"ΠΑΘΑΜΕ «ΕΛΛΑΔΑ»"

Tο να είσαι Έλληνας πονάει πολύ

"Ξημερώματα Κυριακής. Βγαίνω από τη δουλειά –δουλεύω και νύχτα για να τα βγάλω πέρα- και βλέπω την άδεια σχεδόν Θεσσαλονίκη να καθρεφτίζεται στον Θερμαϊκό. Αυτή την πόλη που... κάποτε λατρέψαμε, φτιασιδωμένη άγαρμπα σαν από ατζαμή μακιγιέρ τα τελευταία χρόνια, να καθρεφτίζεται στα ήρεμα νερά του Θερμαϊκού. Το καθρέφτισμα απαλύνει τις ασχήμιες και μέσα στην πρώτη γλυκιά νύχτα του Μάη, ξαναερωτευόμαστε την πόλη. «Τι κρίμα!» λέει ο καλός μου «Τι κρίμα, που σε λίγα χρόνια όλα αυτά δεν θα είναι πια Ελληνικά. Ούτε η Σαλονίκη σου, (την λέει έτσι για να μου την σπάσει ο βρωμο-Αθηναίος) ούτε η Αθήνα μου, ούτε η Μύκονός μας. Τα υποθηκεύσαμε όλα σ’ ένα δάνειο που....
ξέρουμε από χέρι ότι δεν μπορούμε να ξεπληρώσουμε. Όπου νά’ ναι έρχεται το κατασχετήριο». «Να μην κάνουμε ποτέ παιδιά» του λέω «Για να μην νιώσουν ποτέ τον πόνο που νιώθουμε εμείς τώρα. Να παραδίδουμε αμαχητί την χώρα μας στα χέρια των αρπακτικών». Σκεφτήκαμε να στερήσουμε την Ελλάδα από έναν – δύο - τρεις Έλληνες γιατί σήμερα το να είσαι Έλληνας πονάει πολύ. Ο (λεφτά υπάρχουν) Τζέφρι δεν θα το καταλάβει ποτέ αυτό. Γιατί ποτέ του δεν ήταν Έλληνας. Αμερικανάκι μια ζωή. Και καλά τα ξεπουλημένα ΜΜΕ που τον στήριξαν. Εσείς όλοι που πήγατε και τον ψηφίσατε τον μπούα, δεν ξέρατε την ιστορία του? Δεν βλέπατε την πνευματική του κατάσταση? Δεν σας κάνει εντύπωση που το χαζό το έβαλαν στη λέσχη Μπίλτερμπεργκ που αποτελείται μόνο από αετούς? Μέσα σε λίγους μήνες μεθόδευσε (καθοδηγούμενος πάντα – σιγά μην τα κατάφερνε από μόνος του!) να παραδώσει μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας στην πατρίδα του την Αμερική. Κι εσείς κάθεστε και τον καμαρώνετε που κάνει τέσσερις ώρες κανό (ο ξεκούραστος) εν μέσω τρελής οικονομικής κρίσης. Είχε και τέσσερις ώρες ελεύθερες από τις δολοπλοκίες του? Που να πάθει «Ελλάδα» για να καταλάβει πόσο μας πονάει που υποθηκεύουμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Την Τετάρτη όλοι στις πορείες. Μπροστάρηδες αυτοί που ψήφισαν το αστροπελέκι για να εξιλεωθούν για την βλακεία τους."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ