Οι Ντιντήδες ….

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

Εως σήμερα γνωρίζαμε την τοξικότητα για τον πολιτικό βίο των λαμογιών, των τζακιών, άντε και των αμόρφωτων (παρότι λαμπροί κυβερνήτες μετα βίας μπορούσαν να υπογράψουν), ενώ προσφάτως περάσαμε μια ρατσιστική φάση, κατά την οποία διάφοροι ονομάστηκαν «Σαλώμες» υποτιμητικά, δήθεν ως γυναικωτοί ή ως ομοφυλόφιλοι. Ας σημειωθεί ότι σε μερικά κόμματα η ομοφυλοφιλία δεν είναι εμπόδιο σε μια δημιουργική καριέρα. Πρώτη φορά πάντως μπαίνει ένα ζήτημα με τους «ντιντήδες», οι οποίοι,σύμφωνα με έναν αρθρογράφο, θεωρούνται τοξικά απόβλητα για τη Νέα Δημοκρατία.

Για να συνέρθουμε. «Ντιντής» είναι υποκοριστικό του «Κωνσταντίνος», λίγο πιο εξαντρίκ από το «Ντίνος» και καθόλου σχετικό με τα Κωτσαρής, Κωστάρας, Κώτσος και Κωστίκας, και έως βαθιά μέσα στη δεκαετία του '60, ήταν ένα, έστω παράξενο, υποκοριστικό που το έφεραν ακόμη και συμμαθητές μας. Υπήρχε και το «Νανάς», καθώς και άλλα που έδειχναν μιας μορφής πριγκιποσύνη του φέροντος. Αλλά καμία σχέση με αδυναμία διακυβέρνησης ή κάποια σεξικού τύπου διαφορά. Πρωθυπουργός και συνιδρυτής της Ενωσης Κέντρου, λεγόταν Κλικλής, υποκοριστικό του Σοφοκλής. Χωρίς να τρέχει τίποτε. Το «Ντιντής» είχε αργότερα την έννοια του ανθρώπου που προσέχει παραπάνω από το κανονικό την εμφάνισή του. («Αυτός κυκλοφορεί σαν Ντιντής» σήμαινε ότι κυκλοφορεί αρωματισμένος, με μαντίλι στο πέτο τρίγωνο, με μανσέτα δυόμισι πόντους έξω από το μανίκι, καλτσοδέτα στην κάλτσα ώς το γόνατο και παπούτσια από δέρμα καμήλας). Αργότερα, μπλέχτηκε, όπως και πολλά άλλα, στο βίο, με το «ντιγκιντάγκας», που σήμαινε άτομο με προφανώς θηλυπρεπή συμπεριφορά. Ηταν ένας όρος με καμιά εικοσαριά συνώνυμα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όταν κάποιος έλεγε κάποιον «τιτίζη» ή «ντιντή», σήμαινε πως παρουσίαζε μια εικόνα άκρως επιμελημένου εξωτερικά ατόμου.

Τώρα, για να μη χρειάζεται ντιντήδες η... Νέα Δημοκρατία, σημαίνει είτε ότι ο αρθρογράφος έχει ταυτίσει τον «ντιντισμό» με κάτι επικίνδυνο, ανόητο ή απλώς χαζοχαρούμενο, ή ότι χάνει συνέχειες στη μακρά ιστορία της υποτίμησης του «άλλου» μέσα από κοσμητικά επίθετα. Δε νομίζω ότι ένας πολιτικός κινδυνεύει να μη γίνει σεβαστός επειδή είναι ντιντής, εκτός κι αν τον στείλουν σε τίποτα μπλόκα με τρακτέρια και αρχίσουν να του χαλάνε τη μόστρα πετώντας του αβγά ή γάλατα στο γελέκο. Τίποτα υποτιμητικό δεν υπάρχει και σε ομόηχα ξένων γλωσσών. «Ντεντέ» στα τούρκικα είναι ο παππούκας, ενώ «ντουντ», στα λαθραία αμερικάνικα, ο μαγκίτης. Από αμφοτέρων τις γνώσεις και την πείρα έχει ανάγκη σαφέστατα η Νέα Δημοκρατία.

Η πλάκα ας σταματήσει εδώ. Ελπίζω να είναι ράδιο Αρβύλα το ότι κάποιος εμφανώς κομψευόμενος πήρε τον αρχηγό του και του παραπονέθηκε «κύριε, κύριε, αυτοί με λένε ντιντή». Εχει τεράστια σημασία να καταλάβει ο ελληνικός λαός ότι εάν γίνει καμιά στραβή οποιουδήποτε τύπου, θα υπάρχει αξιόπιστο κόμμα που θα αναλάβει κάποιας μορφής διακυβέρνηση. Και φαινόμενα τύπου «ντιντή» μάλλον αυξάνουν την απόγνωση. Ολων μας.