Να διαμαρτυρηθείς για ένα δημοσίευμα δικό μας ή και άλλο θέμα ;..... Στείλε μας e-mail απο εδώ : catakravgi@gmail.com ή πάρε μας τηλ. 6 9 4 5 3 5 0 2 7 6 ".......Λένε πως το αιώνιο είναι στιγμές.. καλά φυλαγμένες στο "σφουγγάρι" της καρδιάς... ποτέ δε χάνουν, λένε, το άρωμα, ποτέ δεν αφήνουν την θάλασσα τον ήλιο ή την βροχή, να χάσουν την υφή τους... Κι όταν διψάμε, λένε, στα χείλη της ψυχής, το σφουγγάρι αυτό, ζωή ξαναδίνει...
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα Ξέρω να κλαίω, να γελάω, να πονώ ξέρω να λέω την αλήθεια πέρα ως πέρα γι' αυτό κι εγώ θα σας το πω... Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Κι έτσι όλοι μαζί κι αντάμα να τραγουδάμε τα δίκια της ζωής να τραγουδάς κι εσύ απ' την πλατεία να μάθεις φίλε μου σωστά να ζεις Τραγούδι λέω δυνατά ν' ακούσουν όλα τα παιδιά ν' ακούσει η πολιτεία κι απ' το τραγούδι μου αυτό παλιάτσοι άλλοι εκατό να βγουν στην κοινωνία Ένας παλιάτσος είμαι εγώ καλή σας μέρα... ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΤΩ ΔΕΞΙΑ !!

Παρασκευή, Μαρτίου 25

Άκρα του τάφου σιωπή. Και μια εξομολόγηση…

«…Το πρώτο σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους.
Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους.
Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στον γυιό σου την μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει…..».
Ν. Καζαντζάκης
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
ξημερώματα της 25ης Μαρτίου 2011
Τους νιώθω, Δάσκαλε, τους νιώθω να σκιρτούν μέσα στις φλέβες μου και δεν το αντέχω! Μα το Χριστό, Δάσκαλε, με παίρνει το παράπονο και κλαίω σαν ακούω ετούτο το τραγούδι τους. Ανταριάζει η ψυχή και θέλει να φύγει από το σώμα, να ταξιδέψει εκεί και τότε, μαζί Τους! Να΄αγκαλιάσει τον Σουλιώτη και μαζί να πέσουν με το λεπίδι στον Αγαρηνό. Μαζί στη Νίκη ή στο Θάνατο!
…Να φωτίσω το δρόμο τους, Δάσκαλε; Το προσπαθώ! …Και, μα τη Λευτεριά της Κύπρου μας, ενεργώ τόσο όσο δύναμαι! Αισθάνομαι όμως τόσο λίγος, μπροστά στους γίγαντες προγόνους που μ΄ανάθεσες να παραβγώ! Μικρός πολύ μικρός! Τόσο που προσεύχομαι στο Θεό μας νυχθημερόν να μου δώσει τη δύναμη, την κρίσιμη εκείνη ώρα, να μην λιποψυχήσω! Να σταθώ όρθιος και όρθιος να πεθάνω σαν και Κείνους!
Κάνε Παναγιά, νάρθει εκείνη η Άγια ώρα! Η Ωρα της δικαίωσης των Νεκρών μας! Δεν αντέχω να τους κοιτώ! Και σαν εγώ ντροπιασμένος γυρίζω αλλού το βλέμμα, το δικό τους βλέμμα με κυνηγά παντού! Και στον ύπνο μου ακόμη! Ένα θλιμμένο βλέμμα που δεν τ΄αντέχω. Ένα παραπονιάρικο βλέμμα που μια κοιτά εμένα και μια τον Πενταδάκτυλο! Μου σπαράζει την καρδιά Δάσκαλε! Δεν το υποφέρω πια…
Ονήσιλος Κρατερός
Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης

buzz it!

Blog Widget by LinkWithin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.

www.olympia.gr