Διαγραφή του χρέους , ¨ή διάλυση της Ευρώπης ;

Ο μάντης Κάλχας λέει… Πάλι….    μετά το άρθρο    του    Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου  :

Μίνι κραχ εξελίσσεται στα διεθνή χρηματιστήρια, με άμεση αιτία τον φόβο εισόδου σε νέα ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας, τις απειλές στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό τραπεζικό τομέα και την παραμένουσα έντονη αμφισβήτηση της διάθεσης ή δυνατότητας της ΕΕ να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους της ευρωζώνης. Σε κίνδυνο έχει τεθεί τώρα, και το δάνειο προς την Ελλάδα που αποφάσισε η ΕΕ στις 21 Ιουλίου, μετά την αποκάλυψη της παράξενης, αν μη τι άλλο, συμφωνίας Αθήνας και Ελσίνκι, που ουσιαστικά εξαιρεί τη Φινλανδία από το νέο δάνειο. ‘Ηδη, τρεις ακόμα χώρες της ευρωζώνης ζητούν παρόμοια συμφωνία, δηλαδή εξαίρεσή τους από τον δανεισμό.
Τρύπα στο νερό η συνάντηση Μέρκελ και Σαρκοζί
Ως “τρύπα στο νερό” αντιμετωπίστηκε εξάλλου από τις “αγορές” και τους περισσότερους σχολιαστές, η συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί. Οι δύο ηγέτες (;) αρνήθηκαν να υιοθετήσουν το ευρωομόλογο και να διευρύνουν τους χρηματικούς πόρους για το ευρωπαϊκό ταμείο σταθερότητας. Επανέφεραν επίσης το “ξαναζεσταμένο φαί” των προτάσεών τους για σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης. Μια τέτοια διακυβέρνηση είναι πιθανώς τελείως απαραίτητη, πιστεύουν πολλοί πολιτικοί και οικονομολόγοι, αφού μοιάζει όλο και πιο παράλογη η αρχική απόφαση να φτιαχτεί νόμισμα χωρίς κράτος. Πρακτικά όμως, η διακυβέρνηση που προτείνεται εξαντλείται κυρίως σε ένα είδος “αστυνομίας δαπανών”. Σε απλά ελληνικά, θα γράψουμε στο σύνταγμα ότι δεν πρέπει να κάνουμε χρέη και πρέπει να πληρώνουμε τις τράπεζες στην ώρα τους, όχι όμως τι θα κάνουμε με την ανάπτυξη, τα νοσοκομεία ή την άμυνά μας. Το μόνο σημείο που θεωρήθηκε ενθαρρυντικό είναι η πρόταση για φορολόγηση των συναλλαγών. Πρόκειται για τον φόρο Τόμπιν, ένα δεκάκις χιλιοστό επί της αξίας κάθε συναλλαγής, ακόμα κι αυτό όμως το τελείως περιορισμένο μέτρο δεν μπορεί να εφαρμοσθεί εδώ και μια δεκαετία που συζητείται!
Εκ των πατέρων του ευρώ και της Μαρτίν Ομπρί, υποψήφιας για να είναι υποψήφια των Γάλλων Σοσιαλιστών στις προεδρικές, ο Ζακ Ντελόρ εξέφρασε έντονη ανησυχία για το μέλλον ευρώ και Ευρώπης και ετάχθη υπέρ μιας ενισχυμένης οικονομικής συνεργασίας των κρατών μελών της ΕΕ. Οι προτάσεις Μέρκελ-Σαρκοζί, υπογράμμισε ο κ. Ντελόρ, ως έχουν, δεν θα εξυπηρετήσουν σε τίποτα. Ο κ. Ντελόρ θέλει ομοσπονδοποίηση των χρεών μέχρι ύψους 60% του ΑΕΠ, με την έκδοση των ευρωομολόγων, γιατί “αν δεν το κάνουμε οι αγορές θα εξακολουθήσουν να αμφιβάλλουν”. Κατά τον πρώην επικεφαλής της Κομισιόν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι εκτός πραγματικότητας: “Πως μπορεί να πιστεύουν ότι οι αγορές θα πιστέψουν στις υποσχέσεις της συνόδου κορυφής της ευρωζώνης, στις 21 Ιουλίου, αν πρέπει να περιμένουν τα τέλη Σεπτεμβρίου για να μετασχηματισθούν σε πράξεις;”
Ο φαύλος κύκλος λιτότητας και ύφεσης
‘Oχι μόνο δεν καλοκαταφέρνουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του χρέους της ευρωζώνης, αλλά και ο τρόπος που βρήκαν για να το κάνουν παροξύνει το βαθύτερο πρόβλημα της ύφεσης, πιστεύουν τώρα όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι, σχολιαστές και πολιτικοί. Στο χθεσινό κύριο άρθρο τους, με τον τίτλο “Η λάθος ιδέα”, οι Τάιμς της Νέας Υόρκης υπογραμμίζουν, μεταξύ άλλων, ότι, ακόμα και τώρα, με μια ύφεση χειρότερη από αυτή του 2008 να χτυπάει την πόρτα μας, “οι ηγέτες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού μοιάζουν αποφασισμένοι να ακρωτηριάζουν τις δημοσιονομικές πολιτικές – το κύριο εργαλείο που μπορεί να αυξήσει τις δουλειές, την καταναλωτική ζήτηση και την οικονομική μεγέθυνση – με μια τρομερή αφοσίωση στην σκληρή λιτότητα…Μια πιο πραγματική (από την αμερικανική) απειλή χρεωκοπίας στοιχειώνει τις ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων, γιατί υποχρηματοδοτούμενα σχέδια σωτηρίας με τιμωρητικούς όρους καθιστούν αδύνατο στις χώρες που χρωστάνε να αναπτυχθούν αρκετά γρήγορα για να αποπληρώσουν τα χρέη τους. .. Τα μεγάλα χρέη είναι πραγματικό, μακροχρόνιο πρόβλημα. Αλλά η καθοδική ευρωπαϊκή τροχιά μπορεί να αντιστραφεί μόνο αν οι κυβερνήσεις τόσο των πιστωτών, όσο και των χρεωστριών χωρών, ξοδεύουν περισσότερο βραχυπρόθεσμα για να βάλουν τον κόσμο πίσω στη δουλειά και τους καταναλωτές να καταναλώνουν…Πανικόβλητοι από τη ρευστότητα των αγορών και υπό την πίεση της Καγκελλαρίου Μέρκελ οι ηγέτες της Ευρώπης έκαναν μια άσχημη κατάσταση χειρότερη συνταγογραφώντας λιτότητα παντού. Τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά σαφή. Η μεγέθυνση σταματάει στην Ευρώπη. Αυτό είναι αλήθεια ακόμα και για τη Γερμανία, όπου οι εξαγωγικές της αγορές μειώνονται και η εσωτερική ζήτηση αποτυγχάνει να τις υποκαταστήσει. Η Γερμανία αναπτύσσεται τώρα με ένα αναιμικό 0,1% και η ευρωζώνη μόνο με 0.2%. Στο μεταξύ, ο πανικός της αγοράς χρέους πέρασε από τις μικρές οικονομίες της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας στις μεγαλύτερες οικονομίες της Ισπανίας, Ιταλίας, ακόμα και της Γαλλίας. Μόνο ο δανεισμός εκτάκτου ανάγκης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απομακρύνει νέους φόβους χρεωκοπίας, κανείς όμως δεν ξέρει πόσο χρόνο μπορεί να τα κάνει αυτά η ΕΚΤ χωρίς βοήθεια από ευρωομόλογα και ένα καλύτερο ταμείο χρηματοπιστωτικής διάσωσης… Ενώ οι ρυθμοί της κρίσης επιταχύνονται, πιο φωτισμένες φωνές αγωνίζονται να ακουστούν…Εκλογές πλησιάζουν στην Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες…Οι εκλογείς και στις δύο ακτές του Ατλαντικού πρέπει να ζητήσουν από τους ηγέτες τους περισσότερα από τον συνεχιζόμενο αυτόματο πιλότο της λιτότητας”
Δεν είναι μόνο οι Νιου Γιορκ Τάιμς. Επιτέλους φορολογείστε μας, γράφει ο μεγαπλούσιος Γουώρεν Μπάφετ! Κι αν ο Μωρίς Λεβί, πρόεδρος της γαλλικής Ενωσης Ιδιωτικών Εταιρειών, επιμένει στον περιορισμό των ελλειμμάτων, αναγνωρίζει ότι χρειάζεται μεγαλύτερη φορολόγηση των πιο ευνοημένων. Η ανάπτυξη, όχι η λιτότητα θα μας βγάλει από την κρίση, υποστηρίζει ο Τζόζεφ Στίγkλιτς, ενώ ακόμα και η Διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ προειδοποιεί ότι η υπερβολική λιτότητα στους προϋπολογισμούς θα στανματήσει την ανάπτυξη.
Διαγραφή χρεών ή διάλυση της Ευρώπης
‘Aλλοι, όπως ο Rogoff του Χάρβαρντ, βάζουν ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι, ζητώντας μορατόριουμ ή και διαγραφή χρεών, ενώ ο Γκαλμπρέιθ ζητάει κανονική επιστροφή στον κεϋινσανισμό, πολλοί Γάλλοι όπως ο Τοντ ευρωπαϊκό προστατευτισμό. Ακόμα κι ο Σόρος, ίσως γιατί δεν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει, προτείνει την απαγόρευση των χρηματοπιστωτικών παραγώγων!
Τέτοιες ιδέες όμως προσκρούουν, τουλάχιστον προς το παρόν, στην ιδεολογική ορθοδοξία του νεοφιλελευθερισμού και, πιο πρακτικά, στην τεράστια επιρροή του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην πολιτική τάξη Ευρώπης και Αμερικής. Η επιμονή όμως στην παρούσα “συνταγή”, που επιδιώκει να μη θιγούν καθ’ ουδένα τρόπο οι κάτοχοι χρήματος, διακινδυνεύει μια μεγάλη ύφεση και κοινωνικές εξεγέρσεις, ενώ θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη της ΕΕ.
‘Hδη, ο Ουγγροεβραίος χρηματιστής Τζορτζ Σόρος και ο άνθρωπος της Goldman Sachs στην Ευρώπη Otmar Issing, έθεσαν θέμα εξόδου της Ελλάδας ή και της Πορτογαλλίας από την ευρωζώνη, μια ιδέα που βρίσκει σύμφωνο τον Ζινν, εκπρόσωπο του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού. Στη Γαλλία, οι (μετα)φασίστες της Μαρίν Λεπέν επιτίθενται σε ευρώ και Ευρώπη, επιδιώκοντας να εκφράσουν την κοινωνική δυσαρέσκεια, την ώρα που τα στελέχη της αριστεράς συνεχίζουν τις καλοκαιρινές διακοπές τους, σε πλήρη αναντιστοιχία με την ανησυχία της πολιτικής τους βάσης.
Αλλά είναι σήμερα σαφές ότι μόνο στα ελληνικά και πορτογαλλικά προβλήματα δεν μπορεί να αποδοθεί η παγκόσμια κρίση. Γι’ αυτό και η συζήτηση για έξοδο των πιο αδύναμων χωρών, μπορεί απλά να υποκρύπτει μια πραγματική στόχευση διάλυσης της ΕΕ. Οι αγορές θα προτιμούσαν μικρά, αλληλοανταγωνιζόμενα κράτη, υποχείρια του χρηματιστικού κεφαλαίου και ορισμένοι, ίσως, θεωρούν ότι η διάλυση του ευρώ μπορεί να είναι η μόνη λύση για την αποκατάσταση της νομισματικής κυριαρχίας του δολλαρίου και δι’ αυτής, της δυνατότητας μελλοντικής χρηματοδότησης της οικονομίας των ΗΠΑ.

  Konstantakopoulos.blogspot.com
Kόσμος του Επενδυτή, 20.8.2011

26/08/2011 at 22:05 Costas Cavathas (@ccavathas)

Αγαπητέ Συνέδελφε!
Θέλω να ησυχάσω αλλά, ο διάβολος δεν μ’ αφήνει. Διάβασα και αναδημοσιεύω το εξαιρετικό σου άρθρα αλλά, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να ξαναδημοσιεύσω ένα δικό μου από το Πρώτο ΘΕΜΑ της 09.01.11 με τίτλο:

Ο μάντης Κάλχας λέει… Πάλι. Μέχρι ο Πρωθυπουργός να μου προσφέρει τη θέση του Υπουργού Οικονομικών-:)

Και βέβαια αστειεύομαι. Και βέβαια το αναδημοσιεύω για να το εμπεδώσουν οι γίγαντες της κυβέρνησης. Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου του 2011 Πείτε μου σας ικετεύω σε τι διαφέρουν οι δικές μου προτάσεις από τα μέτρα που ακούμε ότι πρόκειται να ανακοινωθούν στις Βρυξέλες για την “ρύθμιση” του Ελληνικού χρέους…

Σημείωση της 15.07.11 : Στο μόνο σημείο που έπεσα -λίγο- έξω ήταν στο μήνα. Είχα προβλέψει Μάρτιο και το σύμβούλιο υπουργών γίνεται τώρα, τον Ιούλιο!

κ. Πρόεδρε!

Επειδή, σύμφωνα με τον κ. Αντιπρόεδρο είμαι, ως πολίτης, πιο διεφθαρμένος από τους πολιτικούς, που κάθονται στο γραφείο τους και εγώ πάω και τους διαφθείρω σκέφτηκα ότι, ο μόνος τρόπος να εξιλεωθώ είναι να προτείνω ένα σενάριο που θα απαλλάξει τη χώρα απ’ το χρέος και θα την βγάλει στις «αγορές». Παρακαλώ να το εξετάσετε με τη δέουσα προσοχή μόλις επιστρέψετε από το ταξίδι σας στην Μπουργκίνα Φάσο και πριν την μιλήσετε στη Βουλή των Νήσων Γκαλάπαγκος. Το σενάριο είναι, όπως κι’ εγώ, απόλυτα «διεφθαρμένο» αλλά περιέχει στοιχεία σοσιαλιστικού σουρεαλισμού με πινελιές ραφηνάτου φιλελευθερισμού.
Προτείνω λοιπόν τον Μάρτιο του 2011 και, μετά από πρόταση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι χώρες του Εurogroup, να αγοράσουν το σύνολο του δημόσιου και ιδιωτικού ελληνικού χρέους, ύψους 450 δις και να το μεταβιβάσουν πίσω στην ΕΚΤ η οποία θα το διαγράψει επιστρέφοντάς τους ισόποσο φρεσκοτυπωμένο χρήμα, με σκεπτικό την διατήρηση της ισορροπίας στη κυκλοφορία του ευρώ με το δολάριο και την λίρα Αγγλίας, που κάνουν από καιρό το ίδιο (τυπώνουν χαρτί).
Με αυτό το τρόπο οι ελληνικές τράπεζες, που έχουν αποπληρωθεί από την ΕΚΤ για το σύνολο των ενυπόθηκων δανείων που είχαν εκχωρήσει, βρίσκονται με ρευστότητα 300 δις! Με τα 100 εξαγοράζουν το σύνολο των μεταχρονολογημένων επιταγών, και των εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου τα οποία επίσης διαγράφουν. Με αυτή την διεστραμμένη και διεφθαρμένη πρόταση στην Ελλάδα κανείς δεν χρωστάει τίποτα σε κανένα.
Από τα υπόλοιπα 200δις, τα100 θα χρησιμοποιηθούν σαν κεφάλαιο Core Tier-1(*) ενώ τα υπόλοιπα θα μοιρασθούν (εδώ φαίνεται ότι, οι γνώσεις ξεπερνούν ακόμα. και εκείνες ενός απόφοιτου του LSE), σαν προ-κατατεθειμένο όριο στις πιστωτικές κάρτες των ιδιωτών με λογική ανακατανομής υπέρ των φτωχότερων. Οι άνεργοι θα έχουν το υψηλότερο όριο (70.000€), ακολουθούν οι bluecolar workers (50.000€), τέλος οι υπόλοιποι με 30.000€. Προτείνω το επιτόκιο να ορισθεί στο 2% για 10χρόνια. Επίσης προτείνω όλα τα νέα καταναλωτικά δάνεια να γίνονται (με νομοθετική ρύθμιση) υποχρεωτικά 10ετή, με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο οι ελληνικές τράπεζες αποκτούν πρόσθετη δυνατότητα χορήγησης 1τρις σε ιδιώτες αλλά, και επιχειρήσεις που δεν χρωστάνε σε κανένα και αξιολογούνται πλέον με ΑΑΑ. Με την απόλυτα διεφθαρμένη μου πρόταση σε 12 μήνες η καταναλωτική δαπάνη στην Ελλάδα διπλασιάζεται και σε 18 τετραπλασιάζεται! .
Όμως, το διεφθαρμένο μου μυλαό δεν σταματάει εδώ. Με δεδομένη την πρότασή σας για ρύθμιση που προτείνετε στα δυτικά Βαλκάνια μέχρι το 2014, προτείνω το ελληνικό Δημόσιο να συνάψει σύμβαση με την Αλβανία την Σερβία, την Κροατία, το Μαυροβούνιο, την Βουλγαρία και την FYROM, βάσει της οποίας ένα μέρος του έργου των δημόσιων υπηρεσιών τους όπως η εκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων, η επεξεργασία διοικητικών αποφάσεων, η διενέργεια διαγωνισμών προμηθειών και δημοσίων έργων κ.α. να διεκπεραιώνεται από τις υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου, με αμοιβή το 5% του προϋπολογισμού τους. Με τη μέθοδο που προτείνω κ. Πρόεδρο αφ’ ενός αλλάζει και δεν βουλιάζει κι’ αφ’ ετέρου αποκτάει δημοσιονομικό πρωτογενές πλεόνασμα 2% και δεν χρειάζεται να δανείζεται πλέον.
Τι ξέχασα; Μα την Γερμανία η οποία, αναζητώντας τρόπο να πάρει την μερίδα του λέοντος από την έκρηξη της κατανάλωσης στην Ελλάδα και την συνεπακόλουθη αύξηση πωλήσεων «μερσεντέ» 200SLK και Πόρσε «καγιέ» τούρμπο, ανακαλύπτει τον στόλο των 5 εκατομμυρίων οχημάτων που κυκλοφορούν εκεί και προτείνει διμερή συμφωνία βάσει της οποίας: α. το Υπουργείο Πρόνοιας της Γερμανίας, προαγοράζει για τα επόμενα 3 χρόνια το σύνολο των διανυκτερεύσεων στα ελληνικά ξενοδοχεία για τους μήνες Μάρτιο, Απρίλιο, Οκτώβριο και Νοέμβριο και τις μοιράζει, με την μορφή επιδότησης διακοπών, στους ασφαλισμένους του, υπό τον όρο πως β. η Ελλάδα θα μηδενίσει για 3 χρόνια τις διαφορές στο τέλος ταξινόμησης των «γιωταχί» (μικρά-μεγάλα το ίδιο), θα αφαιρέσει το αυτοκίνητο από τα τεκμήρια γ. θα επιτρέψει την άμεση μετεγκατάσταση δύο εργοστασίων της Οpel (από Αγγλία και το Βέλγιο) και δύο του VAG (VW-Audi), από την Πολωνία και τη Τουρκία σε ελληνικό έδαφος, με το 25% του προσωπικού εξειδικευμένους Γερμανούς και δ. η Ελλάδα θα απαγορεύσει την κυκλοφορία όλων των οχημάτων που δεν καλύπτουν το πρότυπο Euro5 μετά την 31Δεκεμβρίου 2012. Αν ο ΥΠ.ΟΙΚ και κυβέρνηση το αποδεχτεί το ισοζύγιο πληρωμών, με ή χωρίς τους άδηλους πόρους, γίνεται αρχικά πλεονασματικό, η ανεργία περιορίζεται στο 7% μέσα σε 12 μήνες και εγώ κ. Πρόεδρε κερδίζω θέση συμβούλου στο Τμήμα Καλών Πρακτικών (Good Practices Dpt) με συμβολική αμοιβή 12.000€/μήνα συν έξοδα κίνησης και bonus έγκαιρης προσέλευσης. Σε χρόνο dt Ιταλία και Γαλλία θα ζητήσουν (για λόγους Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης) από την χώρα μας να επιτρέψει το ίδιο σε Ιταλούς και Γάλλους κατασκευαστές, εφαρμόζοντας συνοπτικές διαδικασίες στην μετεγκατάσταση τεσσάρων εργοστασίων από τρίτες χώρες. Όπως έλεγε ο αείμνηστος Μέντης Μποσταντζόγλου στην αρχή η κυβέρνησή σας κουνιθόμεν-λιγισθόμεν-δίσκολα παρδωθωμαιν» αλλά στο τέλος το αποδέχεται καταφέρνοντας να πείσει τα βαλκανικά προτεκτοράτα που της έχουν αναθέσει δημοσιονομική δουλειά να βάλουν, για τρία χρόνια, ποσόστωση (quota) στα καινούργια αυτοκίνητα, έναντι μείωσης της αμοιβής της από 5% σε -2% (δηλαδή να τις πληρώνει). Τα (αμερικανικά) προτεκτοράτα τo δέχονται, η Ελλάδα αποκτά ασφαλές δημοσιονομικό πλεόνασμα +3% (από τον ΦΠΑ) και ισορροπημένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μέσω των εξασφαλισμένων εξαγωγών της μεταχειρισμένων οχημάτων στις βαλκανικές αγορές. Η ανεργία περιορίζεται στην δομική 4%, τα ξενοδοχεία δουλεύουν 12 μήνες το χρόνο, και η Ελλάδα αποκτά ετήσια δυνατότητα συναρμολόγησης 800.000 οχημάτων σε 12 μήνες, ασφαλή εξαγωγική ζήτηση για τα μεταχειρισμένα της και θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Κ. Πρόεδρε,
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε το Σχέδιο μου είναι από οικονομικοτεχνική άποψη απολύτως ρεαλιστικό γιατί, όλα τα εμπλεκόμενα μέρη πραγματοποιούν συμφωνίες Win-Win σε βάρος χωρών εκτός του Eurogroup. Με τον προσεκτικά μελετημένο τρόπο δεν παρακάμπτεται το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο εκτός από την θεμελιακή κίνηση του σεναρίου μου που θέλει την EKT να διαγράφει χρέος με ταυτόχρονη εκτύπωση χρήματος, κάτι που όμως έχει γίνει ήδη άτυπα 3 φορές. Τελειώνοντας επισημαίνω ότι, μια τέτοια εξέλιξη στην Ευρώπη είναι έξω από τις πολιτικές επιλογές της συνεπώς η στατιστική πιθανότητα εμφάνισής της είναι σχεδόν μηδενική και αυτό ακριβώς καθιστά το σενάριο moy απολύτως οριακό και συνεπώς το κατάλληλο για την επόμενη σας ομιλία στην Βουλή του 12ου πλανήτη Nibiru ο οποίος, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Πράβντα» βρίσκεται σε κίνηση πίσω απ’ τον Πλούτωνα

Με τιμή
Κώστας Δ. Καββαθάς
Δημοσιογράφος
Πρόεδρος του ΚΕΠ (Κόμμα Ενισχυμένης (Augmented) Πραγματικότητας

(*)Παραθέτω το σχετικό λήμμα από την Wikipedia σε περίπτωση που το ξεχάσασετε: Tier 1 capital is the core measure of a bank’s financial strength from a regulator’s point of view. It is composed of core capital,[1] which consists primarily ofcommon stock and disclosed reserves (or retained earnings),[2] but may also include non-redeemable non-cumulative preferred stock

Σημερινή σημείωση: Όπως βλέπεις το δικό μου σχέδιο, που μου το είπε ένα tweet απ’ τις Βρυξέλες και το δικό μου Βαθύ Λαρύγγι της ελληνικής(;) οικονομικής πολιτικής, περιγράφει με λεπτομέρεια τα όσα συνέβησαν ή πρόκειται να συμβούν. Η πρόταση μου είναι, που και που, να ρίχνετε μία ματιά σε ιστολόγια που “γράφουν γι’ αυτοκίνητα”. Βοηθάει στην κατανόηση της Μεγάλης Εικόνας._Κ.Κ.