Οι κολοσσιαίες ανακαλύψεις τού Ράιχ, πολύ βαριές για τα στομάχια ορισμένων…

γράφει ο Χρήστος Μουσουλιώτης

Το κατωτέρω κείμενο το έγραψα πριν 30 χρόνια περίπου. Παρά το μεγάλο διάστημα που πέρασε από τότε, οι ανακαλύψεις τού Ράιχ αντί να περάσουν στο χρονοντούλαπο τού τσαρλατανισμού και τής παραφροσύνης, όπως θα ήθελαν πάμπολλα οργανωμένα και ανοργάνωτα συμφέροντα, -ισμοί, και καταποντισμοί, ανθρωπάκοι και συγκινησιακά πανουκλιασμένα καθάρματα, διατηρούν την ακλονητη ισχύ τους και όπως φαίνεται θα τη διατηρούν για όλους τους αιώνες που έρχονται.

Ο λόγος είναι απλός. Δεν μπορούν συμφέροντα και αρρωστημένοι να κρύβουν για πολύ την πραγματικότητα και την αλήθεια.

(Το κείμενο που ακολουθεί αναδημοσιεύεται με ελάχιστες αλλαγές).

Ο Βίλχελμ Ράιχ ήταν ο άνθρωπος που είχε ασυνήθιστο μυαλό καταφέρνοντας να αναλύσει το ολοφάνερο, δηλαδή τον ενεργειακό παλμό στην έμβια και άβια φύση, καθώς και τις σημαντικότατες προεκτάσεις του στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Για τις θεωρίες και τις ανακαλύψεις του που θα αναφερθούμε στη συνέχεια, εκδιώχθηκε από έξι κράτη. Διεγράφη από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα τής Δανίας. Διεγράφη από το Κομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και διεγράφη επίσης από το Κομουνιστικό Κόμμα Δανίας κι ας μην ήταν μέλος σε αυτό.

Οι φασίστες τον θεώρησαν κομουνιστή και πράκτορα τής Μόσχας. Οι κομουνιστές τον θεώρησαν αντεπαναστάτη και πράκτορα τής αστικής τάξης και εξαπέλυσαν πράκτορες και συμπαθούντες τον κομουνισμό για να τον εξοντώσουν. Οι ψυχαναλυτές τής εποχής του τον θεώρησαν “παρανοϊκό”, ή αιρετικό, τον αποκαλούσαν «προφήτη τού καλύτερου οργασμού» και τον διέγραψαν με μεθοδευμένες ραδιουργίες από την Διεθνή Ψυχαναλυτική Ένωση.

Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, το 2007, το Μουσείο Φρόιντ κάνοντας στροφή 180 μοιρών τον τίμησε με εντυπωσιακή έκθεση στη Βιέννη, αναγνωρίζοντας την τεράστια συμβολή του στις κοινωνικές επιστήμες. Οι φαρμακοβιομηχανίες τον φοβήθηκαν και η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας των ΗΠΑ εξέφρασε στεναγμό ανακούφισης όταν κλείστηκε στη φυλακή.

Οι κολοσσιαίες ανακαλύψεις του, που ήταν πολύ πλατιές για το στενό μυαλό των ανθρώπων εκείνης τής εποχής – ίσως και των σημερινών – έγιναν αφορμή να θεωρηθεί από πολλούς τρελός. Άλλοι, απολύτως συνειδητά και με γκεμπελικό τρόπο διέδωσαν παρόμοιες φήμες.

Ο Ράιχ αποτελεί μοναδική περίπτωση επιστήμονα στην καταγραμμένη ιστορία τού «πολιτισμού» μας, που η προσωπικότητά του βιτριολικά δυσφημίστηκε, και το επιστημονικό του έργο δέχθηκε λυσσασμένη επίθεση από εντελώς διαφορετικά οργανωμένα συμφέροντα και ομάδες ανθρώπων.

Για παράδειγμα, τα βιβλία του απαγορεύτηκαν στη Σοβιετική Ένωση, κάηκαν και απαγορεύτηκαν στη ναζιστική Γερμανία και κάηκαν και απαγορεύτηκαν στο λίκνο της ελευθερίας και ασυδοσίας τις Ηνωμένες Πολιτείες τής Αμερικής.

Την αρχή έκαναν τα κομουνιστικά κόμματα απαγορεύοντας την διακίνηση των βιβλίων του σε Γερμανία, Αυστρία και ΕΣΣΔ. Τη σκυτάλη πήραν οι ναζί, απαγορεύοντας και καίγοντάς τα. Ακολούθησε η Αμερική με ισοπεδωτικές τακτικές.

Απαγόρευσε τα βιβλία του, τα έκαψε(!) κατέστρεψε επιστημονικές του συσκευές, απαγόρευσε οποιαδήποτε περαιτέρω εφαρμογή ανακαλύψεών του σε ανθρώπους, και το απίστευτο απαγορεύτηκε οποιαδήποτε συνέχιση ερευνών και πειραμάτων ακόμα και σε ζώα, όχι φυσικά για λόγους φιλευσπλαχνίας.

Το FBI τον παρακολούθησε κι ερεύνησε το παρελθόν του για χρόνια με σκοπό να βρει αιτίες για να τον απελάσει, χωρίς αποτέλεσμα. Συκοφάντες, οδήγησαν το FBI σε μια δεύτερη έρευνα, που κατέληξε στο πουθενά, αλλά οι συκοφαντίες περί “τρέλας”, έγιναν πλέον επίσημα απόρρητα έγγραφα, που τον συνόδευαν και καθόρισαν σε μεγάλο μέρος την αντίδραση κυβερνητικών υπηρεσιών σε κρίσιμα ζητήματα που τον αφορούσαν.

Η γνωστή και «αμαρτωλή» Υπηρεσία Τροφών και Φαρμάκων των ΗΠΑ, η FDA, ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια ερευνώντας το επιστημονικό του έργο και «ανακρίνοντας» ασθενείς του για να βρει στοιχεία που θα αποδείκνυαν ότι είναι τσαρλατάνος. Τελικά δεν κατάφερε να βρει τίποτα εναντίον του και με ψευδή στοιχεία, όπως φαίνεται από έγγραφά της που ήρθαν στο φως τής δημοσιότητας και με νομικίστικες κατηγορίες κατάφερε να τον κλείσει στη φυλακή, όπου, όπως καταγγέλλουν τα παιδιά του, δολοφονήθηκε.

Ο μεγαλοφυής αυτός επιστήμονας γεννήθηκε το 1897 και πέθανε το 1957. Ως μαθητής τού Φρόιντ υπήρξε ένας από τους πλέον ταλαντούχους και ο πατέρας τής ψυχανάλυσης τον αντάμειψε γι’ αυτό, δίνοντάς του εξέχουσες θέσεις στην Ψυχαναλυτική Κλινική τής Βιέννης, ενώ ήταν ακόμα πολύ νέος, στο ξεκίνημα τής επιστημονικής του καριέρας, παραμερίζοντας άλλους κορυφαίους και ηλικιωμένους συνεργάτες του.

Έτσι, εξέθρεψε άθελά του ένα αβυσσαλέο μίσος από εκείνους τους ψυχαναλυτές που ένιωσαν ότι παραμερίστηκαν, μίσος που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.

Ο Ράιχ από πολύ νωρίς, ήδη από το ξεκίνημα τής επιστημονικής του καριέρας, είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι η λίμπιντο τού Φρόιντ ήταν πραγματική ενέργεια και όχι μόνο μια έννοια και αυτό κατάφερε να το αποδείξει στην πορεία των επιστημονικών ερευνών του.

Η κόκκινη κλωστή που διαπερνά κι ενώνει το έργο του, αλλά και ο θεμέλιος λίθος των ανακαλύψεών του στην ανθρώπινη παθολογία, θα μπορούσε να αποδοθεί με μια απλή πρόταση:

Όσο περισσότερο εμποδισμένη είναι η δυνατότητα ολοκληρωμένου οργασμού και τής συνακόλουθης ενεργειακής εκφόρτισης, τόσο πιο πολύ οξύνονται οι ψυχικές παθήσεις. Αργότερα ανακάλυψε ότι η ανικανότητα ενεργειακής εκτόνωσης συνδέεται και με σωματικές ασθένειες που ονόμασε βιοπάθειες και η παραδοσιακή ιατρική θεωρεί απροσδιόριστης αιτιολογίας.

Ο εμποδισμένος οργασμός ή αλλιώς η ανικανότητα πλήρους ενεργειακής εκφόρτισης προϋποθέτει θωράκιση. Την έννοια τής θωράκισης τη διαμόρφωσε καθώς παρατηρούσε στη διάρκεια τής κλινικής δουλειάς του τη σωματική ακαμψία και συγκινησιακή νέκρατων ασθενών του.

Θωράκιση είναι η χρόνια μυϊκή συστολή ομάδων μυώνων, ιστών αλλά και οργάνων. Δημιουργείται κυρίως στα πρώιμα χρόνια, όταν το παιδί καταπνίγει τις ποικίλες συγκινήσεις του.

Ο Ράιχ παρατήρησε πως όταν αφαιρείται η θωράκιση, μέσω τής θεραπευτικής προσέγγισης, που στα αρχικά της στάδια ονόμασε νευροφυτοθεραπεία και στην ολοκλήρωσή της οργονοθεραπεία, τότε η ενέργεια που υπάρχει στον οργανισμό δεσμευμένη πριν στη θωράκιση, κινείται ελεύθερα κι εμφανίζει έναν σωματικό παλμό, πού τον ονόμασε αντανακλαστικό οργασμού.

Η αφαίρεση τής θωράκισης δίνει κατά πολύ βαθύτερη και συγκλονιστικότερη εμπειρία στο ερωτικό αγκάλιασμα, και παράλληλα απαλλάσσει το άτομο από τα νευρωτικά συμπτώματα ή τις ψυχωτικές κρίσεις, όπως και από όλες τις προγενετήσιες καθηλώσεις: Την ομοφυλοφιλία, τις σαδιστικές και μαζοχιστικές τάσεις, την παιδοφιλία, ηδονοβλεψία, επιδειξιομανία, νεκροφιλία κ.α.

Προεκτείνοντας τις παρατηρήσεις του σχετικά με τη θωράκιση στον κοινωνικό χώρο, διαπίστωσε ότι τα θωρακισμένα άτομα γίνονται απαθή, υποχωρητικά, υποτακτικά κι έχουν την ανάγκη καθοδήγησης. Όταν βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας, τότε διαμορφώνουν τυραννική συμπεριφορά, ακριβώς γιατί το βιοσύστημά τους είναι άκαμπτο.

Με λίγα λόγια, όπως σημειώνει στα γραπτά του, όσο οι νόμοι τής ζωής είναι διαταραγμένοι στους ανθρώπους, είναι αδύνατο να επικρατήσει οποιαδήποτε αρμονία και αυτοκυβέρνηση στον κοινωνικό χώρο. Το πρόβλημα θα υφίσταται πάντα, όχι επειδή θα υπάρχουν Χίτλερ και Στάλιν που επιθυμούν την εξουσία, αλλά επειδή οι μάζες θα τη δίνουν με τη θέληση τους.

Bιόντα:
Αυτά είναι ενεργειακές κύστεις, δηλαδή μεταβατικές μορφές από την άβια στην έμβια ύλη και αντιπροσωπεύουν μια ακόμα κολοσσιαία ανακάλυψη γιατί δίνουν το κλειδί για να ανοίξει η πόρτα τού μεγάλου αινίγματος τής βιογένεσης.

Όταν δημοσιεύτηκε η εργασία του για τα βιόντα, δέχθηκε σκληρές επιθέσεις με πάνω από εκατό λιβελλογραφήματα, ενώ παράλληλα, αυτή η ανακάλυψη αποτέλεσε μια από τις αφορμές που κατηγορήθηκε ως ψυχωτικός. Ο Ράιχ σε όλο εκείνο τον καταιγισμό απάντησε με μια και μόνη πρόταση: «Ελέγξτε και επαναλάβετε τα πειράματά μου». Κανένας από τους συκοφάντες δεν το έκανε.

Ένας επιστημονικός οργανισμός που επαναλαμβάνει συνεχώς τα πειράματά του κι έχει επιβεβαιώσει την αλήθεια των ισχυρισμών του είναι το Αμερικανικό Κολέγιο τής Οργονομίας. Άλλοι ανεξάρτητοι ερευνητές σε όλο τον κόσμο έχουν επιβεβαιώσει επίσης τη συγκλονιστική αλήθεια αυτής τής ανακάλυψής του.

Όπως ο καθηγητής Ρότζερ Ντι Τέιγ και η Γαλλική Ακαδημία Επιστημών, η οποία όμως ήθελε να παραλείψει την ενεργειακή ερμηνεία της θεωρίας του κι έτσι δεν ολοκληρώθηκε η συνεργασία με το Ράιχ και η τελική αναγνώριση δεν προχώρησε.

Τα βιόντα τον βοήθησαν να αντιληφθεί ότι η ενέργεια που φωταυγεί γύρω τους, δεν είναι παρά η ίδια η ενέργεια που υπάρχει και στους ζωντανούς οργανισμούς, από το απλό πρωτόζωο έως τον άνθρωπο, καθώς και η ίδια που υπάρχει στην ατμόσφαιρα.

Με χιλιάδες πειράματα που περιγράφονται λεπτομερώς στα βιβλία του, επιβεβαίωσε την ύπαρξη αυτής τής ενέργειας, που στο μεταξύ την ονόμασε «οργόνη», ενώ ανακάλυψε μια συσκευή για να τη συγκεντρώνει, καθώς ερευνούσε τις ιδιότητες των βιόντων.

Τη δυνατότητα αυτής τής συσκευής να συγκεντρώνει την οργόνη την απέδειξε με πολλά πειράματα και κανένα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί λάθος μέχρι σήμερα. Τη συσκευή την ονόμασε οργονοθάλαμο και τη χρησιμοποίησε σε πειραματικές έρευνες για τη θεραπευτική αγωγή καρκινοπαθών και άλλων ασθενών με ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Στη συνέχεια άρχισε να διαπιστώνει ότι αυτή η ενέργεια, που συγκέντρωνε o οργονοθάλαμος, είχε κινητήρια δύναμη και τελικά κατάφερε να κινήσει ένα μοτέρ. Υπάρχουν πάμπολλες μαρτυρίες για την κίνηση αυτού τού μοτέρ και μεταξύ άλλων υπάρχει και σχετικό φιλμ στο Μουσείο Βίλχελμ Ράιχ, στην κωμόπολη Ρέιντζλι τής πολιτείας Μέιν. (Το ίδιο φιλμ παρουσιάστηκε στη Βιέννη το 2007 και αρχές τού 2008, με αφορμή την έκθεση που οργάνωσε το Μουσείο Φρόιντ τιμώντας το έργο του).

Ο διάσημος πρωτοπόρος παιδαγωγός Α. Σ. Νίλ, ιδρυτής τού πασίγνωστου αντιαυταρχικού σχολείου Σάμερχιλ, περιέγραψε ως εξής το γεγονός: «Πριν δέκα χρόνια στη Μέιν είδα ένα μικρό κινητήρα να κινείται όταν συνδεόταν με έναν οργονοσυσσωρευτή.«Η δύναμη τού μέλλοντος» φώναξε γελαστός ο Ράιχ».

Πράγματι, είναι ακριβώς έτσι. Η οργόνη είναι η δύναμη τού μέλλοντος. Αυτή είναι η ανεξάντλητη ενέργεια που θα τροφοδοτεί την ανθρωπότητα και παράλληλα, από τη στιγμή που θα αφεθεί να ρέει ανεμπόδιστη στους ανθρώπους, θα βγάλει τον κόσμο από την περίοδο τής βαρβαρότητας και θα τον περάσει στην πραγματική ιστορία τού πολιτισμού.

Όμως, δυστυχώς, κανείς δε γνωρίζει πώς λειτουργεί ο κινητήρας οργόνης. Ο Ράιχ φοβούμενος την εκμετάλλευση αυτής τής ανακάλυψης από διαταραγμένα άτομα, κράτησε μυστικό ένα παράγοντα Υ. Ο μόνος, που ίσως γνωρίζει το μυστικό αυτό, είναι ο βοηθός τού Γουίλιαμ Γουάσιγκτον, ο οποίος εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, παίρνοντας μαζί του κι έναν οργονοκινητήρα.

Προεκτείνοντας τις έρευνές του ο Ράιχ θέλησε να δει αν η οργόνη έχει τη δύναμη να δρα ως αντίδοτο στη ραδιενέργεια και να την εξουδετερώνει. Έβαλε ένα μιλιγκράμ ραδίου σ’ ένα συσσωρευτή οργόνης και τα αποτελέσματα ήταν αντίθετα των προσδοκιών του, αλλά παρ’ όλα αυτά καταπληκτικά.

Η αλληλεπίδραση τού ραδίου με τη συγκεντρωμένη οργόνη μέσα στον οργονοθάλαμο, έκανε την περιοχή να μοιάζει βομβαρδισμένη με ατομική βόμβα και προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας στους συνεργάτες του, αλλά και στον ίδιο. Αυτό το πείραμα κατέδειξε, ότι η ραδιενέργεια είναι διπλά καταστροφική.

Όχι μόνο από την άμεση ακτινοβολία, αλλά και από την υπερβολικά μεγάλη διέγερση που προκαλεί στην οργόνη. Αυτή τη διέγερση την ονόμασε όρανουρ και την επακόλουθη ακινητοποίηση και «θάνατο» τής οργόνης το ονόμασε DOR (Deadly Orgone Radiation).

Μια παρενέργεια αυτού τού πειράματος – η θανατηφόρα οργόνη – που έμεινε πάνω από την περιοχή όπου πραγματοποιήθηκε το προαναφερόμενο πείραμα, έσπρωξε τον Ράιχ να κάνει μια ακόμα ανακάλυψη, στην προσπάθειά του να διώξει αυτή τη θανατηφόρα ενέργεια. Ανακάλυψε μια συσκευή που με κατάλληλους χειρισμούς μπορεί να επιδρά στον καιρό.

Ο Ράιχ βρήκε ότι ο νεφοδιαλυτής, έτσι ονόμασε αυτή τη συσκευή, μπορεί να σταματά την ερημοποίηση τής Γης, να διακόπτει την ξηρασία και να αλλάζει διάφορα άλλα μετεωρολογικά φαινόμενα.

Υπάρχουν πολλές ακόμα ανακαλύψεις τού Ράιχ που δεν θα αναφερθούμε σ’ αυτές. Δεν αναιρούν σε τίποτα όσες προαναφέρθηκαν. Αντίθετα, δένουν αρμονικά μαζί τους σχηματίζοντας το πανόραμα τού τεράστιου έργου του. Αξίζει να γνωρίζουμε ότι αυτή η μέγιστη προσφορά στην ανθρωπότητα – που μόλις τώρα αρχίζει να κατανοείται – έγινε στη διάρκεια τής ζωής ενός ανθρώπου, που πέρασε μια φοβερά ταραχώδη ζωή.

Ο Ράιχ έζησε σε εφτά κράτη. Διώχθηκε από κρυφούς και φανερούς μηχανισμούς καταστολής έξι κρατών. Συκοφαντήθηκε πέρα από κάθε όριο. Οι ανακαλύψεις του παρερμηνεύθηκαν ωμά ή χρησιμοποιήθηκαν διαστρεβλωμένες από διάφορους ετερόκλητους και άσχετους διαδόχους τού έργου του. Παντρεύτηκε τρεις φορές κι έκανε τρία παιδιά.

Εκτός από τις λαμπρές σπουδές του στην ιατρική, απέκτησε βαθιά γνώση στην ψυχολογία, κοινωνιολογία, βιολογία, βακτηριολογία, παθολογία, μαθηματικά, φυσική, χημεία, μηχανική, μετεωρολογία και αστρονομία. Εξελίχθηκε σε ικανότατο και ταλαντούχο ζωγράφο, γλύπτη και συγγραφέα, ενώ έπαιζε όργανο και συνέθετε μουσική.

Προς το τέλος τής ζωής του ασχολήθηκε εμπεριστατωμένα με τα νομικά, που είχε ξεκινήσει να σπουδάσει και εγκατέλειψε για χάρη της ιατρικής. Ακόμα, θεμελίωσε μια νέα επιστήμη, την Οργονομία, που ερμηνεύει και μελετά τους νόμους κίνησης τής οργόνης ατομικά στον κάθε άνθρωπο, συνολικά στην κοινωνία και γενικότερα στη φύση.

Έχει γράψει εκατοντάδες άρθρα, δεκάδες βιβλία και περιμένει τους ερευνητές ασύλληπτος σε έκταση όγκος αρχείων, που είδαν το φως τής δημοσιότητας το 2007, με το άνοιγμα των αρχείων του, 50 χρόνια από το θάνατό του, όπως είχε ζητήσει ο ίδιος να γίνει με τη διαθήκη του.

Αναδημοσίευση από το “Ζωή κάθετη και Οριζόντια ή Σπειροειδής?” του Χρήστου Μουσουλιώτη

credits Newdimensioncosmos & vickytoxotis.blogspot.com