Όχι, παίζουμε…

«Εθνικοί» κλέφτες, ανέμελοι «άρχοντες»
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΗΡΘΕ το ΠΑΣΟΚ του ’81, γέμισε ο κόσμος ελπίδα, παρέδωσε και τη «δημοκρατία στο απόσπασμα». Δεν πρόλαβε να ενηλικιωθεί και τη βίασαν, για να καταντήσει ασυδοσία, δυσειδής και απεχθής. Κι απλώθηκαν οι «δημοκράτες» σε πόλεις και χωριά, χώρια εκείνοι σε πόστα και υπουργεία, νομοθέτες μη δυσαρεστήσουν το λαό, πολιτικοί μη στερηθούν την ψήφο του.
ΔΕΝ ήταν, βέβαια, άγιος τόπος η Ελλάδα, πριν γίνει μπάχαλο. Υπήρχαν κλέφτες, κλεφτρόνια και κακοποιοί κάθε βαθμίδας, ωστόσο, ο φόβος ελαχιστοποιούσε τα κατορθώματά τους. Ύστερα (επ)έπεσαν οι «ακρίδες». Στην Ελλάδα του «Ξενίου Διός», κατ’ εξοχήν, και με το πρόσχημα της παγκοσμιοποίησης. Ξένοι της καταπίεσης (στην πατρίδα τους) βρέθηκαν ξαφνικά στην Ελλάδα της «ελευθερίας», σαν σε οίκο…ανακούφισης. Με βιβλιάριο εκλογικό σε χρόνο μηδέν μη το μετανιώσουν και μας φύγουν, με δάνεια άτοκα για σπίτι, με σύνταξη και «μπόνους» για διορισμό στο δημόσιο.
ΞΕΝΟΙ και ντόπιοι της κλίκας, της παρέας και των σχεδιασμών ένωσαν τις…δυνάμεις τους για μια μαφία με παρακλάδια σε πόλεις και χωριά της αφύλαχτης Ελλάδας. Για να κάνουν «καριέρα» κλεφτρόνια πριν αναχθούν σε κλέφτες, κακοποιοί πριν γίνουν δολοφόνοι. Είναι υπόθεση ατιμωρησίας που ισοδυναμεί με ενθάρρυνση του κακοποιού. Πέρα απ’ τα ηλίθια (διάβαζε σατανικά) περί προσωπικών δεδομένων που κρατούν τον δράστη στο σκοτάδι, είναι υπόθεση αδιαφορίας και ανεμελιάς των αρχόντων.
ΔΕΝ έχουν λόγους οι «άρχοντες» να γίνονται «κακοί» με τους αρχομένους και φθαρεί το πολιτικό τους τομάρι. Δεν δίνουν πεντάρα για τους κακοποιημένους πολίτες και τα διαγουμισμένα σπίτια οι πολιτικοί μας με τους φύλακες ξοπίσω τους και με τους χωροφύλακες για ψώνια δίπλα στις γυναίκες τους. Τα σοφίστηκαν, τα ψήφισαν, τα δρομολόγησαν και η δαπάνη στο (δημόσιο) ταμείο. Κι ας είναι η φύλαξή τους υπόθεση ιδιωτική. Χωρίς να το υποψιάζονται πως η «αίγλη τους κατάντησε περιφρόνηση που αγγίζει την αηδία του πολίτη, για την αμεριμνησία τους για ό,τι δεν έχει να κάνει με ψήφους, έδρες και επανεκλογή.
ΕΓΙΝΕ το σπίτι του κάθε ιδιώτη στόχος αδίστακτων κλεφτών. Συμμορίες βουλγάρων «χτυπούν», φεύγουν και τα μοιράζονται. Οι αστυνομικοί κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά δεν φτάνουν. Τα ΜΑΤ σπεύδουν στα γήπεδα, με τα Μουσεία μας αφύλαχτα. Άρπαξαν θησαυρούς της Εθνική μας Πινακοθήκης(!). Κατέκλεψαν το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας(!!). Ε, και; Θέμα εθνικό είναι μόνο η επανεκλογή των βουλευτών μας. Όχι, παίζουμε…