Κ. Klaus Botig (χωρίς αγαπητέ).

    Είναι φυσικό να μην μπορείς να καταλάβεις τους Έλληνες, γιατί ποτέ δεν υπήρξες τέτοιος. Κι ακόμη και 100 ιθαγένειες(...) να σου παραχωρηθούν από το Ελληνικό Κράτος, πάλι δε θα καταφέρεις να τους καταλάβεις. Πώς να σου το εξηγήσω; Είναι τόσο απλό (για μένα) και ταυτόχρονα τόσο δύσκολο (για σένα) να το αντιληφθείς. Εγώ μεγάλωσα μέσα σ΄ ένα κλίμα που ευνοούσε την πρόοδο του ατίθασου ανθρώπινου πνεύματος, σε αντίθεση με σένα που μεγάλωσες σε κλίμα που αποσκοπούσε στη παραγωγή ρομπότ. Έτσι εγώ κατέληξα άνθρωπος κι εσύ ρομπότ. Πώς είναι δυνατό να με καταλάβεις;...
    Είναι φυσικό, γερμανέ, να παθαίνεις πολιτισμικό σοκ, όταν έρχεσαι στην Ελλάδα. Πώς, άλλωστε, θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν στα 100, πάνω-κάτω, χρόνια της ιστορίας σου, ως Γερμανία, το μόνο που πρόσφερες στην ανθρωπότητα, είναι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και βαρειά βιομηχανία; Είναι φυσικό να παθαίνεις σοκ!
    Συμπαθητικό μικρό έθνος ε; Μικρό είναι το μάτι σου! Η αλήθεια είναι ότι είμαστε ένα μεγάλο ΕΘΝΟΣ με τεράστια και απλησίαστη, από εσένα και τους ομοίους σου, προσφορά στην ανθρωπότητα. Και αυτό μας κάνει αντιπαθητικούς. Είμαστε λοιπόν ένα ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΤΙΠΑΘΗΤΙΚΟ ΕΘΝΟΣ. Πες το χρυσό μου(...), μη ντρέπεσαι......
    Ο Έλληνας δςν έχει έγνοιες; Έχει και πολλές μάλιστα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί σκέφτεται... Αυτός που δε σκέφτεται, δεν έχει έγνοιες. Δηλαδή εσύ! Δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ ε; Πες μου: είμαστε οι δυο μας, τρεις τα ξημερώματα, σε μια πόλη που δεν κουνιέται φύλλο,μπροστα σ΄ ένα φανάρι που για τους πεζούς δείχνει κόκκινο. Ποιος από τους δύο θα περάσει και γιατί;... Εγώ ζω γερμανέ, εσύ είσαι κουρδισμένος......
    Οι Έλληνες δεν αισθάνονται, όπως λες, πατέρες των....

 

υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών, αλλά ΟΛΩΝ των άλλων λαών του κόσμου, με εξαίρεση αυτών της Κίνας, της Μεσοποταμίας (που εσύ, γερμανέ, μαζί με τους αμερικάνους, βίασες και καταλήστευσες πρόσφατα, όπως έκανες πριν 60 χρόνια και σε μένα) και των Ίνκας, τους πολιτισμούς των οποίων σέβονται και θαυμάζουν για την προσφορά τους στην ανθρωπότητα.
    Διδάσκω στο παιδί μου αρχαία Ελληνικά, γιατί και τότε και τώρα, Έλληνας ονομαζόμουν και ονομάζομαι. Τι να μας πεις κι εσύ για τους προγόνους σου; Τη μία Γότθος, την άλλη Βησιγότθος, την τρίτη Οστρογότθος και πάει λέγοντας... Ενώ εσύ ονομάζεσαι γερμανός. Έτσι εξηγείται το κόμπλεξ σου, να μάθεις στα παιδιά σου τη γλώσσα των πατέρων τους. Αλλά γιατί να τους τη μάθεις; Ποια έιναι η ιστορία τους;  Βία και αίμα. Ό,τι εξακολουθείς να κάνεις κι εσύ σήμερα. Μην ξεχνάμε τον εικοστό αιώνα... Γι΄ αυτό δε θέλεις να έχεις σχέση μαζί τους. Μην κουράζεσαι άδικα. Είναι μάταιο να προσπαθείς να σβήσεις το παρελθόν σου.
    Τέλος, όσον αφορά τη φράση σου: "περισσότεροι σκοτώθηκαν στον εμφύλιο, παρά στην κατοχή", τι ν΄ απαντήσω; Προηγουμένως, σου εξήγησα την αξία του να "σκέφτεσαι". Αφού αδυνατείς να το κάνεις, τι θέλεις και γράφεις ανοησίες εκτιθέμενος; Ακόμη κι έτσι να είναι, όπως τα λες, δες τη διαφορά δύστυχε. Στον εμφύλιο πόλεμο συγκρούονται ένοπλα τμήματα. ΠΟΛΕΜΟΣ!!! Ένοπλος, σκότωνε ένοπλο αντίπαλο. Έχει αυτό καμία σχέση με τους χιλιάδες άμαχους και γυναικόπαιδα, χωριά ολόκληρα, που σφάχτηκαν στημένα στον τοίχο, όταν ο πατέρας σου ή ο παππούς σου, διέτασε "πυρ";
    Κομπλεξικέ,ελεεινέ, ανήθικε, ανιστόρητε, μικρόψυχε κ. Botig, στο σπίτι του κρεμασμένου, δε μιλάνε για σκοινί.....
Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο προορίζεται αποκλειστικά για "εξωτερική" κατανάλωση, απένατι σε όσους βρίζουν την ΠΑΤΡΙΔΑ μου. Για τα , της δικιάς μας καμπούρας, θα μιλήσουμε άλλη φορά.

ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ Ο ΤΡΕΛΟΣ