Κουράστηκα πια. Κουράστηκα για όσα γίνονται για μένα, χωρίς εμένα.
Με ταπείνωσαν. Με πλήγωσαν. Μου στέρησαν το δικαίωμα της χαράς. Μου πετσόκοψαν το μισθό μου, ανέβασαν το κόστος της διαβίωσής μου και μου πρόσθεσαν χρόνια εργασίας, κάνοντας το δρόμο προς την Ιθάκη της σύνταξής μου δύσκολο και ίσως απρόσιτο.
Με έκαναν να ντρέπομαι τα παιδιά μου που θα τους παραδώσω λιγότερη Ελλάδα απ’ αυτή που εγώ παρέλαβα από τον πατέρα μου.
Όλα αυτά με δυσκόλεψαν. Με κούρασαν. Με νευρίασαν. Και αυτοί συνεχίζουν το χαβά τους. Προσπαθούν να με πείσουν, χρησιμοποιώντας MEGAλα μέσα, ότι είναι οι σωτήρες μου που αγωνίζονται για το καλό μου και γι’ αυτό πρέπει να τους εμπιστευτώ ξανά.
Μα είναι τόσο ανόητοι; Δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα; Δεν νιώθουν την συσσωρευμένη οργή μου; Δεν καταλαβαίνουν ότι ακροβατούν στην υπομονή μου; Όχι;; Δεν πειράζει θα τους κάνω εγώ να το καταλάβουν. Θα τους κάνω να το νιώσουν καλά. Το υπόσχομαι.
Δρομολογητής
http://www.aitolia.gr/?p=41124
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.