Το μυστικό κράτος της Ευρώπης (Β' μέρος)

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Β' ΜΕΡΟΣ

Το εβραϊκό colpo grosso στην Ελλάδα.

Αυτό λοιπόν, που πρέπει να δούμε τώρα, είναι η μεθόδευση που ακολουθήθηκε από τους Εβραίους της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας και το πού ακριβώς τους εξυπηρέτησε το κοινό "σύστημα" της διαφθοράς στην Ελλάδα. Κατ' αρχήν ήταν εύκολο να το ξεκινήσουν και είναι γνωστό ότι .η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Όταν είσαι αλήτης Εβραίος και ελέγχεις την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, αυτό το κάνεις εκ του ασφαλούς. Έβαλαν την Ελλάδα δήθεν από εταιρική "αλληλεγγύη" σε μεγάλα επενδυτικά έργα. Επειδή ήταν "καλοί" άνθρωποι, ανέλαβαν τη συγχρηματοδότηση των έργων. Γιατί;
Για να ισχυροποιηθεί; Για να τους ανταγωνίζεται στο μέλλον με ένα από τη φύση του υπερπολύτιμο κεφάλαιο και εξαιτίας των επενδύσεων υπερπαραγωγικό; Όχι βέβαια. Την έβαλαν στη διαδικασία των μεγάλων έργων, για να τη βάλουν να ξοδεύει το πραγματικό χρήμα που είχε στην κατοχή της και το οποίο ήταν η άμυνά της. Η Ελλάδα ξόδευε πραγματικό χρήμα από πραγματικά ταμεία και οι Εβραίοι έστελναν "πέτσινα" χρήματα από τα φωτοτυπικά τους μηχανήματα. Έστω και έτσι η Ελλάδα αναπτυσσόταν, εφόσον αυτά τα έργα ήταν έργα ανάπτυξης.

Επειδή όμως η ανάπτυξη γινόταν με πραγματικά και "πέτσινα" χρήματα, ήταν θέμα χρόνου να φανεί το παιχνίδι των Εβραίων. Έπρεπε να βρεθεί τρόπος να "εξατμίζεται" το "πέτσινο" χρήμα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα αποκαλυπτόταν η απάτη. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα έστελνε "τόνους" χρήματος και αυτό δεν φαινόταν να "αδειάζει" κάποια ταμεία της. Χρήματα έπαιρναν οι πάντες από μια "δεξαμενή", η οποία δεν άδειαζε. Χρήματα έπαιρναν οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και αυτά έδειχναν να μην τελειώνουν. Ποια είναι η λύση σε μια τέτοια περίπτωση; Να "μαζεύουν" αυτό το χρήμα πριν τους απειλήσει, ερχόμενο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο. Άρα; Άρα δημιούργησαν τεχνητή ακρίβεια, που να "τρώει" το "πέτσινο" χρήμα.

Πώς γίνεται αυτό στο επίπεδο των κρατών; Με τη διαφθορά. Αναγκάζουν τα κράτη να κάνουν τα πράγματα με πολλαπλάσιο κόστος. Απορούν κάποιοι με το μέγεθος της διαφθοράς στην Ελλάδα. "Απορούν" και οι Εβραίοι της Κεντρικής Τράπεζας. Αυτοί είναι οι τελευταίοι που θα πρέπει να απορούν, γιατί απλούστατα αυτοί την δημιούργησαν. Γιατί την δημιούργησαν; Για να πληρώνει τριπλάσια και τετραπλάσια τα ίδια έργα, ώστε να "εξατμίζονται" τα πέτσινα χρήματα. Με τη διαφθορά δηλαδή πολλαπλασίαζαν τις αξίες των έργων και στην πραγματικότητα αυτά γίνονταν με τα πραγματικά χρήματα των Ελλήνων.

Τα "πέτσινα" χρήματα των πονηρών Εβραίων "τραβούσαν" τα πραγματικά χρήματα από τις τσέπες των Ελλήνων και οι διαφορές τους καταγράφονταν σαν χρέη. Χρέη "πέτσινων" χρημάτων, τα οποία στην πραγματικότητα δεν χρησιμοποιούνταν πουθενά και άρα δεν αποκάλυπταν την αλήθεια για την ποιότητά τους. Η Κεντρική Τράπεζα τραβούσε τα πραγματικά χρήματα των Ελλήνων και φίλτραρε τα "πέτσινα", για να τους τα ξαναστείλει, προκειμένου να τους "βοηθήσει" σε νέα και ακόμα πιο πολυδάπανα έργα. Αυτό έκαναν με τη διαφθορά. Αν δεν υπήρχε διαφθορά και τα έργα πληρώνονταν στα πραγματικά τους κόστη, θα έπρεπε η Κεντρική Τράπεζα να στέλνει πραγματικά ευρωπαϊκά χρήματα και αυτό προφανώς δεν τους βόλευε. Πλήρωναν ψίχουλα σε άθλιους προδότες και ανάγκαζαν τον λαό να πληρώνει τόνους χρυσάφι.

Απλά πράγματα. Απλή αριθμητική είναι. Όταν η συγχρηματοδότηση ενός έργου είναι μισή-μισή και το έργο έχει -λόγω διαφθοράς- διπλασιάσει το κόστος του, στην πραγματικότητα δημιουργείται μόνον με τα πραγματικά χρήματα του βλάκα. Αν η διαφθορά έχει τετραπλασιάσει αυτό το κόστος, ο βλάκας στο ένα έργο που πληρώνει όχι δεν έχει τη βοήθεια της "συγχρηματοδότησης", αλλά στην πραγματικότητα "χαρίζει" άλλο ένα. Στην Ελλάδα ο τετραπλασιασμός των κοστών δεν ήταν απλά ένα "ταβάνι", αλλά ένα "πάτωμα". Από εκεί σχεδόν ξεκινούσαν όλα τα έργα. Στα πραγματικά χρήματα που πλήρωναν οι Έλληνες, τους έπαιρναν άλλα τόσα και με τη συγχρηματοδότηση καταγραφόταν ως χρέος το σύνολο του ποσού. Τραγικά πράγματα, τα οποία μόνον εγκληματίες μπορούν να τα δρομολογήσουν.

Είναι λάθος, δηλαδή, να πιστεύει κάποιος ότι τα χρήματα της διαφθοράς πήγαν στις τσέπες κάποιων Ελλήνων, που κατοικούν στα βόρεια προάστια. Αυτοί πήραν "ψίχουλα", γιατί ήταν βλάκες. Τα πολλά χρήματα, που δημιούργησαν τα τεράστια χρέη, πήγαν πίσω σ' αυτούς που δημιούργησαν τη διαφθορά. Στους Εβραίους, που χρηματοδοτούσαν τη γερμανική Siemens και η οποία διέφθειρε Έλληνες, για να πληρώνει το ελληνικό κράτος πενταπλάσια τις προμήθειές του σε σχέση με το γερμανικό κράτος για παράδειγμα. Οι Εβραίοι τραπεζίτες, δηλαδή, διευκόλυναν τη Siemens να λεηλατεί το ελληνικό κράτος και κατόπιν της έπαιρναν τη λεία από τα χέρια, εφόσον αισχροκερδούσαν και εις βάρος της. Η γερμανική Siemens έκλεβε το ελληνικό κράτος και οι Εβραίοι γίνονταν πλούσιοι, κλέβοντας τη Siemens.

Η Ελλάδα, εξαιτίας των επενδύσεων των "πέτσινων" συγχρηματοδοτήσεων "αιμορραγούσε" οικονομικά. Στην πραγματικότητα πλήρωνε μόνη της έργα, πολλά από τα οποία ήταν περιττά για την κατάστασή της. Ο "κληρονόμος" είχε μπει στην περιπέτεια των επενδυτικών εξόδων και αυτό του στερούσε πόρους. Πόρους, που, αν ξοδεύονταν, θα άφηναν απροστάτευτο το κεφάλαιό του. Ακόμα όμως κι αυτό δεν τους έφτανε. Τα μεγάλα έργα, άσχετα με το ποιος θα τα πλήρωνε, κάποτε τελειώνουν. Δεν θα φτιάχνεις συνέχεια δρόμους και γέφυρες, επειδή αυτό ευνοεί τους Εβραίους τραπεζίτες της Κεντρικής Τράπεζας. Κάποτε θα τους ολοκληρώσεις και εκεί θα σταματήσεις.

Η Ελλάδα και πάλι θα αντιστεκόταν στο ξεπούλημα του κεφαλαίου της. Γιατί; Γιατί το ελληνικό κράτος είχε υπό την ιδιοκτησία του τους γίγαντες των ΔΕΚΟ, που είχαν τεράστια χρηματοληπτική ικανότητα από την ελληνική κοινωνία. Γίγαντες, που κάθε τριάντα μέρες γέμιζαν τα ταμεία τους με πραγματικά χρήματα. Έπρεπε να βρεθεί λύση να ξοδεύει το ελληνικό κράτος συνεχώς χρήμα, ώστε να απογυμνωθεί από άμυνες το κεφάλαιό του. Το υπερπολύτιμο κεφάλαιό του, το οποίο ήταν ο στόχος των Εβραίων. Ακόμα και το όργιο της σπατάλης των Ολυμπιακών Αγώνων δεν τους έφτανε. Υπήρχαν ακόμα άμυνες. Δεν φτάνει ένα μικρό κράτος όπως η Ελλάδα σε ένα θηριώδες χρέος, που πλησιάζει το ένα τρις ευρώ, χωρίς εξωφρενική αιμορραγία.

Τι έκαναν; Εφεύραν οικονομικούς παραλογισμούς. Θυμάται κανείς την "ισχυρή" Ελλάδα του προδότη Σημίτη; Την Ελλάδα, που διαρκώς παρουσίαζε ανεβασμένους δείκτες ανάπτυξης. Τους δείκτες, που "ζήλευαν" όλα τα κράτη; Γνωρίζει κανείς τι ήταν αυτοί οι δείκτες; Αυτοί οι δείκτες ήταν η καταστροφή της Ελλάδας. Γιατί; Γιατί στην έννοια της "ανάπτυξης" κάποιοι φρόντισαν να ενσωματώσουν τον συντελεστή της κατανάλωσης. Στην έννοια της "κατανάλωσης" όμως υπάρχει και η έννοια της "σπατάλης" και κάπου εκεί άρχισαν να γράφονται οι τίτλοι του τέλους για την ελληνική οικονομία. Όταν ακόμα και τη σπατάλη την εμφανίζεις σαν ανάπτυξη, είναι βέβαιο ότι σε "παίρνει" όχι απλά να εξαντλήσεις την οικονομική σου ρευστότητα, αλλά ν' αρχίσεις να βυθίζεσαι στα χρέη.

Το πόσο λογική και παράλογη ταυτόχρονα είναι αυτή η σύνδεση μπορεί να το καταλάβει κάποιος με ένα απλό παράδειγμα. Είναι σαν να λες ότι το ροδαλό χρώμα είναι απόδειξη υγείας για έναν άνθρωπο και να έχεις απέναντί σου έναν άρρωστο, που, προκειμένου ν' αποδείξεις την υγεία του, να τον χτυπάς μέχρι να κοκκινίσει από τα χτυπήματα. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων εργοστασίων. Ανάπτυξη είναι το χτίσιμο νέων λιμανιών, για να εξυπηρετηθούν αυτά τα νέα εργοστάσια. Ανάπτυξη είναι η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ανάπτυξη δηλαδή είναι η ανταγωνιστικότητα, που εξασφαλίζει τη δημιουργία νέων υγιών επιχειρήσεων, οι οποίες διεκδικούν πλούτο από την αγορά και άρα εξασφαλίζουν μερίδιο πλούτου σ' αυτούς που συντελούν στην παραγωγή τους και άρα στους εργαζόμενους.

Οι ανάγκες των εργαζομένων και η συμμετοχή τους στη νομή του παραγόμενου πλούτου είναι φυσικό να έχει "προβολή" στην κατανάλωση. Αυτοί που εργάζονται και πληρώνονται, πάντα ξοδεύουν. Έχουν να ξοδεύουν και αυτό κάνουν. Αυτό συμβαίνει σε μια υγιή οικονομία. Αυτό είναι το "ροδαλό" χρώμα του υγιούς ανθρώπου του παραδείγματός μας. Είναι φυσικό αποτέλεσμα και ως εκ τούτου ούτε καν θα έπρεπε ν' αναφέρεται. Είναι σαν να λες ότι .όταν ο ήλιος βρίσκεται κατά μεσής του Ουρανού, είναι ημέρα. Κατάχρηση είναι. Αυτή είναι η σχέση της έννοιας της κατανάλωσης με αυτήν της ανάπτυξης. Όταν υπάρχει ανάπτυξη, υπάρχει και κατανάλωση. Φυσικό είναι αυτό και δεν αποδεικνύει τίποτε περισσότερο από αυτό που αποδεικνύει μόνη της η ανάπτυξη.

Γιατί όμως κάποιοι έβαλαν τον "δείκτη" της κατανάλωσης στην έννοια της "ανάπτυξης"; Γιατί ήταν πονηροί. Γιατί ήθελαν να δείχνουν φαινόμενα ανάπτυξης, ενώ δεν υπήρχε. Γιατί κατέστρεφαν τις οικονομίες και προκειμένου να δείχνουν ότι υπήρχε ανάπτυξη, έπρεπε να "δείχνουν" ό,τι τους συνέφερε. Αυτοί, που "έκρυψαν" τον "ήλιο", έπρεπε να δηλώνουν την "ημέρα", γιατί διαφορετικά δεν φαινόταν τίποτα. Οι νέοι άνεργοι που δημιουργούνταν "σκοτείνιαζαν" την οικονομία και άρα έπρεπε να εφευρεθεί ένας τεχνητός τρόπος να εμφανίζουν "φως". Όταν διαρκώς καταστρέφεις θέσεις εργασίας και χρηματοδοτείς την κατανάλωση των ανέργων με τραπεζικά δάνεια, στη πραγματικότητα δημιουργείς τεχνητό "φωτισμό". Η κατανάλωση δεν αποκαλύπτει την υπανάπτυξη και διαρκώς τα χρέη αυξάνονται.

Ποιος ήταν ο στόχος τους. Να δημιουργήσουν μέσα στη μικρή και ομοιογενή Ελλάδα τα δεδομένα, που χρειαζόταν η "αμερικανικού" τύπου πολιτική. Να δημιουργήσουν ένα σπάταλο κράτος, το οποίο θα δημιουργούσε "άσπρους" και "μαύρους" και διαρκώς θα επιβάρυνε τη θέση του. Να προκαλέσουν έναν ταξικό "εμφύλιο", ώστε ν' αρχίζει να "καλπάζει" η ακρίβεια, η οποία θα "εξάτμιζε" το πληθωριστικό χρήμα που θα δινόταν, ώστε να καταγράφεται ως χρέος, αλλά να μην δημιουργεί ανεξέλεγκτες συνέπειες στο εσωτερικό της οικονομίας.

Αυτό ήταν το ζητούμενο. Το "πέτσινο" χρήμα να μην γίνεται ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες θα ισχυροποιούσαν τους Έλληνες ούτε να γίνεται καταθέσεις. Στόχος ήταν να αυξάνονται οι μισθοί κάποιων, χωρίς να αυξάνεται αντίστοιχα αυτό το οποίο "αγοράζει" αυτός ο μισθός. Αρχίσαμε ν' αγοράζουμε με δέκα ευρώ αυτά τα οποία λίγες ημέρες πριν έκαναν ένα ευρώ. Κάναμε ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά το "κοντέρ" του δανεισμού συνεχώς ανέβαινε. Οι Έλληνες δανείζονταν από τις ελληνικές τράπεζες χρήματα, για να κάνουν τα πράγματα που μέχρι τότε έκαναν χωρίς δάνεια και τις ανάγκαζαν να δανείζονται και οι ίδιες από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, για να τους εξυπηρετήσουν.

Έκαναν δηλαδή το κόλπο με την "πλημμύρα" του "πέτσινου" χρήματος. Ποιο είναι αυτό το κόλπο και πώς συνδέει το χρήμα με το κεφάλαιο, το οποίο έχει διαφορετική φύση; "Πλημμυρίζοντας" το ελληνικό κράτος με "φτηνά" χρήματα χαμηλών επιτοκίων, εμφάνιζαν τα επίσης τεράστια χρήματα των κερδών των ΔΕΚΟ σαν "ακριβά" στην "παραγωγή" τους. Ανεβάζοντας διαρκώς τα έξοδα, τα οποία απαιτούσε η σπάταλη και εγκληματική δημοσιονομική πολιτική, τραβούσαν όλο και περισσότερα από αυτά τα πραγματικά χρήματα για την κάλυψη αυτής της πολιτικής. Στο τέλος έφτασαν το κράτος μπροστά στις τρομερές χρηματοδοτικές υποχρεώσεις του να σκέφτεται να πουλήσει αυτό το κεφάλαιο. Το κεφάλαιο που πριν μερικά χρόνια όποιος σκεφτόταν να το πουλήσει, θα τον κρεμούσαν στην πλατεία Συντάγματος.

Το κεφάλαιο, που έβγαιναν οι "πληρωμένοι" οικονομολόγοι και έλεγαν ότι παράγει "ακριβή" απόδοση και άρα μας "συνέφερε" να το πουλήσουμε, για να έχουμε τη φτηνή και μεγάλη "απόδοση" του χρήματος. Τα κουτορνίθια του Χάρβαρντ και του LSE. Οι Χριστοδουλάκοι, οι Παπαδήμες και οι Αλογοσκούφηδες. Τα κουτορνίθια, δηλαδή, τα οποία είχαν εκπαιδευτεί να αισθάνονται "ξέξασπροι" στην αυθεντική "μήτρα" του "ασπρίσματος". Αυτοί, με μια τρομακτικής ισχύος προπαγανδιστική "μηχανή" ΜΜΕ, έκαναν μια τρομερή πλύση εγκεφάλου στους "μαύρους" και λίγο "Ινδιάνους" Έλληνες. Αυτοί προσπαθούσαν να τον πείσουν ότι συμφέρει να πουληθεί ένας ΟΤΕ, για παράδειγμα, που έχει απόδοση Χ σε χρήματα και τα χρήματα από την πώληση να επενδυθούν στα διάφορα χρηματιστήρια, για ν' αποδίδουν 2Χ. "Ξέχασαν" όμως να του πούνε ότι ο ΟΤΕ δεν χάνεται ποτέ, ενώ τα χρήματα "εξατμίζονται" και χάνονται. "Ξέχασαν" επίσης να του πούνε ότι οι ίδιοι -ως πρόσωπα- έπαιρναν προμήθειες από αυτούς, οι οποίοι ήθελαν να μας "απαλλάξουν" από τον ΟΤΕ.

Απαξίωσαν το δημόσιο κεφάλαιο, εφόσον τις μεγάλες αποδόσεις του τις έκαναν να φαίνονται αστείες μπροστά στο "πέτσινο" χρήμα, που "έπνιγε" το δημόσιο. Το χαμηλότοκο χρήμα έφτανε με τους τόνους στο κράτος, με αποκλειστικό όμως στόχο όχι να επενδύεται και να δημιουργεί νέο κεφάλαιο, αλλά να "ξοδεύεται" και άρα να "εξατμίζεται". Το φτηνό για τους Εβραίους χρήμα ήταν πρακτικά άχρηστο για το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία, αλλά "καταγραφόταν" σαν "χρήσιμο" στα ελλείμματα και άρα στο εξωτερικό μας χρέος. Αυτό το χρέος ήταν μια "ωρολογιακή βόμβα", την οποία μπορούσαν να ενεργοποιήσουν ανά πάσα στιγμή. Μια "βόμβα" με την οποία μας απειλούσαν και μας εκβίαζαν. Μας απειλούσαν κάθε φορά που δεν ζητούσαμε νέα χρήματα, για να τα "εξατμίζουμε" σε μια ανεξέλεγκτη αγορά, η οποία τα "επέστρεφε" στις τσέπες αυτών που μας τα έστελναν.

Ποιο ήταν το πρώτο ζητούμενο γι' αυτούς; Με την άνευ λόγου και αιτίας παροχή αυξήσεων στους δημοσίους υπαλλήλους να δημιουργήσουν μια "καλπάζουσα" ακρίβεια στην αγορά, ώστε να μην τους δημιουργήσει πρόβλημα η "πλημμύρα" των "πέτσινων" χρημάτων. Η ακρίβεια ν' απορροφά τα χρήματα, ώστε να μην υπάρχουν συνέπειες γι' αυτούς που τα έστελναν. Όσο πιο πολλά "ψεύτικα" χρήματα έμπαιναν μέσα στην αγορά -για τον οποιονδήποτε λόγο-, να μπορεί αυτή να τα "απορροφά", για να μην δημιουργηθεί το φαινόμενο της υποβάθμισης του χρήματος, λόγω αναίτιου πλεονάσματος. Συνεχώς δηλαδή τα "χρέη" έπρεπε να αυξάνονται, αλλά ταυτόχρονα να αυξάνονται και οι απαιτήσεις για νέα δάνεια. Η ακρίβεια και η σπατάλη του χρήματος αφορούσε εξίσου καί το κράτος καί τους ιδιώτες.

Τότε ήταν που ακούσαμε για πρώτη φορά τις "θεωρίες" του Σημίτη περί του νέου τύπου ανάπτυξης. Ως κράτος ξόδευε ασυστόλως, για να διατηρεί τους δείκτες "ανάπτυξης" ψηλά. Ξόδευε οπουδήποτε για τον οποιονδήποτε λόγο, προκειμένου η "ανάπτυξη" και η "ανταγωνιστικότητα" -που φυσιολογικά θα έπρεπε να βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους- να διατηρούνται ψηλά. Τότε αποφάσισαν να τα "βελτιώσουν" και να τα "αναπτύξουν" όλα με βάση αυτήν τη λογική. Τότε μάθαμε ότι το σύστημα παιδείας δεν γίνεται πιο ανταγωνιστικό όταν κατασκευάζεις καινούργια σχολεία ή αγοράζεις καινούρια εκπαιδευτικά μέσα -τα οποία μετά την αγορά τους σου μένουν για πάντα-. Τότε μάθαμε ότι το σύστημα εκπαίδευσης γίνεται πιο ανταγωνιστικό, αν δώσεις αύξηση στους εκπαιδευτικούς. Αύξηση, η οποία θα "εξατμιστεί" στην αγορά και δεν θα μείνει τίποτε στους Έλληνες μετά από αυτήν τη σπατάλη. Αύξηση, η οποία θα "ξεφορτωθεί" σε ρεψίματα δημοσίων υπαλλήλων και σκουπιδοτενεκέδες. Τότε μάθαμε ότι και το σύστημα υγείας γίνεται "ανταγωνιστικότερο" όχι με την αγορά νέων μηχανημάτων, αλλά με αυξήσεις στους μισθούς των γιατρών.

Ό,τι ήθελε "ανάπτυξη", ο Σημίτης το "ανέπτυσσε". Όλοι οι τομείς του δημοσίου τομέα ήθελαν ν' "αναπτυχθούν" για το "καλό" του τόπου και ψήφιζαν Σημίτη. Τα πάντα "αναπτύχθηκαν" για την καλύτερη "ποιότητα". Τότε "αναπτύχθηκε" στον υπέρτατο βαθμό και το σύστημα δικαιοσύνης. "Αναπτύχθηκε" τόσο πολύ, που έκανε άριστα την "ποιοτική" δουλειά του. Οι δικαστικοί έπαιρναν συνεχώς απίστευτες αυξήσεις, για να "βελτιώνουν" διαρκώς τα "ποιοτικά" χαρακτηριστικά τους. Μέσα σε ένα όργιο αθλιοτήτων και διαφθοράς κανένας δεν πήγε φυλακή. "Άξιοι" των μισθών τους οι δικαστικοί. Τουλάχιστον δεν μπορεί κανένας να τους πει αχάριστους. Επίορκους μπορείς να τους πεις. Αχάριστους όχι. Τους αδικείς.

Ακόμα και ο ιδιωτικός τομέας "αναπτύχθηκε" επί Σημίτη. Έπαιρναν γριές λίγο πριν από τη συνταξιοδότησή τους και τις εκπαίδευαν στα κομπιούτερ, για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Μιλάμε για "ανάπτυξη". Δεν υπήρχαν άνεργοι στην Ελλάδα, παρ' όλο που έκλειναν τα εργοστάσια το ένα μετά το άλλο. Η κατανάλωση και άρα η "ανάπτυξη" δεν έπεφτε, γιατί οι Έλληνες μπορεί να μην είχαν μισθούς να ξοδέψουν, αλλά είχαν επιδόματα επαγγελματικής "εκπαίδευσης". Υπήρχαν με κρατικά χρήματα "εκπαιδευόμενοι" στα διαστημόπλοια Έλληνες για τη σημιτική "διαστημική" εποχή. Γι' αυτόν τον λόγο ένας απεχθείς άνθρωπος ήταν δημοφιλής στους "άσπρους", οι οποίοι αναπτύσσονταν. "Αγόραζε" τη συμπάθειά τους. "Αγόραζε" τη συμπάθειά τους όχι μόνον για λόγους πολιτικών κερδών του ιδίου, αλλά γιατί αυτό συνέφερε τα αφεντικά του. Είχαν συμφέρον τα αφεντικά του να δημιουργήσουν τους "κάτασπρους" της ελληνικής τάξης των εργαζομένων.

Το "σφαγείο" του Χρηματιστηρίου.

Με αυτήν την εξωφρενική "σπατάλη" της προδοτικής σημιτικής εποχής έφεραν την κατάσταση στα μέτρα που βόλευαν τους Εβραίους τραπεζίτες. Υπερχρεώνοντας το κράτος, το ανάγκασαν να "σκέφτεται" πλέον το ξεπούλημα του δημόσιου κεφαλαίου. Αυτό όμως δεν ήταν απλό. Το κράτος χρεωνόταν, αλλά στο παράλληλο διάστημα οι Έλληνες ήταν ακόμα δυνατοί. Είχαν τις καταθέσεις τους. Αν το κράτος έβγαζε το δημόσιο κεφάλαιο στο "σφυρί", θα το έκανε με συγκεκριμένες διαδικασίες. Θα το έβαζε στο χρηματιστήριο, ώστε να πάρει ό,τι περισσότερο μπορούσε από την αγορά. Στο σημείο αυτό τους προβλημάτιζε η οικονομική δύναμη των Ελλήνων πολιτών. Αν έμπαιναν τα "θηρία" του δημοσίου μέσα στο χρηματιστήριο, οι Έλληνες θα αγόραζαν μετοχές τους. Μετοχές ακλόνητης και αιώνιας αξίας, όπως ακλόνητες και αιώνιες είναι οι εταιρείες που αντιπροσώπευαν.

Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, ήταν πρόβλημα. Οι Έλληνες θα "αγόραζαν" τις εταιρείες και ό,τι "περίσσευε" θα ήταν ιδιαίτερα ακριβό για τους "πλιατσικολόγους". Άρα; Άρα έπρεπε να τους τα "πάρουν" τα χρήματα πριν βάλουν στο χρηματιστήριο αυτές τις εταιρείες. Αυτό και έκαναν. Με τεχνητούς τρόπους και με τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων έδωσαν "άνοδο" στο χρηματιστήριο, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος. Με προπαγάνδα σε βαθμό πλύσης εγκεφάλου "έπεισαν" τους Έλληνες για τις μεγάλες "αποδώσεις" του. Αποδώσεις "τζόγου" και όχι πραγματικές, εφόσον δεν είχε αλλάξει τίποτε για τις μέχρι τότε εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, που να δικαιολογούν "έκρηξη" τιμών.

Σ' αυτό το έγκλημα πρωταγωνίστησε ο δήθεν πανέξυπνος Σόρος. Αυτός και οι συνένοχοί του "έφαγαν" τα χρήματα των Ελλήνων μέσα στο χρηματιστήριο. Τι έκαναν; Το μετέτρεψαν σε "καζίνο", γιατί γνώριζαν ότι θα είχαν τη στήριξη των προδοτών. "Στημένο" ήταν το παιχνίδι εξ αρχής. Ένα παιχνίδι, το οποίο δεν έγινε μόνον στην Ελλάδα, αλλά σε όλες τις χώρες που ενδιέφεραν τους Εβραίους. Δανείζονταν ο Σόρος και οι συνένοχοί του "τόνους" χρήματος από τους Εβραίους τραπεζίτες και τα έβαζαν στο κάθε "πεθαμένο" χρηματιστήριο. Αγόραζαν φτηνά και αφού παρέσερναν μέσω προδοτικών κυβερνήσεων και πληρωμένων ΜΜΕ τον κόσμο σ' αυτά, πουλούσαν ακριβά και έφευγαν με τεράστιες "λείες" στα χέρια τους.

Έτσι έγινε μεγιστάνας ο Σόρος. Με χρήματα των Ελλήνων, των Ούγγρων, των Ιταλών, των Πολωνών κλπ.. Λεηλατούσε τα χρηματιστήρια, επέστρεφε τα χρέη του και κρατούσε τη "λεία", εφόσον ήταν πλέον δική του. Δανειζόταν χρήματα από την εβραϊκή Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα με επιτόκιο 2 και 3% και έκανε παιχνίδια με κέρδη 1000 και 2000%. Μέσα σε λίγα χρόνια λεηλάτησε τους πάντες. Έμπαινε μέσα στο παιχνίδι με "πέτσινο" χρήμα και έφευγε με το πραγματικό, που υπήρχε μέσα στην κάθε οικονομία. Επαναλάμβανε την ίδια τακτική σε όλα τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Οι Εβραίοι έδιναν το "σύνθημα", ώστε αυτά ν' "ακολουθούν" το ένα το άλλο στην "ανάπτυξη" και οι Εβραίοι λεηλατούσαν τα κράτη με τη σειρά. Το ένα μετά το άλλο, για να μπορούν να συμμετέχουν οι ίδιοι σε όλα.

Όλα αυτά γίνονταν με τη σύμφωνη γνώμη των τοπικών κυβερνήσεων και την ενεργή συμμετοχή των τοπικών εγκληματιών. Αυτών, οι οποίοι προβάλλονταν από τα μέσα της διαπλοκής σαν οι "καταλληλότεροι", χωρίς ποτέ κανένας να καταλαβαίνει γιατί ακριβώς ήταν τέτοιοι και ποιους εξυπηρετούσαν. Με τις "πλάτες" όλων αυτών των προδοτών εισέβαλαν οι δήθεν "επενδυτές" σε χρηματιστήρια "πεθαμένα" "πεθαμένων" οικονομιών. Εισέβαλαν, για παράδειγμα, στο ελληνικό χρηματιστήριο των "πεθαμένων" λόγω της παγκοσμιοποίησης βιομηχανιών και "επένδυαν" τόνους χρήματος. Γιατί; Για να "παρασύρουν" το κοινό. Για να βγάλει τα χρήματά του από τα "σεντούκια" και να τους "ακολουθήσει"

Στο παιχνίδι αυτό συμμετείχαν οι εγκληματίες συνένοχοί τους. Για να δώσουν "φτερά" στα χρηματιστήρια, έβαζαν μέσα και τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων. Ξαφνικά ανύπαρκτες εταιρείες ανύπαρκτων επιχειρηματιών έπαιρναν τεράστιες αξίες. Απλά πράγματα. Τζόγος. Οι εταιρείες γίνονταν "άλογα" και το χρηματιστήριο "ιπποδρόμιο". Κανέναν δεν ενδιέφερε τι πραγματική αξία είχε μια εταιρεία. Τους ενδιέφερε πόσο θα την "ανεβάσουν" και πότε θα "βγουν". Στο χρηματιστήριο μπήκαν εταιρείες, οι οποίες ως περιουσίες τους δεν είχαν τίποτε παραπάνω από ένα γραφείο και δύο καρέκλες. Δεν τους ενδιέφερε τίποτε παραπάνω. Όπως δεν ενδιαφέρει κάποιον τζογαδόρο, που ποντάρει σε "κούρσες", αν αυτά που τρέχουν είναι άλογα ή καμήλες ή σκυλιά. Παιχνίδι είναι και όλα είναι "εικονικά".

Με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες έχασαν τα χρήματά τους. Αυτό όμως δεν τους έφτανε. Τους εξυπηρετούσε σε πρώτη φάση, αλλά δεν τους έφτανε. Τους εξυπηρετούσε, γιατί, όταν θα έμπαιναν τα πραγματικά "τέρατα" στο χρηματιστήριο, οι Έλληνες δεν θα είχαν χρήματα ν' αγοράσουν. Δεν τους έφτανε όμως αυτό, γιατί η "αγορά" τους θα ήταν επισφαλής, αν δεν την θωράκιζαν με έναν στρατηγικό σχεδιασμό άμυνας. Δεν τους έφτανε δηλαδή ν' αγοράσουν το "φέουδο" της οικονομίας, αλλά ήθελαν να εξασφαλίσουν και συμμαχίες. Τότε έκαναν ξανά το ίδιο έγκλημα. Στο χρηματιστήριο δηλαδή δεν έγινε ένα έγκλημα μία φορά. Στο χρηματιστήριο έγιναν ΔΥΟ εγκλήματα σε ΔΥΟ διαφορετικές φάσεις. Στο πρώτο έγκλημα οι ιδιώτες Έλληνες έχασαν τα χρήματά τους και στο δεύτερο, που ήταν ακόμα πιο ολέθριο, έχασαν περιουσιακά τους στοιχεία. Το εβραϊκό "κόσκινο" δηλαδή "ταλαντεύτηκε" δύο φορές. Δύο φορές "κοσκινίστηκαν" οι Έλληνες και όχι μία, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. ΔΥΟ φορές "κατέρρευσε" το χρηματιστήριο και όχι μία.

Ποιος δεν θυμάται τα περίφημα "σπλιτ". Μέχρι και οι γριές είχαν μάθει τα "μουαγιέ". Το χρηματιστήριο είχε καταρρεύσει και η προδοτική πολιτική ηγεσία επέμενε -παντελώς παράνομα για τη χρηματιστηριακή νομοθεσία- να πάρουν δάνεια για να το στηρίξουν, παρ' όλο που είχε αποδειχθεί η απάτη. Επέμεναν οι "Σημίτηδες" να αγοράσει εκ νέου ο κόσμος μετοχές, για να "ρεφάρει" τη ζημιά. Έδιναν δάνεια με τον τόνο σε "κατεστραμμένους", για να ξαναμπούν στο χρηματιστήριο. Γιατί τα έδιναν εκείνα τα δάνεια; Δεν τους έφταναν τα δισεκατομμύρια που άρπαξαν; Όχι βέβαια. Ήθελαν να τους βάλουν στα δάνεια, για να τους πάρουν τις περιουσίες. Γιατί; Για να δημιουργήσουν απόθεμα ιδιοκτησιών έτοιμα προς πώληση. Οι Έλληνες ποτέ δεν πουλούσαν ακίνητα. Ακόμα και όταν δεν τα εκμεταλλεύονταν, δεν τα πουλούσαν. Είχαν τύψεις όταν πουλούσαν. Είτε γιατί τους τα άφησε ο αγαπημένος τους παππούς είτε γιατί ήθελαν να συντηρούν τις "αναμνήσεις" τους, δεν πουλούσαν. Έπρεπε ν' αναγκαστούν να πουλήσουν και αυτό γινόταν μόνον με την πίεση χρεών.

Γιατί όμως είχαν ανάγκη τόσο ισχυροί παράγοντες τη μικρή ιδιοκτησία των Ελλήνων; Γιατί ακριβώς ήταν ισχυροί και τους τρόμαζε η ισχύς τους. Τους τρόμαζε η αξία αυτών που λεηλάτησαν και ήθελαν ασπίδα. Απλά πράγματα. Δέκα ξένοι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να κρατήσουν σε συνθήκες κοινωνικής πίεσης και οικονομικής κρίσης την ιδιοκτησία δέκα σύγχρονων "φέουδων", όπως είναι ο ΟΤΕ ή η ΔΕΗ μέσα σε μια ξένη και εχθρική κοινωνία. Δεν μπορούν, όπως δεν μπορούσαν να κρατήσουν δέκα Ρωμαίοι ευγενείς τα φέουδά τους σε μια Βρετανία, η οποία σε κάποιο παλάτι της Ρώμης χωριζόταν σε δέκα κομμάτια και μοιραζόταν σε δέκα ανθρώπους.

Τι έκαναν οι Ρωμαίοι, για να επιβάλουν τον σχεδιασμό τους; Για να προστατεύσουν τη "λεία" των δέκα ανθρώπων, μετέφεραν εποίκους από όλη την Ευρώπη. Με ψίχουλα κεφαλαίου δημιουργούσαν ομοούσιους συνενόχους σε μεγάλο αριθμό. Μπορεί το φέουδο των ευγενών να μην είχε ποσοτικά καμία σχέση με το "χέρσο" του εποίκου, αλλά ποιοτικά ήταν ίδιοι. Ήταν ξένοι ιδιοκτήτες κεφαλαίου μέσα σε μια κοινωνία που ήταν θύμα τους και ως εκ τούτου τους μισούσε. Άρα ήταν σύμμαχοι και διατεθειμένοι να θυσιαστούν γι' αυτό που κατείχαν, έστω κι αν αυτό ποσοτικά δεν είχε σχέση με τη "λεία" των ισχυρών. Έστω κι αν ποσοτικά ο έποικος ελάχιστα διέφερε από τον κατακτημένο. Η ποιοτική σχέση μεταξύ των ξένων ήταν η ισχυρή σχέση.

Το ανάλογο έκαναν και οι σημερινοί "κατακτητές" της Ελλάδας. Έχουν αρπάξει τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, τον ΟΠΑΠ ή το αεροδρόμιο της Αθήνας. Όλα αυτά είναι "φέουδα" της σύγχρονης οικονομίας. Πώς θα τα κρατήσουν χωρίς συμμαχίες; Χωρίς ποιοτικά ίδιους συμμάχους; Αισθάνονται μόνοι και αδύναμοι, όπως αισθάνονταν οι Αγγλοσάξονες των ΗΠΑ μετά την "απελευθέρωσή" τους από τους Βρετανούς. Βλέπουν κίνδυνο στους "Ινδιάνους" και τους "μαύρους" Έλληνες. Τι έκαναν; Ό,τι έκαναν και οι Αγγλοσάξονες στις ΗΠΑ. Άνοιξαν τις "πόρτες" του ελληνικού κράτους, για να προσελκύσουν συμμάχους. Όπως οι Αγγλοσάξονες κάλεσαν τα μιλιούνια των λευκών μεταναστών, για να προστατεύσουν τα φέουδά τους, έτσι έκαναν και εξακολουθούν να κάνουν και οι σύγχρονοι κατακτητές της Ελλάδας εις βάρος των "Ινδιάνων" και των "μαύρων". Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν στηρίζονται στο κοινό άσπρο χρώμα, όπως έκαναν οι Αγγλοσάξονες, αλλά στην κοινή ξένη καταγωγή.

Γι' αυτόν τον λόγο δημιούργησαν και τους σύγχρονους εποίκους. Ο Γερμανός ή Βρετανός μικροϊδιοκτήτης γης στην Ελλάδα είναι καθαρά "έποικος". Ένας σύγχρονος έποικος, που η τεχνολογία και η ανθρώπινη εξέλιξη τού επιτρέπει να κατοικεί χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την ιδιοκτησία του, αλλά να "παραμένει" μόνιμα παρών σ' αυτήν. Τα εκατομμύρια των ξένων μικροϊδιοκτητών στην Ελλάδα γι' αυτόν τον λόγο δημιουργήθηκαν. Τους δημιούργησαν οι ίδιοι οι "κατακτητές" για τους ίδιους λόγους που πάντα το κάνουν οι κατακτητές. Για την ασφάλειά τους. Οι Γερμανοί ή οι Βρετανοί πολίτες αγόρασαν ιδιοκτησίες στην Ελλάδα με δάνεια, τα οποία τους έδωσαν οι ίδιες τράπεζες που λεηλατούσαν την ελληνική οικονομία. Δάνεια, που, αν τα ψάξει ελάχιστα κανείς, ήταν σχεδόν "χαριστικά" και χωρίς καμία προϋπόθεση. Αρκεί να αγόραζαν γη στην Ελλάδα και έπαιρναν ό,τι δάνειο ήθελαν.

Από τη στιγμή που δημιούργησαν εκατομμύρια τέτοιους εποίκους, με ρυθμούς που δεν θα τολμούσε να κάνει ούτε ο Χίτλερ στην κατακτημένη Ελλάδα, θεωρούσαν τον σχεδιασμό τους ασφαλή. Αν οι Έλληνες αμφισβητούσαν τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτησιών των ξένων, θα είχαν απέναντί τους τούς ιδιοκτήτες των "θηρίων" του πρώην δημοσίου κεφαλαίου. Αν οι Έλληνες αμφισβητούσαν τους λίγους ιδιοκτήτες των λίγων θηριωδών επιχειρήσεων, θα είχαν απέναντί τους τα εκατομμύρια των μικροϊδιοκτητών. Έτσι λειτουργούν αυτές οι άμυνες. Αν αμφισβητήσεις τη δύναμη των "φεουδαρχών", συστρατεύεται μ' αυτήν και ο πληθυσμός των "εποίκων". Αν αμφισβητήσεις τον πληθυσμό των ξένων "εποίκων", συστρατεύεται μ' αυτούς και η δύναμη των "φεουδαρχών".

Οι "φεουδάρχες" κατακτητές "έποικοι" γι' αυτόν τον λόγο είναι τόσο "ευαίσθητοι" και "τρυφεροί" με τους λαθρομετανάστες. Για λόγους συμφέροντος το κάνουν. Ακόμα και ο πιο ασήμαντος ξένος, που για τον οποιονδήποτε λόγο βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα, είναι "φίλος" τους, γιατί είναι ποιοτικά όμοιός τους. Είναι ξένος. Ακόμα και ο πεινασμένος λαθρομετανάστης είναι πιο όμοιος με τους Γερμανούς ιδιοκτήτες του ΟΤΕ, παρά με τον επίσης φτωχό και πεινασμένο Έλληνα εργάτη. Η ανθρωπιστική "ευαισθησία", που "ξεχειλίζει" από τους "αγνούς" Ευρωπαίους, είναι όλη εκ του πονηρού. Στους λαθρομετανάστες "βλέπουν" χέρια, τα οποία θα τους βοηθήσουν στην άμυνα, αν θυμώσουν οι Έλληνες και θελήσουν να τους πετάξουν με τις "κλωτσιές" από την πατρίδα τους. Στους φουκαράδες τους λαθρομετανάστες βλέπουν το φτηνό "κρέας", το οποίο θα μπει πρώτο στη μηχανή του "κιμά", αν αντιδράσουν βίαια οι Έλληνες εναντίον των κατακτητών τους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο προδότης ήταν ο άθλιος Σημίτης; Με τη γνώση όλων αυτών που ακολούθησαν, ας ψάξει να βρει τα βίντεο της εποχής που ο "καταλληλότερος" πρότεινε στους Έλληνες να δανειστούν για να στηρίξουν το χρηματιστήριο. Θα δει τα μάτια του και θα διαπιστώσει αυτό που γράφουμε. Γνώριζε πού οδηγούσε τους Έλληνες και δεν το έκανε από άγνοια. Μίσος υπήρχε στα μάτια του και απλά τότε δεν φαινόταν, γιατί κανένας δεν γνώριζε τις προθέσεις του. Σήμερα -και εκ των υστέρων- φαίνεται ότι είχε γνώση της σφαγής των Ελλήνων και είχε συναινέσει να συνεργαστεί. Ψάξτε να βρείτε τα βίντεο εκείνης της εποχής, για να δείτε στα μάτια του Σημίτη πώς ήταν τα μάτια όλων των "Εφιαλτών" της ελληνικής ιστορίας.

  Ο ηλίθιος "λευκός"

της "μαύρης" ελληνικής οικογένειας.

Ο αναγνώστης γνωρίζει πώς μέσω του "πέτσινου" χρήματος η Ελλάδα έχει πλέον κατακτηθεί πλήρως. Γνωρίζει ποια ήταν η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Οι Έλληνες, ως γνήσιοι "Ινδιάνοι", πήραν τα "καθρεπτάκια" και τις "χάντρες" τους και παρέδωσαν την ιδιοκτησία της πατρίδας τους σε ξένους. Αυτήν τη στιγμή τόσο το ελληνικό κεφάλαιο όσο και η ελληνική αγορά είναι παραδομένη απόλυτα σ' αυτούς. Παραδομένη απόλυτα στους λίγους και πανίσχυρους ξένους. Παραδομένη στον βαθμό που ήταν παραδομένες οι ΗΠΑ στους Αγγλοσάξονες.

Οι "Αγγλοσάξονες" είχαν ξεγελάσει τους "Ινδιάνους" για άλλη μια φορά. Είχαν δημιουργήσει μέσα στη νέα "αποικία" τους και το "μπλοκ" των "εποίκων" που τους βόλευε και είχαν διασφαλίσει στο τυπικό μέρος την ιδιοκτησία τους. Είχαν "αγοράσει" νόμιμα τη χώρα και είχαν εξασφαλίσει "άμυνες", για να προστατεύουν τις αγορές τους. Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, με βάση τη γνώση μας πάνω στο αγγλοσαξονικό μοντέλο "κατάκτησης", δεν είναι αρκετό. Γιατί; Γιατί όλοι αυτοί στους οποίους αναφερόμαστε βρίσκονται από την ίδια πλευρά. Από την πλευρά του κεφαλαίου. Απέναντί τους είχαν το τεράστιο μπλοκ των εργαζομένων. Το μπλοκ αυτών, οι οποίοι έπρεπε να επιβιώσουν με μόνο μέσον την εργασία τους. Έπρεπε δηλαδή να βρουν τρόπο να τους "δουλεύουν", προκειμένου να εξασφαλίσουν την καθημερινή λειτουργία του συστήματος.

Η δουλειά τους δηλαδή είχε ολοκληρωθεί στο "ήμισυ". Είχαν κατακτήσει την πατρίδα μας και άρα είχαν νικήσει μόνον τους "Ινδιάνους". Ήταν οι "λευκοί" ιδιοκτήτες της Ελλάδας. Το πρόβλημά τους πλέον ήταν οι εργαζόμενοι και άρα οι "μαύροι". Έπρεπε να "μεταφέρουν" την τεχνογνωσία των ΗΠΑ στο θέμα που αφορά τον έλεγχο των "μαύρων". Για να ελέγξουν απόλυτα τους "μαύρους", έπρεπε να δημιουργήσουν "λευκούς". Αυτό θα περιγράψουμε σ' αυτό το σημείο. Τη μεθοδολογία του "χρωματισμού". Ο τρόπος με τον οποίο "βάφεις" κάποιους ανθρώπους, προκειμένου αυτοί να σε εξυπηρετήσουν. Ποιο ήταν το μέσον τους, για να ξεκινήσουν το "βάψιμο"; Τα "πέτσινα" χρήματά τους. Άρα με αυτά θα δημιουργούσαν και τους "λευκούς" που είχαν ανάγκη.

Αυτός ήταν πλέον ο στόχος τους. Να εκμεταλλευτούν τα χρήματά τους, για να προκαλέσουν "εμφύλιο" μέσα στην ελληνική κοινωνία. Να εκμεταλλευτούν τα χρήματά τους, για να δημιουργήσουν εσωτερικό κοινωνικό "ρατσισμό" μέσα σε μια μικρή χώρα με ομοιογενή πληθυσμό και άρα χωρίς ρατσιστικά φαινόμενα. Έπρεπε, δηλαδή, είτε να βρουν είτε να δημιουργήσουν μόνοι τους "λευκούς" συμμάχους, οι οποίοι θα τους προστάτευαν από τους υπόλοιπους εργαζομένους, χωρίς να διεκδικούν το κεφάλαιό τους. Έπρεπε να βρουν Έλληνες εργαζόμενους, τους οποίους θα τους έστρεφαν εναντίον Ελλήνων εργαζόμενων κάθε φορά που θα απειλούσαν τους ίδιους. Έπρεπε να βρουν ηλίθιους, οι οποίοι θα τους υπερασπίζονταν ακόμα και εις βάρος των δικών τους συμφερόντων.

Αυτό ήταν εύκολο να γίνει. Υπήρχαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γιατί ήταν οι κατάλληλοι γι' αυτούς; Γιατί μπορούν και πληρώνονται από ένα "αφεντικό", το οποίο δεν έχει ανάγκη την αγορά. Μπορούν και πληρώνονται με βάση συμφέροντα εκτός αγοράς. Μπορούν να πληρώνονται με "πέτσινο" χρήμα, που αυτό το "αφεντικό" δανείζεται από τους ξένους. Εδώ ακριβώς παίχτηκε όλο το παιχνίδι. Πάνω στους κρατικοδίαιτους δημοσίους υπάλληλους στήθηκε όλο το "χρωματολόγιο" στην Ελλάδα. Το "χρωματολόγιο", το οποίο θα στηριζόταν στο κρατικό χρήμα και άρα στα "δανεικά".

Οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούσαν να περάσουν σε φάση τεχνητής "λεύκανσης", όπως συνέβη στις πολιτικές που ακολουθήθηκαν στις ΗΠΑ και στη Γερμανία με τους δικούς τους "λευκούς". Αυτοί θα γίνονταν η μεγάλη και φαρδιά βάση της γνωστής αγγλοσαξονικής πυραμίδας. Αυτοί θα γίνονταν το θεμέλιο της αγγλοσαξονικής "παράγκας" του "Μπάρμπα Θωμά" στην Ελλάδα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούσαν να γίνουν η "βάση" της νέας "βαφής". Από αυτούς θα ξεκινούσε η "λευκή" απόχρωση με το κρατικό χρήμα και θα κατέληγε στη γνωστή "Golden" απόχρωση της κορυφής.

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα ήταν εύκολο να διχαστούν και να οδηγηθούν στην "εμφύλια" σύρραξη. Οι ιμπεριαλιστές είχαν βρει τα άκρα του "χρωματολογίου" και μπορούσαν πλέον να παίξουν το γνωστό παιχνίδι τους. Είχαν βρει τα "άκρα" της τάξης των κοινών εργαζομένων στην Ελλάδα. Μπορούσαν να τους συνθλίψουν σε ένα αγγλοσαξονικού τύπου "σάντουιτς". Από τη μία είχαν τους "κατάμαυρους" λαθρομετανάστες και από την άλλη είχαν έτοιμους αυτούς που θα παρίσταναν τους απλούς "λευκούς" και ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Όλοι οι εθνικοί και ταξικοί τους εχθροί, που ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι Έλληνες εργάτες, θα γίνονταν οι "μαύροι" της υπόθεσης.

Οι "μαύροι", που δεν έχουν δύναμη ν' αντισταθούν σε ό,τι και να τους συμβαίνει. Οι "μαύροι", που δεν ενδιαφέρει κανέναν αν διαμαρτύρονται για τα εργοστάσια που κλείνουν. Οι "μαύροι", που δεν ενδιαφέρει κανέναν αν τους πληρώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές ή όχι. Οι "μαύροι", που, πριν φτάσουν να διαμαρτύρονται στους "Αγγλοσάξονες", θα έχουν "καπελωθεί" από τις πιο "ανοικτόχρωμες" κατηγορίες εργαζομένων, που συνεργάζονται μ' αυτούς. Οι "Αγγλοσάξονες", που αντιμετώπιζαν τους "λευκούς" με τον πάγιο αγγλοσαξονικό τρόπο. Σαν "αγαπημένα" παιδιά .έστω και ηλίθια.

Γιατί θεωρούμε τους δημόσιους υπάλληλους τούς ηλίθιους της υπόθεσης; Κατ' αρχήν γιατί θεωρούμε ηλίθιο τον κάθε ρατσιστή και μάλιστα αυτόν ο οποίος εν αγνοία του εξυπηρετεί συμφέροντα που είναι εις βάρος του. Οι δημόσιοι υπάλληλοι με "πέτσινα" χρήματα έγιναν οι ρατσιστές της κοινωνίας των εργαζομένων και ως εκ τούτου οι ηλίθιοι αυτής της τάξης. Δέχθηκαν να μπουν σε συνθήκες τεχνητής "λεύκανσης" και αυτό έχει αποδειχθεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη και σε όλα τα βάθη της ιστορίας ότι είναι ηλιθιότητα. Έπαιρναν περισσότερα χρήματα από τους υπόλοιπους εργαζομένους, νομίζοντας ότι τα δικαιούνται σαν "ανώτεροι" και δεν έβλεπαν ότι τους "δούλευαν" κάποιοι.

Έβλεπαν τους υπόλοιπους εργαζομένους σαν "κατώτερους" και άρα σαν "μαύρους". Είτε έβλεπαν στον δρόμο έναν λαθρομετανάστη είτε έβλεπαν στο εργοστάσιο έναν εργάτη, τον έβλεπαν σαν κατώτερο "μαύρο". Μέσα σε λίγα χρόνια απέκτησαν τη νοοτροπία των ρατσιστών. Συναναστρέφονταν μόνον μεταξύ τους. Παντρεύονταν μόνον μεταξύ τους. Συζητούσαν τα προβλήματά τους και βέβαια το θέμα των μισθών τους μόνον μεταξύ τους. Ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα άρχισαν να κατοικούν σε ειδικές "άσπρες" συνοικίες. Οι μισθοί τους ήταν συνήθως το επτασφράγιστο μυστικό τους. Μόνον μεταξύ τους γνώριζαν πόσα έπαιρναν. Να μην μαθαίνουν οι "μαύροι". Είχαν γίνει πλέον καθαροί ρατσιστές και ως εκ τούτου εκ των δεδομένων ηλίθιοι.

Όμως, ηλίθιοι δεν ήταν μόνον για τον ρατσισμό τους. Ηλίθιοι ήταν και για πιο πρακτικούς λόγους. Ήταν πιο ηλίθιοι ακόμα και από τους πιο αγράμματους λευκούς μετανάστες των ΗΠΑ. Γιατί; Για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί, το να συμμετέχει κάποιος σε ένα έγκλημα, μπορεί, κάτω από προϋποθέσεις μεγάλων κερδών, να τον καθιστά έξυπνο. Το να συμμετέχει κάποιος σε ένα έγκλημα χωρίς κέρδος, τον καθιστά βλάκα. Το να συμμετέχει όμως σε ένα έγκλημα με ζημιά για τον ίδιο, τον καθιστά απόλυτα ηλίθιο. Οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι ήταν περισσότερο ηλίθιοι ακόμα και από τους αγράμματους λευκούς μετανάστες, που τους "δούλευαν" οι Αγγλοσάξονες στις ΗΠΑ. Γιατί; Γιατί εκείνοι, εξαιτίας του ρατσισμού τους και της "συνεργασίας" τους, είχαν κέρδος.

Έφευγαν θεόφτωχοι και πεινασμένοι από τις Ιταλίες ή τις Ιρλανδίες ή τις Πολωνίες, αλλά ζούσαν πλούσια μετά τη "συνεργασία" τους με τους Αγγλοσάξονες των ΗΠΑ. Επιπλέον, το όποιο κέρδος απολάμβαναν ήταν μόνιμο. Το "δούλεμα" ήταν "μακριά" από την καθημερινότητά τους. Η καθημερινότητά τους ήταν βελτιωμένη, εφόσον ήταν σίγουρο ότι έκαναν περισσότερα πράγματα απ' ό,τι έκαναν στις προηγούμενες πατρίδες τους. Μπορεί στο επίπεδο των ΗΠΑ και της αμερικανικής οικονομίας να τους "δούλευαν" οι Αγγλοσάξονες, αλλά το μεγάλο προσωπικό τους κέρδος ήταν στη διάφορά του επιπέδου που άφηναν πίσω τους, προκειμένου να φτάσουν στο επίπεδο των ΗΠΑ. Ήταν ρατσιστές και "συνεργάσιμοι", αλλά δεν το έκαναν με "ζημιά" για τους εαυτούς τους.

Οι "λευκοί" Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι το έκαναν με "ζημιά". Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι το έκαναν με "ζημιά", χωρίς καν να εξασφαλίζουν μια στοιχειώδη μονιμότητα στα "προνόμιά" τους. Η ζημιά, δηλαδή, ήταν θέμα χρόνου να μετατραπεί σε καταστροφή. Γιατί; Γιατί τα "προνόμια" των λευκών στις ΗΠΑ γίνονταν με χρήματα του κεφαλαίου των ΗΠΑ και άρα αυτό είχε μονιμότητα. Για όσο διάστημα θα υπήρχαν οι ΗΠΑ και τα δολάριά τους, αυτοί θα τα έπαιρναν. Μπορεί να ήταν "πέτσινα", αλλά θα τα έπαιρναν. Τα προνόμια των "λευκών" στην Ελλάδα ήταν με "δανεικά" από την Ευρώπη και άρα θα τα απολάμβαναν μέχρι του σημείου που θα τα έδιναν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα. Αν σε κάποια στιγμή, όπως συμβαίνει τώρα, οι Ευρωπαίοι απειλούσαν με παύση δανεισμού, οι "λευκοί" θα ξαναγίνονταν "μαύροι". Θα έπεφταν στο επίπεδο του "μαύρου". Αν σου συμβεί αυτό, ελάχιστα σε απασχολεί αν οι πραγματικοί "μαύροι" πεθαίνουν από την πείνα.

Όλα αυτά έγιναν από την κολοσσιαία άγνοιά τους. Την άγνοια τόσο τη δική τους όσο και των συνδικαλιστικών τους οργάνων. Δεν γνώριζαν βασικά στοιχεία της οικονομίας και του τρόπου λειτουργίας της. Ήταν εργαζόμενοι και δεν γνώριζαν ως εργαζόμενοι τι συμφέρει τους εργαζόμενους και τι τους απειλεί. "Φώναζαν" για ευρωπαϊκούς μισθούς σε μια οικονομία με συγκεκριμένες δυνατότητες. Δεν κατάλαβαν ότι δεν μπορείς να είσαι σε ένα πλοίο και να θέλεις να επωφελείσαι μόνιμα από τη δολιοφθορά του. Μπορεί να σε συμφέρει στιγμιαία ν' ανοίξεις "τρύπες" στα αμπάρια του, αλλά είναι θέμα χρόνου να βυθιστείς κι εσύ μαζί του. Μπορεί κάποιοι άλλοι να "πνιγούν" πρώτοι, αλλά είναι θέμα χρόνου να τους ακολουθήσεις. Απλά πράγματα. Όλοι όσοι βρίσκονται στο ίδιο σκάφος, μοιράζονται την ίδια τύχη, άσχετα αν αυτή δεν τους "συναντά" στον ίδιο χρόνο.

Η απόδειξη αυτού που λέμε είναι ό,τι πιο εύκολο. Στην οικονομία δεν υπάρχουν μυστήρια. Η αγορά πάντα "ακολουθεί" την κατάσταση στην οικονομία και ποτέ δεν "προηγείται". Η "σκιά" πάντα ακολουθεί το αντικείμενο που την προκαλεί και ποτέ δεν προηγείται. Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Η αγορά έχει μια συγκεκριμένη λογική, που δεν αλλάζει ποτέ και είναι αποτέλεσμα δυναμικής. Δεν μπορεί ξαφνικά, για παράδειγμα, ένας έμπορος ν' αποφασίσει να πουλήσει 100 ευρώ το κιλό το αρνί, επειδή έτσι τον συμφέρει. Αν το πουλήσει 150 ευρώ τον συμφέρει ακόμα περισσότερο. Γιατί δεν το κάνει; Δεν το κάνει, γιατί δεν είναι παράλογος. Δεν το κάνει, γιατί απλούστατα θα "βγει" από την αγορά. Επανερχόμαστε δηλαδή και πάλι στη δυναμική της αγοράς.

Η αγορά παρακολουθεί όχι μόνον τις ανάγκες του κοινού, αλλά και τις δυνατότητές του. Το κοινό αυτό έχει ανάγκες, αλλά ταυτόχρονα έχει κάποια όρια, προκειμένου να τις εξυπηρετήσει. Απόλυτα ιεραρχημένες ανάγκες μέσα σε ένα απόλυτα προσδιορισμένο όριο δυνατοτήτων. Όταν ένα μεγάλο μέρος της τάξης των εργαζομένων "αποσπάται" αυθαίρετα από τη μεγάλη μάζα των συναδέρφων του, μετακινεί αυτήν τη "σκιά". Η αγορά το ακολουθεί και προσαρμόζεται σ' αυτήν την αλλαγή των δεδομένων της οικονομίας. Η οικονομία πάντα δίνει αυτό που έχει ανάγκη ο εργαζόμενος για να ζήσει και όχι για να του αλλάξει ιδιότητα. Η οικονομία πάντα δίνει αυτό, που είναι αναγκαίο για να λειτουργήσει η ίδια. Από εκεί και πέρα η αγορά έχει τάση να "αφαιρεί" από τους εργαζόμενους και όχι να "προσθέτει". Η οικονομία θεωρεί ότι πρέπει να τρώει ο εργαζόμενος, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να λειτουργήσει η ίδια, αλλά η αγορά θέλει να "κόψει" λίγο από το "πιάτο" του.

Τι σημαίνουν αυτά τα απλά πραγματάκια; Η ελληνική οικονομία έχει μια συγκεκριμένη δυνατότητα στο επίπεδο των μισθών που μπορεί να δώσει. Αυτή η δυνατότητα δεν είναι κάτι που προκύπτει με νόμο, αλλά κάτι το οποίο προκύπτει από τη δυναμική της οικονομίας. Μια δυναμική, η οποία προσαρμόζεται κάθε χρόνο στις νέες προκλήσεις που δέχεται η οικονομία. Μια δυναμική, που την εκφράζει η συλλογική διαπραγμάτευση των κοινωνικών εταίρων. Η ετήσια συλλογική σύμβαση εργασίας είναι η αποτύπωση αυτής της δυναμικής. Η ελληνική οικονομία μπορεί να δώσει το ισοδύναμο των 650 ευρώ τον μήνα σε έναν εργαζόμενο.

Αυτό το ποσό είναι το "μέτρο" της. Η αλλαγή νομίσματος αυτό το "μέτρο" δεν το αλλάζει. Δεν μπορεί, αλλά -και όταν μπορεί- δεν πρέπει και να το αλλάζει. Είτε το δίνεις σε δολάρια είτε σε δραχμές είτε σε δηνάρια, αυτό δεν αλλάζει ούτε προς τα επάνω ούτε προς τα κάτω. Γιατί; Γιατί αν δώσει παραπάνω, καταστρέφεται η οικονομία και αν δώσει παρακάτω, δεν μπορούν να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι, γιατί μπαίνουν στο "σκιερό" μέρος. Το μυστικό μιας υγιούς οικονομίας είναι να παραμένουν μόνιμα συσπειρωμένοι οι εργαζόμενοι κοντά σ' αυτό το μέτρο. Όλοι οι εργαζόμενοι, μηδενός εξαιρουμένου. Να μην διασπώνται. Γιατί; Γιατί με τον μεγάλο πληθυσμό τους και τις πάγιες ανάγκες της ζωής του εργαζομένου δεν επιτρέπουν στη "σκιά" της αγοράς να τους "προσπεράσει". Δεν επιτρέπουν στην αγορά, που έχει τάση να "αφαιρεί", να το κάνει. Δημιουργούν ένα συμπαγές τείχος, το οποίο δεν μπορεί η αγορά να το παρακάμψει. Όλοι μαζί "αμύνονται" απέναντι στις δυνάμεις της αγοράς και την σταματάνε πριν η "σκιά" τους σκεπάσει και τους κάνει "μαύρους".

Για όσο διάστημα η "σκιά" είναι πίσω τους, είναι όλοι "λευκοί" και δεν απειλούνται. Για όσο διάστημα ο γιατρός δημόσιος υπάλληλος "κάθεται" μισθολογικά κοντά στον εργάτη του εργοστασίου και αυτός δίπλα στον πωλητή του εμπορικού καταστήματος, κανένας εργαζόμενος δεν κινδυνεύει. Ο κίνδυνος υπάρχει αν κάποιος από αυτούς "απομακρυνθεί". Αν αφελώς προσπαθήσει να μετατρέψει κάποιο πλεονέκτημά του σε αύξηση μισθού. Το όποιο πλεονέκτημα υπάρχει, δεν πρέπει να μπαίνει στον μισθό. Μπαίνει στον χώρο εργασίας. Το πτυχίο του γιατρού σου δίνει τη δυνατότητα να εργάζεσαι ως γιατρός και ό,τι αυτό συνεπάγεται στην κοινωνική "αναγνώριση" και όχι μέσο για να εκβιάζεις και να απειλείς για αύξηση. Αν το κάνεις αυτό, είναι θέμα χρόνου να ανοίξεις τους ασκούς του Αιόλου, γιατί θα βρεθούν άλλοι πιο ισχυροί και πιο πολύτιμοι εργαζόμενοι και θα τραβήξουν ακόμα πιο πολύ το "πάπλωμα". Είναι θέμα χρόνου να πας για μαλλί και να βρεθείς κουρεμένος.

Αν το καταλάβει κάποιος αυτό, μπορεί να καταλάβει και πότε υπάρχει κίνδυνος για τους εργαζόμενους. Η τεχνητή "λεύκανση" εδώ παίζει ρόλο και αποκαλύπτει το πόσο καταστροφική είναι για τους εργαζόμενους. Αυτήν την τεχνητή "λεύκανση" την κάνει η εξουσία, για να εξασφαλίσει συμμάχους χωρίς κανένα κόστος για την ίδια και το κεφάλαιο και με απώτερο στόχο να αδικήσει τους πολλούς. Με προνόμια στους λίγους κερδίζει αυτά που στερούνται οι πολλοί. Τι κάνει; Μετακινεί προς τα "εμπρός" επιλεκτικά κάποια μάζα εργαζομένων. Όποια την συμφέρει. Τους λευκούς, τους πτυχιούχους, τους ψηλούς ή τους κοντούς. Με αυτήν τη μάζα δημιουργεί "λευκούς".

Η "σκιά" της αγοράς γρήγορα καταλαβαίνει την αλλαγή και τους "ακολουθεί". Η αγορά τους δίνει και πάλι αυτό που δίνει η δυναμική της στους εργαζόμενους για να επιβιώσουν, αλλά μετατρέπει τους υπόλοιπους σε "μαύρους". Άρα; Άρα οι "λευκοί" δεν παίρνουν τίποτε παραπάνω από το κεφάλαιο. Παίρνουν τα ίδια με αυτά που έπαιρναν και δυστυχώς μετατρέπουν σε λιγότερα αυτά που παίρνουν οι "μαύροι". Κατάλαβε ο αναγνώστης το κόλπο; Βάζουν κάποιους αφελείς πολλούς λίγα "μέτρα" μπροστά και μετά αρχίζουν επιλεκτικά κι απομακρύνουν όποιους θέλουν όσο θέλουν.

Αν δηλαδή καταφέρουν να δημιουργήσουν "μαύρους" και "άσπρους", μπορούν μετά να δημιουργούν όσο λαμπερούς "άσπρους" θέλουν. Στο τέλος βάζουν τα δικά τους εργαζόμενα παιδιά εκεί όπου τους βολεύει. "Χιλιόμετρα" μπροστά από τους υπόλοιπους εργαζομένους. Να "καίγονται" στον ήλιο, όταν οι υπόλοιποι θα "κρυώνουν" από τη φτώχεια. Με εκατό ευρώ παράλογης αύξησης στους δημοσίους υπαλλήλους μπορείς και δημιουργείς κρατικές θέσεις εργασίας των εκατό χιλιάδων ευρώ. Αντιλαμβανόμαστε ότι η άμυνα των εργαζομένων πάντα πρέπει να γίνεται στα "χαμηλά", που διχάζουν τη βάση της. Αν δεν χαλάσουν τα "χαμηλά", δεν "χτίζονται" τα "ψηλά". Αν δεν διχαστεί η βάση, δεν χτίζεται κορυφή. Οι εργαζόμενοι αμύνονται στα εκατό ευρώ που διχάζουν πολλούς από πολλούς και όχι στα χιλιάδες ευρώ, που διχάζουν τους ελάχιστους με τους άπειρους.

Το ότι διπλασίασαν τους μισθούς τους οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν σήμαινε ότι θα γίνονταν πλούσιοι. Η δυναμική της οικονομίας απαγορεύει στον μισθό να γίνεται πλούτος, γιατί ο πλούτος γίνεται κεφάλαιο και αυτό την απειλεί. Το ότι διπλασίασαν οι δημόσιοι υπάλληλοι τους μισθούς τους σήμαινε ότι θα διπλασίαζαν τις τιμές των προϊόντων που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι για να ζήσουν. Σήμαινε ότι θα διπλασίαζαν τις τιμές των κατοικιών που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι για να κατοικήσουν. Με τις αυθαίρετες αυξήσεις τους μετακίνησαν τη "σκιά" και άρα δεν επωφελήθηκαν οι ίδιοι ουσιαστικά, εφόσον η αγορά και πάλι τους πρόσφερε ό,τι προσφέρει μια αγορά στους εργαζομένους. Με αυτήν την "κίνησή" τους όμως κατέστρεψαν όποιους έμειναν "πίσω". Αυτοί οι λίγοι "λευκοί" θα απολάμβαναν τα ίδια, αλλά οι πολλοί, που έμεναν "πίσω", θα απολάμβαναν λιγότερα.

Οι ηλίθιοι, που πήγαν "μπροστά", θα απολάμβαναν τα όσα απολάμβαναν προ των αυξήσεων και οι "πίσω" θα δυσκολεύονταν στην επιβίωση. Αυτό όμως είναι κάτι που μετακινεί τη "σκιά" της αγοράς και κάνει αυτούς που το επιχείρησαν ηλίθιους. Πραγματικό κέρδος, δηλαδή, δεν είχαν οι ηλίθιοι. Αυτό όμως που τους καθιστά πρωταθλητές ηλιθιότητας είναι ότι στην περίπτωση της Ελλάδας η δική τους "μετακίνηση" όχι μόνο δεν τους προσφέρει κέρδος, αλλά τους απειλεί με καταστροφή. Γιατί; Γιατί η ανώφελη "μετακίνησή" τους έγινε με δανεικά. Με δανεικά απολάμβαναν τα ίδια με αυτά που απολάμβαναν όταν δεν δανειζόμασταν. Αυτό όμως αυξάνει το εξωτερικό χρέος της χώρας και άρα απειλεί την ασφάλειά της και την οικονομία της. Το εξωτερικό χρέος της χώρας προήλθε από τα δανεικά, που δημιούργησαν τους ηλίθιους "λευκούς" και από την ανεξέλεγκτη ακρίβεια, που ανάγκασε τους "μαύρους" Έλληνες να "χρηματοδοτούν" μέσω τραπεζικών δανείων την αδυναμία τους να επιβιώσουν.

Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Η αγορά έχει δικούς της νόμους, οι οποίοι δεν παραβιάζονται ποτέ. Νόμους ακλόνητους, όπως είναι η βαρύτητα. Όπως δεν υπάρχει νόμος, που να "στέλνει" ένα ποτάμι πίσω στις πηγές του, έτσι δεν υπάρχει νόμος, που να περιορίζει τη δυναμική της αγοράς. Η "σκιά" της σε ακολουθεί. Σου τρώει ό,τι παραπάνω "παίρνεις", γιατί αυτή είναι η "δουλειά" της. Παίρνεις πέντε ευρώ "αυθαίρετη" αύξηση και σε περιμένει η αγορά να σου τα αφαιρέσει με ακριβότερο μαϊντανό. Παίρνεις δέκα; Πάλι θα σε περιμένει, για να σου τα αφαιρέσει. Η αγορά σε "καταλαβαίνει" πάντα, γιατί πάντα δοκιμάζει να δει τι έχεις στην τσέπη σου. Μέρα και νύχτα το κάνει. Θα δοκιμάζει μέχρι να "καταλάβει" τι έχεις μέσα στην τσέπη σου και εκεί θα προσαρμοστεί. Δεν την ξεγελάς την αγορά. Γνωρίζει πόσο αγαπάς το παιδί σου και θα σου πάρει όσα μπορείς να δώσεις για το γάλα του. Δεν θα σου πάρει λιγότερα γιατί θα σε λυπηθεί και δεν θα σου ζητήσει παραπάνω από αυτά που έχεις για να δώσεις.

Η "μετακίνηση" των δημοσίων υπαλλήλων δεν τους απέφερε κανένα κέρδος. Πήραν "τεράστια" ποσά για εργαζόμενους, αλλά η αγορά τούς τα πήρε μέχρι δεκάρας και πολλές φορές παραπάνω απ' όσο έπρεπε. Αν υποθέσουμε δηλαδή ότι κατά μέσο όρο οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν 1500 ευρώ σε μια οικονομία με "μέτρο" τα 650 ευρώ, στην πραγματικότητα έκαναν ένα "θαύμα". Μετέτρεψαν τα 1500 ευρώ σε λιγότερα από 650 και κατέστρεψαν αυτούς που έπαιρναν 650. Γιατί σε λιγότερα από 650 και όχι σε 650 ευρώ, όπως θα έλεγε η λογική της αγοράς; Γιατί εκτός από "λευκοί" ήταν και δημόσιοι υπάλληλοι. Γιατί ήταν αναγκασμένοι, ως "συνένοχοι", να μην κάνουν καλά τη δουλειά τους ακόμα κι εκεί που έπρεπε να την κάνουν για τους εαυτούς τους. Δεν έλεγχαν την αγορά. Την αρπακτική αγορά δεν την έλεγχαν, όπως είχαν καθήκον από τις κρατικές τους θέσεις και την έκαναν άπληστη. Το κράτος ελέγχει την αισχροκέρδεια της αγοράς και όταν οι κρατικοί υπάλληλοι είναι "λευκοί", απλά δεν την ελέγχουν.

Η απόδειξη αυτών που λέμε είναι ό,τι πιο απλό και μπορεί κάποιος να το καταλάβει με μικρές καθημερινές συγκρίσεις. Στα χρόνια της "φτώχειας" των δημοσίων υπαλλήλων ένας κρατικός μισθός συντηρούσε ένα νοικοκυριό. Σήμερα δύο μισθοί δεν φτάνουν και αναζητείται έξτρα δουλειά. Στα χρόνια της "φτώχειας" των δημοσίων υπαλλήλων είχαν πραγματικά ιδιόκτητα σπίτια. Σήμερα έχουν σπίτια συνεταιρικά με τις τράπεζες και θα τα χρωστάνε και μετά τον θάνατό τους. Στα χρόνια της "φτώχειας" είχαν πραγματικά ιδιόκτητα αυτοκίνητα. Σήμερα έχουν αυτοκίνητα συνεταιρικά και πάλι με τις τράπεζες. Στα χρόνια τα "φτώχειας" πήγαιναν διακοπές και γυρνούσαν στα σπίτια τους αναγκαστικά όταν τελείωνε η άδειά τους. Σήμερα πηγαίνουν πέντε μέρες και με διακοποδάνεια. Στα χρόνια της "φτώχειας" σπούδαζαν τα παιδιά τους και στα εικοσιπέντε τους τα "ξεπροβόδιζαν" να βρουν την τύχη τους. Σήμερα τα κρατάνε μέχρι τα σαράντα και δεν ξέρουν τι να κάνουν για να τα βοηθήσουν. Στα χρόνια της "φτώχειας" όλο και κάποιο χωραφάκι "τσιμπούσαν" .έτσι για να βρίσκεται. Σήμερα πούλησαν τις κληρονομιές τους, για να ξεπληρώσουν τις κάρτες τους.

Αυτή είναι ηλιθιότητα. Πήγαν να ξεπεράσουν το "μέτρο" της οικονομίας και βρέθηκαν "κάτω" από αυτό. Έτσι είναι όταν είσαι ηλίθιος. Παίρνεις "πέτσινες" αυξήσεις και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς στη χώρα της ελιάς και να χρειάζεσαι μισό μεροκάματο για ν' αγοράσεις ένα κιλό λάδι. Παίρνεις "πέτσινες" αυξήσεις και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς στη χώρα με τα χιλιάδες χιλιόμετρα ακτής και να κάνεις διακοπές σε δωμάτια που "βλέπουν" στις τουαλέτες των μεθυσμένων Άγγλων, οι οποίοι για δωμάτιο πρώτη "θέση" πληρώνουν λιγότερα από τα μισά που πληρώνει ο Έλληνας. Παίρνεις "πέτσινες" αυξήσεις και φτάνεις στο σημείο να κατοικείς στη χώρα που θάβει φρούτα και ν' αγοράζεις ένα συσκευασμένο κεράσι λες και κατοικείς στη Σιβηρία, όπου ο πλησιέστερος οπωρώνας βρίσκεται σε απόσταση δεκάδων χιλιάδων χιλιομέτρων.

Το ρεκόρ όμως των Ελλήνων "λευκών" είναι άλλο. Επειδή αυτό έγινε με δανεικά, κινδυνεύουν με καταστροφή. Κινδυνεύουν όχι μόνον να συνεχίσουν να βρίσκονται "κάτω" από το "μέτρο", αλλά να "πέσουν" κάτω. Κινδυνεύουν να μπουν στη "σκιά". Γιατί; Γιατί η ανώφελη μετακίνηση έγινε με δανεικά. Τώρα απειλούν οι Ευρωπαίοι τη δανειοδότηση σε μια αγορά όμως που έχει "μετακινηθεί" εκεί όπου ήταν τα όρια των δανεικών. Η "σκιά" θα σκεπάσει κι αυτούς που μέχρι τώρα έστω και οριακά ήταν "λευκοί". Αναγκαστικά. Αναγκαστικά θα πρέπει να πέσουν οι μισθοί, γιατί δεν θα έρχονται νέα δανεικά. Η "σκιά" θα μείνει εκεί όπου έχει σταθεροποιηθεί και αυτοί που θα υποχωρήσουν θα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι δεν θα μπορούν αυτήν τη φορά να την "παρασύρουν" προς τα "πίσω". Ξανά "μαύροι" οι ηλιθιότεροι των "λευκών". Η Ελλάδα θα γίνει "φωτεινή" μόνον για ξένους τουρίστες ή για τους πιο "λευκούς" Έλληνες.

Ο σχεδιασμός δηλαδή ο αρχικός είχε αποτέλεσμα. Από τη στιγμή που το σύστημα εξασφάλισε τους "λευκούς", φρόντισε να κάνει τα δικά του παιδιά "λευκότερα". Αυτοί θα επιβιώσουν. Θα επιβιώσουν οι "κάτασπροι" των "κάτασπρων" συνοικιών με τα "κάτασπρα" αυτοκίνητα, που αναπαράγονται σε "κάτασπρα" ιδιωτικά σχολεία και έχουν πτυχία "κάτασπρων" ξένων πανεπιστημίων. Θα επιβιώσουν οι "Golden-άσπροι" των Golden-άσπρων" συνοικιών με τα Golden-άσπρα αυτοκίνητα που αναπαράγονται στα Golden-άσπρα ιδιωτικά σχολεία και έχουν πτυχία Golden-άσπρων ξένων πανεπιστημίων. Θα επιβιώσουν οι "Αγγλοσάξονες" της Ελλάδας. Αυτοί, οι οποίοι από την αρχή προβλεπόταν να επιβιώσουν. Οι ξένοι ιδιοκτήτες της χώρας και οι τοπικοί συνεργάτες τους. Οι προδότες και οι κλέφτες. Οι δοσίλογοι της νέας εποχής.

Οι "λευκότεροι" των Ελλήνων μισθωτών. Ο Golden Σημίτης και τα παιδιά του. Ο Golden Μητσοτάκης και τα δικά του παιδία. Ο Προβόπουλος της Τράπεζας της Ελλάδας. Ο Αθανασόπουλος της ΔΕΗ. Ο Βουρλούμης του ΟΤΕ. Ο Χριστοδουλάκης των ΕΛΠΕ. Ο Χατζηεμμανουήλ του ΟΠΑΠ. Ακόμα και ο Χριστοφοράκος θα επιβιώσει πλούσια στην Νέα Ελλάδα, αν τον "ξεχάσουμε" σύντομα. Οι δούλοι" των νέων "αφεντικών" της πατρίδας μας. Αυτοί, που, όταν δεν βρίσκουν στην Αθήνα το παπούτσι που θέλουν, "πετάγονται" μέχρι το Λονδίνο για βόλτα. Αυτοί, που μας βλέπουν σαν "μαύρους" και δεν θέλουν να μας συναναστρέφονται, παρ' όλο που τους ταΐζουμε. Αυτοί, που -"μισθωτοί" και οι ίδιοι- μας εξηγούν σήμερα σε πόσο δύσκολη θέση είναι η χώρα και άρα το τι πρέπει ν' "αντέξουμε" ως μισθωτοί και το οποίο προφανώς δεν αφορά τους ίδιους.

Οι "μυστηριωδώς" και άρα ανεξηγήτως πάμπλουτοι υπάλληλοι ενός φτωχού κράτους. Οι "υπηρέτες", που παίρνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε μισθούς, για να υπηρετούν "αφεντικά" των 650 ευρώ. Κανένας από αυτούς δεν πληρώνεται με χρήματα της αγοράς, γιατί η ελληνική αγορά δεν μπορεί να πληρώνει αυτά τα ποσά. Η αγορά έχει "μέτρα" και αυτοί είναι "απερίγραπτοι". Όλοι τους είναι κρατικοδίαιτοι και άρα πλούσιοι από τις "τσέπες" του φτωχού λαού. Του λαού, που τον έκαναν οι ίδιοι φτωχό, για να πληρωθούν πλούσια. Γι' αυτούς τους καραγκιόζηδες κουβαλούσαν το τζάμπα νερό οι "άσπροι" δημόσιοι υπάλληλοι. Οι προσεχώς "μαυριδεροί" δημόσιοι υπάλληλοι, που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και θα πληρώσουν το τίμημα. Αυτοί, οι οποίοι άνοιξαν "τρύπες" στο "σκάφος" και θα βουλιάξουν μαζί του. Έτσι απλά και ήσυχα, όπως είναι πάντα οι πνιγμοί.

Όπως είπαμε σε άλλο σημείο, αναφερόμενοι στις κρατικές συμπεριφορές και τις ατομικές προδοσίες, το ίδιο ισχύει και σ' αυτήν την περίπτωση. Αυτό, το οποίο για το επίπεδο του απλού ανθρώπου προϋποθέτει απλή ηλιθιότητα, όταν δημιουργεί συλλογική συμπεριφορά, προϋποθέτει προδοσία. Κάποιοι προδότες, δηλαδή, μετέτρεψαν τη συλλογική συμπεριφορά των δημοσίων υπαλλήλων σε συμπεριφορά "ηλιθίου". Ποιοι είναι αυτοί; Οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ. Οι συνήθως διεφθαρμένοι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και ως εκ τούτου πολύ "λευκότεροι" από αυτούς που αντιπροσωπεύουν.

Ποια ήταν και εξακολουθεί να είναι η "άποψη" όλων αυτών για τη μισθολογική πολιτική; Η άποψη του προδότη Σημίτη. Τι λέει αυτή η άποψη; Τα αντίθετα από αυτά που λέμε εμείς. Εμείς λέμε ότι πρέπει οι εργαζόμενοι να παραμένουν πάντα συμπαγείς και κοντά στο "μέτρο" της οικονομίας, ελέγχοντας σκληρά την αγορά που τους απειλεί, ενώ αυτοί έλεγαν και λένε τα αντίθετα. "Τρέξτε" όσο μπορείτε και την ακρίβεια μην την ελέγχετε, γιατί θα ξαναπάρετε αυξήσεις. "Τρέξτε" οι "πρώτοι" και το κέρδος για τους τελευταίους θα είναι ότι θα "παρασυρθούν" μπροστά. Να εκμεταλλευτεί ο καθένας την "ανταγωνιστικότητα" του και ό,τι αυτό σημαίνει και να "απομακρυνθεί". Να απομακρυνθούν μερικά "μέτρα" κάποιοι πτυχιούχοι, για να φύγουν "χιλιόμετρα" τα κουτορνίθια του Χάρβαρντ.

Ο απόλυτος παραλογισμός. Η απόλυτη προδοσία της εργατικής τάξης. Οι προδότες τα είχαν καταφέρει μια χαρά. Δίχασαν τους εργαζομένους και τους κατέστρεψαν. Τους οδηγούσαν κατ' ευθείαν στον "γκρεμό". Ο Σημίτης με το "καρότο" των ευρωπαϊκών δανεικών και ως "ειδικός" καθηγητής της ηλιθιότητας τούς παρέσυρε στο "τρέξιμο". Με "στημένους" κομματικούς συνδικαλιστές έδινε συνεχώς διαφορετικές αυξήσεις σε διαφορετικούς "δρομείς", προκειμένου να δημιουργήσει τις απαραίτητες "αποχρώσεις". Αντιλαμβανόμαστε ότι οι μισθοί και τα προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων δεν αποφασίζονταν σε κάποια γραφεία της ΑΔΕΔΥ, αλλά στις πρεσβείες των ισχυρών κρατών, που λεηλατούσαν τη χώρα. Αυτοί έδιναν το "ραβασάκι" στην εκάστοτε κυβέρνηση των λακέδων τους και αυτή το μετέφερε ατόφιο στα συνδικαλιστικά γραφεία σαν δίκαιες "απαιτήσεις". Τα πάντα εμφανίζονταν σαν "επιτεύγματα" του συνδικαλισμού των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ δεν ήταν.

Οι ιμπεριαλιστές αποφάσιζαν για τις αυξήσεις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να οδηγήσουν την ελληνική κοινωνία σε μια "μετάλλαξη". Προκειμένου να την κάνουν ρατσιστική και να τη "δουλεύουν" με τον τρόπο που περιγράψαμε. Κάποιοι θα πρέπει ν' αναρωτιούνται για όλους αυτούς τους άθλιους παράγοντες της ΑΔΕΔΥ και βέβαια για τον πραγματικό τους ρόλο. Κάποιοι από αυτούς είναι κοινοί αλήτες διεφθαρμένοι και κάποιοι άλλοι είναι απευθείας πράκτορες μυστικών υπηρεσιών. Πράκτορες, οι οποίοι μετά τη μεγάλη "συνδικαλιστική" τους δράση ανταμείφθηκαν με νέα πόστα και αξιώματα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα ίδια αφεντικά. Δεν είναι δηλαδή τυχαίες οι υπουργοποιήσεις κάποιων πρώην μεγαλοσυνδικαλιστών. Δεν είναι τυχαίες οι μεγάλες πολιτικές "καριέρες" κάποιων, οι οποίοι απλά λεηλατούσαν την κοινωνία, δημιουργώντας αφελείς "λευκούς" συνενόχους για τους ιμπεριαλιστές.

Πώς όμως έφαγαν οι πάντες το παραμύθι των "προσόντων"; Οι απλοί εργάτες και εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν αντιλήφθηκαν τη "σκιά" που τους "πάγωνε" όλο και πιο πολύ. Οι "μαύροι" δεν κατάλαβαν τίποτε; Έτρεχαν οι "λευκοί" και οι "μαύροι" δεν θίγονταν από τη στασιμότητά τους; Θίγονταν, αλλά δεν μπορούσαν ν' αντιδράσουν. Η συνδικαλιστική τους ηγεσία ήταν κι αυτή στημένη. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ ήταν πάντα δημόσιοι υπάλληλοι και μάλιστα πολύ πιο "λευκοί" από τους κοινούς δημόσιους υπάλληλους. Όταν έχεις ως πρόεδρο της ΓΣΕΕ έναν δημόσιο υπάλληλο με φορολογική δήλωση που ξεπερνά τα 120.000,- ευρώ τον χρόνο, αντιλαμβάνεσαι πόσο διατεθειμένος είναι να υπερασπιστεί τους "μαύρους". "Λευκότερος" θα επιδιώξει να γίνει ο ίδιος και θα "πουλήσει" τους "μαύρους".

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ πρόδωσε τους εργάτες, των οποίων τα συμφέροντα υποτίθεται προστάτευε. Αυτή έβγαινε και "διαφήμιζε" τα "επιτεύγματα" της ΑΔΕΔΥ, αφήνοντας ψευδώς και εντελώς υποκριτικά να εννοηθεί ότι ανοίγουν τον "δρόμο" των αυξήσεων και για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Ποιον "δρόμο"; Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορούν να ξεφύγουν από το "μέτρο" της οικονομίας. Ποτέ δεν μπορούν να "ξεφύγουν", γιατί δεν θα επιβιώσουν οι εργοδότες τους αν το κάνουν. Οι εργοδότες τους είναι άνθρωποι της αγοράς και δεν πληρώνουν ηλίθιους με δανεικά. Αν δεν επιβιώσει αυτός που σε πληρώνει, δεν θα πάρεις ούτε μισθό, όχι αύξηση. Άρα; Άρα έλεγαν ψέματα στους εργάτες οι εγκληματίες της ΓΣΕΕ.

Ήταν όμως μόνον αυτοί, που έλεγαν ψέματα στους εργάτες; Ποιος είναι ο "ειδικός" στην Ελλάδα σ' ό,τι αφορά τα εργατικά συμφέροντα; Το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, που ελέγχει σχεδόν μονοπωλιακά τον συνδικαλιστικό τομέα και άρα επηρεάζει τη συμπεριφορά τόσο της ΓΣΕΕ όσο και της ΑΔΕΔΥ. Τα ίδια με τους προδότες αυτών των συνδικαλιστικών οργάνων δεν έλεγε και το ΚΚΕ; Αυτό δεν έλεγε ότι ο κάθε κλάδος εργαζομένων πρέπει να παίρνει ό,τι μπορεί απ' όπου μπορεί, ώστε να "παρασύρει" και τους υπολοίπους; Πού να τους "παρασύρει"; Στη δήθεν "επαναστατική" σύγκρουση με την εργοδοσία; Το "μέτρο" της ελληνικής οικονομίας δεν το γνωρίζει το ΚΚΕ; Οι εργοδότες "κλέβουν" όταν δίνουν το "μέτρο"; Γιατί το ΚΚΕ σαν "τίμιος" εργοδότης δεν έδινε το καλό "παράδειγμα" στην Τυποεκδοτική; Ως εργοδότης γνώριζε το "μέτρο" και ως εργατοπατέρας το αγνοούσε; Άρα έλεγε ψέματα.

Ψέματα όμως δεν έλεγε μόνον σ' αυτό το θέμα, που απειλούσε τους εργάτες. Ψέματα έλεγε σε οτιδήποτε απειλούσε τους εργάτες. Το ΚΚΕ λειτουργούσε μόνιμα και συστηματικά εναντίον των "μαύρων". Δεν ήταν μόνον που υπερασπιζόταν τα δικαιώματα των "λευκών" του δημοσίου τομέα. Το ΚΚΕ -εντελώς παράλογα για εργατικό κόμμα- υπερασπιζόταν τους "κατάμαυρους" λαθρομετανάστες, οι οποίοι απειλούν ακόμα και το φτωχό μεροκάματο των "μαύρων". Τι έκανε δηλαδή το ΚΚΕ; Στην πραγματικότητα εξυπηρετούσε αυτούς, οι οποίοι είχαν συμφέρον να μετατρέψουν τους Έλληνες εργαζόμενους σε "μαύρους". Αυτούς, οι οποίοι, για να το καταφέρουν αυτό, "λεύκαναν" τους δημόσιους υπαλλήλους και από "ευαισθησία" πλημμύρισαν τη χώρα με λαθρομετανάστες. Το ΚΚΕ δηλαδή εξυπηρέτησε τους Σημίτηδες, τους Μητσοτάκηδες, αλλά και τα "αφεντικά" τους. Την εβραϊκή συμμορία των τραπεζιτών, που λεηλατούσαν τον τόπο. Τον Γκρίνσπαν, τον Μπενράκε, τον Τρισέ ή τον Άκερμαν.

Δεν χρειάζεται λοιπόν ν' αναρωτιόμαστε γιατί το ΚΚΕ αποφεύγει τον έλεγχο των οικονομικών του. Δεν χρειάζεται καν να έχουμε μυστικές ή άλλες πληροφορίες. Ένας "εργαζόμενος" πληρώνεται πάντα από τα "αφεντικά" του και το ΚΚΕ, ως "εργαζόμενο", δεν μπορείς να το αδικήσεις. Το ΚΚΕ δεν κάνει "πορείες" τζάμπα. Κοστίζουν οι επαγγελματίες "διαδηλωσάκηδες" και όποιος θέλει να τους δώσει "δουλειά" πρέπει να τους πληρώσει. Εφόσον λοιπόν το ΚΚΕ "εργαζόταν" για την εβραϊκή συμμορία, είναι βέβαιον ότι έχει πάρει χρήματα από τον Σόρος και από πολλούς άλλους. Αυτό φοβάται σήμερα και γι' αυτό δεν θέλει να ελεγχθούν τα οικονομικά του. Είναι ένας προδοτικός μηχανισμός και έχει πρόβλημα με τα "αργύρια", τα οποία αναγκαστικά έπρεπε να "καταγράψει" στα ταμεία του.

Η ύπαρξη του "χρεοκοπημένου" ΚΚΕ σε έναν καθαρά "αγγλοσαξονικό" σχεδιασμό, ο οποίος δεν είχε ποτέ κομμουνιστικά κόμματα ως παραμέτρους του, δίνει μια "πρωτοτυπία" στο ελληνικό "χρωματολόγιο". Το ελληνικό "χρωματολόγιο" είναι λίγο πιο "παρδαλό" από το κοινό αγγλοσαξονικό "χρωματολόγιο". Εκτός από τους "λευκούς" στην Ελλάδα υπάρχουν και οι "κόκκινοι", οι "κοκκινότεροι" αλλά και οι "κατακόκκινοι". Τι σημαίνει αυτό; Οι ΚΚΕδες, οι οποίοι είναι "αντικαπιταλιστές" και "εργατοπατέρες" είναι σχεδόν στην πλειοψηφία τους κρατικοδίαιτοι και άρα "λευκοί".

Είναι μεν "κόκκινοι" θεωρητικά, αλλά αμείβονται ως "λευκοί", εφόσον έχουν τα ίδια αφεντικά. Είναι μεν "εχθροί" του δημοκρατικού κράτους, αλλά από τα ταμεία του πληρώνονται. Είναι μεν "επαναστάτες", αλλά με κρατικό μισθό. Από τη στιγμή που συμβαίνει αυτό, έχουν τις ίδιες "αποχρώσεις" με τους "λευκούς". Οι απλοί ΚΚΕδες είναι "κόκκινοι" και όσο πιο πολύ ανεβαίνουν στη μισθολογική κλίμακα "κοκκινίζουν" όλο και πιο πολύ. Μερικοί από αυτούς είναι Golden-κόκκινοι. Στην πραγματικότητα είναι ένας παράλληλος κόσμος "λευκών" άλλου χρώματος. Οι απόλυτοι υποκριτές, οι οποίοι είναι οι μόνοι που σε συλλογικό επίπεδο και ως κόμμα αγγίζουν τα όρια, που για τους υπόλοιπους μόνον συγκεκριμένα πρόσωπα αντιπροσωπεύουν τους απόλυτους προδότες. Ως κόμμα, δηλαδή, το ΚΚΕ είναι προδοτικό όσο είναι οι χειρότεροι προδότες ως πρόσωπα.

Ο θλιβερός Γιωργάκης

και οι εβραϊκές "απειλές" στα γερμανικά.

Γνωρίζοντας ο αναγνώστης το σύνολο της μεθόδευσης, μπορεί να καταλάβει κι αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Μπορεί να καταλάβει τον λόγο που έβαλαν τον Γιωργάκη στη φάση της τελικής διευθέτησης του θέματος. Ο θλιβερός Γιωργάκης είναι ένας πραγματικός υπάλληλός τους. Είναι ένας γνήσιος Εβραίος, ο οποίος ακόμα και την ύπαρξή του τη "χρωστά" στο εβραϊκό κύκλωμα. Αυτός θα "αναγνωρίσει" τα χρέη μας και θα πάρει τα "μέτρα", που έχουν ανάγκη οι Εβραίοι, προκειμένου να οριστικοποιήσουν τα κέρδη της λεηλασίας τους. Θα κλείσει τον "κύκλο" των χρεών, που θα θεμελιώσει την Ελλάδα της Νέας Τάξης. Μια Νέα Ελλάδα με τους Έλληνες πολίτες στο σύνολό τους φτωχούς και το ελληνικό κεφάλαιο στο σύνολό του στα "χέρια" των Εβραίων. Ο Γιωργάκης θα ζητήσει από τους ομοεθνείς του "έλεος" για λογαριασμό όλων των Ελλήνων. Αυτός θα παραδώσει "γη και ύδωρ" στους νέους κατακτητές με αντάλλαγμα να μας "λυπηθούν". Θα μεσολαβήσει, για να μας "χαριστούν" μέρη αυτών των χρεών και όποιος δέχεται τέτοιες "χάρες" δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει τα δικαιώματα αυτών που τις προσφέρουν.

Γι' αυτόν τον λόγο τον έβαλαν να διεκδικήσει πάση θυσία τη νίκη του στις εκλογές, λέγοντας συνειδητά ψέματα στον ελληνικό λαό. Ήθελαν πάση θυσία έναν δικό τους άνθρωπο στο κρίσιμο διάστημα της τελικής διευθέτησης. Γι' αυτόν τον λόγο ο άχρηστος Γιωργάκης ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να συναντηθεί με τον Εβραίο διευθύνοντα σύμβουλο της εβραϊκής Goldman Sachs. Τι περιλαμβάνει αυτή η συμφωνία; Την παράδοση της χώρας στους νέους ιδιοκτήτες της. Αυτοί, οι οποίοι θ' αναλάβουν το υποτιθέμενο "βάρος" των χρεών της, θα είναι οι νέοι ιδιοκτήτες της. Αυτοί, οι οποίοι θα μας τρομοκρατήσουν με το "πέτσινο" χρέος και αφού θα μας το "διευθετήσουν" τζάμπα, εφόσον έγινε με "πέτσινα" χρήματα, θα μας πάρουν την πατρίδα. Με το "κλειδί" στο χέρι τη θέλουν και αυτό το "κλειδί" θα τους το παραδώσει ο δικός τους Εβραίος Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Ένα είναι βέβαιο. Δεν "τελειώσαμε" ακόμα. Χτύπησαν τη λάθος πόρτα, τη λάθος ώρα. Σε έναν κόσμο χρεοκοπημένων κρατών "βροντούν" επιδεικτικά μόνον την "πόρτα" της χρεοκοπημένης Ελλάδας. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Οι Εβραίοι δεν νικήθηκαν από τους Αμερικανούς στις ΗΠΑ ή από τους Γερμανούς στη Γερμανία, αλλά στην Ελλάδα θα κινδυνεύσουν. Οι Έλληνες ήταν αυτοί, οι οποίοι χάρισαν στον κόσμο την τέχνη της στρατηγικής και δεν πρόκειται να χάσουν τη μεγάλη "μάχη" τους από περιπλανώμενους γύφτους. Οι Έλληνες έχουν σταθεί σε "Θερμοπύλες", αντιμετωπίζοντας πραγματικές αυτοκρατορίες με πραγματικά όπλα και δεν πρόκειται να νικηθούν από τους "στρατηγούς" των πάγκων και των σώβρακων. Δεν πρόκειται οι Έλληνες να χάσουν την πατρίδα τους για πέντε δρόμους και μερικά τηλεφωνικά κέντρα.

Αυτό θα κάνουμε. Θα "ξυπνήσουμε" και θα κάνουμε καταμέτρηση της ζημιάς. Θα κάνουμε επιμερισμό όλων των ευθυνών για όλες τις ζημιές. Τόσο των δικών μας όσο και των ξένων. Δεν είμαστε μόνον εμείς που φταίμε. Δεν φταίει η Κεντρική Τράπεζα για τα εγκλήματα που οδήγησαν σ' αυτό το υπερβολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας; Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα δεν είναι; Άρα είναι και τράπεζα των Ελλήνων. Καθήκον της δεν είναι να προστατεύει την ευρωπαϊκή οικονομία και άρα και την ελληνική; Όταν έγινε το έγκλημα του χρηματιστηρίου, δεν γνώριζε τι συνέβαινε; Δεν είδε τεράστια ποσά να "κινούνται" και να "επενδύονται" σε παρανόμως εισηγμένες ελληνικές εταιρείες της μιας καρέκλας και του ενός θερμοσίφωνα; Γιατί δεν χτύπησε το "καμπανάκι", για να προστατεύσει τους Έλληνες; Γιατί δεν "σταμάτησε" το Χρηματιστήριο, πριν μπουν εκεί μέσα οι ελληνικής καταγωγής Ευρωπαίοι πολίτες και καταστραφούν; Αυτό δεν είναι το καθήκον της ως Κεντρική Τράπεζα, που προστατεύει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και το ευρωπαϊκό νόμισμα;

Γιατί δεν προστάτευσε το ευρωπαϊκό νόμισμα από την απειλή του "τζόγου"; Επειδή δεν γνώριζε τι συνέβαινε ή επειδή ακριβώς γνώριζε και συμμετείχε και η ίδια στο έγκλημα; Μήπως γιατί γνώριζε ότι εκείνοι οι απατεώνες, οι οποίοι κουβαλούσαν το "πέτσινο" χρήμα που πλημμύριζε το χρηματιστήριο, ήταν Εβραίοι και είχαν ως στόχο να "φάνε" το πραγματικό χρήμα των Ελλήνων; Γιατί δεν επέπληξε τον Σημίτη, ο οποίος εντελώς παράνομα για τη χρηματιστηριακή λειτουργία ενθάρρυνε τους Έλληνες να μπουν μέσα σ' αυτό; Γιατί δεν ανάγκασε τον Σημίτη να κλείσει το Χρηματιστήριο μέχρι να ερευνηθεί τι συμβαίνει και να στείλει στη φυλακή τους κερδοσκόπους και τους κλέφτες, πριν αυτοί απειλήσουν την ελληνική οικονομία και κατ' επέκταση το ευρωπαϊκό νόμισμα; Η κερδοσκοπία δεν απειλεί το νόμισμα; Γιατί η Κεντρική Τράπεζα δεν προστάτευσε το ευρώ από την κερδοσκοπία της αγοράς στην Ελλάδα; Μήπως γιατί οι περισσότερες "πολυεθνικές" εταιρείες, που "οδηγούσαν" την κερδοσκοπία, ήταν στην πραγματικότητα εβραϊκές "μονοεθνικές";

Τα ίδια ισχύουν και για τη Μέρκελ. Πρέπει, λέει η πρώην χαφιές της Στάζι και νυν υπάλληλος των Εβραίων, να στρέψουμε το "βλέμμα" μας στην Ελλάδα .Στη διεφθαρμένη Ελλάδα ...Στην πεινασμένη Ελλάδα, που, σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, την ταΐζουν οι Γερμανοί .Στη γελοία Ελλάδα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου. Βεβαίως και πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στην Ελλάδα. Ένας μεγάλο μέρος της "γελοίας" διαφθοράς στην Ελλάδα η "σοβαρή" γερμανική Siemens δεν το δρομολόγησε; Τον "γελοίο" διαφθορέα Χριστοφοράκο η "σοβαρή" γερμανική δικαιοσύνη δεν τον προστάτευσε; Να φύγουμε από το θέμα της Siemens; Η "γελοία" ελληνική διαφθορά δεν είναι αυτή, που έδωσε το Αεροδρόμιο Αθηνών στη "σοβαρή" γερμανική εταιρεία Hochtief να το εκμεταλλεύεται; Ακόμα και όταν δεν φτάνει η διαφθορά για τους "σοβαρούς" κριτές μας, γιατί επιστρατεύουν για τους ίδιους "γελοίους" λόγους τις απειλές; Γιατί το "σοβαρό" γερμανικό κράτος της "σοβαρής" Μέρκελ απειλεί την Ελλάδα να παραλάβει τα "σοβαρά" αλλά γέρνοντα γερμανικά υποβρύχια;

Να πάρουμε λοιπόν "χαρτί" και "μολύβι" και να δούμε επιτέλους ποιο είναι το πραγματικό χρέος. Να κάνουμε αυτό το οποίο έπρεπε να κάνουμε πριν από χρόνια και δεν το κάναμε ποτέ. Γιατί; Γιατί "φοβόμασταν". Γιατί μας "έπεισαν" ότι πρέπει να φοβόμαστε. Γιατί μετά από με μια πολύχρονη και επίμονη προπαγάνδα -σε βαθμό πλύσης εγκεφάλου- έκαναν τους Έλληνες να "φοβούνται" να κάνουν ελέγχους, γιατί τους "έπεισαν" ότι "έκλεβαν" τους Ευρωπαίους. Αυτό εκ των δεδομένων είναι κάτι, το οποίο δεν μπορεί να ισχύει και άρα εκ των δεδομένων είναι ψέμα. Στον πόλεμο και άρα και στην οικονομία, που μοιάζει με τον πόλεμο, είναι κανόνας ότι ο αδύναμος δεν μπορεί να "δουλεύει" τον ισχυρό. Αν το επιχειρήσει, θα "κλάψει", γιατί, όποτε τον αντιληφθούν, θα τον λιώσουν.

Πώς είναι δυνατόν η αδύναμη Ελλάδα να έχει "κλέψει" την Ευρωπαϊκή Ένωση; Έπρεπε δηλαδή να φτάσουμε στο σημείο να τα έχουμε χάσει όλα, για να καταλάβουμε ότι αυτό είναι αδύνατον; Τώρα, που τα χάσαμε όλα, καταλάβαμε ότι δεν μπορεί κάποιος που κλέβει να είναι ταυτόχρονα και "μπατίρης"; Άρα; Άρα κάτι έγινε. Κάποιοι μας "έπεισαν" ότι "κλέβουμε" και ότι δεν μας "συμφέρει" ούτε να μιλάμε ούτε να "ελέγχουμε". Τι έγινε; Το γνωστό "τρυκ" των εμπόρων. Το γνωστό "τρυκ" των γύφτων και των Εβραίων.

Ποιο είναι αυτό το "τρυκ"; Το "τρυκ" όπου ένας πανίσχυρος και παμπόνηρος έμπορος αφήνει έναν φουκαρά να νομίζει ότι τον "κλέβει". Τι κάνει; Δήθεν από αμέλεια, δήθεν από λάθος, βάζει στη "σακούλα" του κάτι παραπάνω, που δεν το "βλέπει". Δεν το "βλέπει" αυτός και το "βλέπει" ο φουκαράς. Ο φουκαράς, που νομίζει ότι εκείνη τη στιγμή τον "κλέβει". Έχοντας στο νου του ο φουκαράς να εκμεταλλευτεί το "λάθος" του εμπόρου, δεν τον ελέγχει. Ο έμπορος τον κλέβει στις τιμές και ο φουκαράς δεν τον ελέγχει, γιατί δεν θέλει ν' ανοίξει η "σακούλα" και άρα να χάσει αυτό που θεωρεί "επιτυχία" του. Ο έμπορος του παίρνει όλα τα χρήματα, του βάζει και "χρέος" και ο φουκαράς ακόμα νομίζει ότι τον έχει "κλέψει" και αρνείται να τον καταγγείλει, γιατί δεν θέλει ν' ανοίξει η "σακούλα".

Αυτό έπαθαν οι Έλληνες μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τους Εβραίους τραπεζίτες. Οι Εβραίοι τραπεζίτες, οι οποίοι είχαν "ακτινογραφία" της ελληνικής οικονομίας, τους άφηναν δήθεν να "κατασκευάζουν" τα οικονομικά τους στοιχεία και άρα να τους "κλέβουν". Οι Έλληνες νόμισαν ότι τους "έκλεβαν", όταν έμπαιναν στο ευρώ. Από εκεί και πέρα δεν ήθελαν να ελέγχουν τίποτε, γιατί νόμιζαν ότι κινδυνεύουν να χάσουν αυτό, το οποίο εξέλαβαν σαν "πλεονέκτημα" με ψεύτικα στοιχεία.

Δεν ήθελαν να κινδυνεύσει η "ισχυρή" Ελλάδα του Σημίτη. Από εκεί άρχισε το δράμα. Ο πονηρός "έμπορος" χρέωνε εγκληματικά ό,τι ήθελε και ο φουκαράς ίδρωνε από την αγωνία μήπως αποκαλυφθεί το δικό του "έγκλημα". Οι Εβραίοι τραπεζίτες χρέωναν το ελληνικό κράτος ό,τι ήθελαν και όπως ήθελαν, γιατί απλούστατα κανένας δεν θα τους έλεγχε. Τα "πέτσινα" χρήματα πλημμύρισαν τα πάντα και έγιναν η αιτία της γενικής καταστροφής. Τα "πέτσινα" χρήματα καταγράφονταν σαν πραγματικά χρέη και για την ελληνική οικονομία "εκτονώνονταν" σε ρεψίματα δημοσίων υπαλλήλων.

Αυτό το "τρυκ" του "αφελούς" εμπόρου, που τον "κλέβει" ο φουκαράς, δεν ήταν κάτι το οποίο έγινε τότε για πρώτη φορά. Έγινε και στα πρώτα χρόνια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε που τα πράγματα ήταν πιο χαλαρά και τα κράτη δεν "αντάλλασσαν" μεταξύ τους κεφάλαιο, αλλά μόνον χρήματα. Και πάλι οι Έλληνες "ξεγελούσαν" τους πανίσχυρους Ευρωπαίους. Απλά εκεί το παιχνίδι γινόταν με τις γεωργικές αποζημιώσεις. Έβαζαν οι Έλληνες δέκα κιλά μήλα παραπάνω γι' αποζημίωση και "ξεγελούσαν" τους Ευρωπαίους. Το ότι οι Ευρωπαίοι τους έλιωναν στην κυριολεξία στη χρηματοδότηση των μεγάλων έργων, δεν το έβλεπε κανένας.

Το ότι οι Ευρωπαίοι λειτουργούσαν ως τοκογλύφοι εκείνη την εποχή, κανένας δεν το κατάγγειλε. Δεν ήθελε να το ψάξει κανένας, γιατί κινδύνευαν ν' αποκαλυφθούν τα δέκα κιλά "μήλα". Το ότι οι Ευρωπαίοι λειτουργούσαν ως κερδοσκόποι της αγοράς κανένας δεν το κατήγγειλε, για να μην αποκαλυφθούν οι παράνομες μικροεπιδοτήσεις των αγροτών. Οι "αγνοί" Ευρωπαίοι δεν καταλάβαιναν ότι οι Έλληνες "διπλομετρούσαν" τα χωράφια τους, για να πάρουν διπλές αποζημιώσεις, αλλά ήταν αρκετά πονηροί για να τους πουλάνε υπερτιμολογημένα τρακτέρ .πιο ακριβά από τα χωράφια και τις επιδοτήσεις μαζί. Δεν "καταλάβαιναν" ότι, με βάση την αγροτική επιφάνεια των επιδοτήσεων που έδιναν, η Ελλάδα "έφτανε" μέχρι τον Ινδό ποταμό. Κατά έναν μυστηριώδη όμως τρόπο, αγρότες, οι οποίοι μέχρι τότε δεν χρωστούσαν σε κανέναν και ταυτόχρονα έπαιρναν διπλές επιδοτήσεις, στο τέλος βρίσκονταν με υποθηκευμένες περιουσίες και τεράστια χρέη.

Το ίδιο κόλπο έγινε και στην επόμενη φάση. Οι "αγνοί Ευρωπαίοι άφηναν να "κατασκευάζονται" στοιχεία, αλλά ήτανε πολύ πονηροί για να εκμεταλλευτούν εις βάρος μας την νομισματική ενοποίηση. Οι "αγαθοί" Ευρωπαίοι έδιναν "φτηνά" χρήματα στον "πονηρό" Σημίτη, ν' "αναπτύξει" τα πάντα. Απλά τότε δεν πόνταραν στους τόκους, γιατί δεν τους ενδιέφεραν οι τόκοι. Τότε τους ενδιέφερε να φορτωθεί το κράτος χρέη και οι τόκοι θα λειτουργούσαν αρνητικά σ' αυτήν τη φιλοδοξία τους. Χρέωναν το κράτος, προκειμένου να το οδηγήσουν στη χρεοκοπία και άρα να διευκολυνθούν στη λεηλασία του. Με τα χρήματα, δηλαδή, δημιούργησαν συνθήκες να λεηλατήσουν το κράτος. Στόχος τους όμως δεν ήταν μόνον το κράτος. Στόχος τους ήταν να λεηλατήσουν και τον λαό. Τα ίδια δηλαδή -και πολλές φορές χειρότερα- έγιναν και στο επίπεδο της αγοράς. Οι "σοβαρές" ευρωπαϊκές επιχειρήσεις των "σοβαρών" κρατών πρωταγωνίστησαν στην αισχροκέρδεια και έκαναν μέσα στην Ελλάδα εγκλήματα, τα οποία δεν θα τολμούσαν ούτε καν να σκεφτούν σε κάποιο άλλο ευρωπαϊκό κράτος.

Λεηλάτησαν τους πάντες και τα πάντα. Ό,τι "δεξαμενή" χρήματος υπήρχε στην Ελλάδα, έγινε στόχος τους. Κερδοσκοπώντας, αισχροκερδώντας και διαφθείροντας τους κρατικούς μηχανισμούς "ασφάλειας", άδειαζαν τα πάντα. Άδειαζαν τις "τσέπες" του κράτους και άδειαζαν και τις "τσέπες" των πολιτών. Με λίγο "χαρτζιλίκι" της διαφθοράς στους κρατικούς "φύλακες" άνοιγαν "πόρτες" και "παράθυρα", που έπρεπε να είναι απαραβίαστα. Ασφαλιστικά ταμεία, σύστημα υγείας, στρατιωτικοί εξοπλισμοί, ΔΕΚΟ. Γιατί; Γιατί γνώριζαν ότι κανένας Έλληνας δεν θα τους έλεγχε, επειδή τους είχε δήθεν "κλέψει" και είχε επωφεληθεί από την "αγνότητά" τους. Συνεχιζόταν με την ίδια επιτυχία η "παράσταση" της εσκεμμένης ευρωπαϊκής "αφέλειας". Η "παράσταση", η οποία ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή της ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι από τη νομισματική ενοποίηση.

Απλά η νομισματική ενοποίηση ήταν η ταφόπλακα σε ένα ήδη δρομολογημένο έγκλημα. Από την αρχή "έπεισαν" τους Έλληνες ότι επωφελούνται παρανόμως ως λαός και ως κράτος και άρα ότι δεν έπρεπε να ελέγχουν κανέναν, γιατί δεν τους συνέφερε ο έλεγχος. Το κόλπο των συλλογικών ενοχών, που έπαιξαν στη Γερμανία με τους Γερμανούς. Το κόλπο, που ήθελε όλους τους Γερμανούς να είναι "ένοχοι" και όλοι οι Εβραίοι "θύματά" τους. Τους Γερμανούς, οι οποίοι "πείστηκαν" ότι δεν τους συνέφερε ποτέ ν' ανοίξει ο φάκελος "Ολοκαύτωμα", ενώ αυτό ήταν κάτι το οποίο συνέφερε μόνον τους Εβραίους. Τους Γερμανούς, οι οποίοι ως πολίτες συμμετείχαν αναγκαστικά στον εθνικό τους στρατό και αυθαίρετα "εξισώθηκαν" με τους ναζιστές και τους βασανιστές των στρατοπέδων. Το ίδιο πράγμα έκαναν οι ίδιοι άνθρωποι και με τους Έλληνες.

Τους "έπεισαν" -και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν- ότι ΟΛΟΙ οι Έλληνες λίγο-πολύ επωφελούνται από τα "κατασκευασμένα" στοιχεία -και άρα κλέβουν τους Ευρωπαίους- και ως εκ τούτου δεν τους συμφέρει κανένας έλεγχος. ΟΛΟΙ οι Έλληνες έκλεβαν, εφόσον με "χαλκευμένα" οικονομικά στοιχεία παρουσιάζονταν σαν πλούσιοι "Γερμανοί", ενώ ήταν φτωχοί Βαλκάνιοι. ΟΛΟΙ οι Έλληνες είναι κλέφτες, γιατί ως γεωργοί τούς "έκλεψαν" με μερικές παράνομες επιδοτήσεις και ως άνεργοι εργάτες τούς "έκλεψαν" με μερικά παράνομα εκπαιδευτικά χαρτζιλίκια. ΟΛΟΙ οι Έλληνες "Ναζί" της κλοπής.  ΟΛΟΙ οι Έλληνες είμαστε κλέφτες και προφανώς οι Ευρωπαίοι είναι οι "αγαθοί" άνθρωποι, που τους κλέβουν. Οι Έλληνες είναι κλέφτες και είναι "αγαθοί" αυτοί, οι οποίοι ξεκίνησαν δύο παγκόσμιους πολέμους, για να κλέψουν το σύμπαν.

Αυτό αμφισβητούμε εμείς σ' αυτό το κείμενο. Θέλουμε να ξεκινήσει ο έλεγχος. Θέλουμε να γίνει γνωστό το δικό μας εγκληματικό "Ολοκαύτωμα", στο οποίο "βασανίσαμε" όλους τους Ευρωπαίους. Θέλουμε να "μάθει" όλος ο κόσμος τα "εγκλήματά" μας. Θέλουμε να μάθει όλος ο κόσμος την "αθλιότητά" μας. Θέλουμε να "μάθει" όλος ο κόσμος πόσο "απατεώνες" είμαστε. Θέλουμε να "δικαιωθούν" αυτοί, που μας καταγγέλλουν.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ακόμα και το "δούλεμα" έχει κάποια όρια. Δεν μπορεί η Ελλάδα να εμφανίζεται σαν "κλέφτης" και ταυτόχρονα οι "τίμιοι" κατά έναν μυστηριώδη τρόπο να τα έχουν αρπάξει όλα. Δεν είναι δυνατόν ο "φουκαράς" να έχει "ξεγελάσει" τον πανίσχυρο "έμπορο" και να έχει χάσει ταυτόχρονα και το "σπίτι" του. Δεν μπορεί ο αδύναμος να εμφανίζεται σαν "νικητής" όλων των "μαχών" και το αποτέλεσμα του πολέμου να είναι απόλυτα καταστροφικό για τον ίδιο. Κάτι έγινε και σίγουρα δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Γι' αυτόν τον λόγο είναι χρήσιμο το "χαρτί" και το "μολύβι". Να δούμε ποιος τελικά πλήρωσε τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα. Να δούμε τι πήρε η "απατεώνισσα" Ελλάδα και τι έδωσε στους "τίμιους" Ευρωπαίους. Από εκεί και πέρα να δούμε και πόσο της "κόστισαν" όλα αυτά, τα οποία υποτίθεται ότι πήρε. Η Ελλάδα πήρε τις χρηματοδοτήσεις των μεγάλων έργων .Είδαμε σε άλλο σημείο πώς τις "πήρε" και πόσο της κόστισαν. Έστω όμως και έτσι .τις "πήρε". Δεν τις πήρε όμως "τζάμπα". Έχει δώσει τις δικές της αντιπαροχές. Η Ελλάδα, εκτός του ότι έχει δώσει ως κράτος τεράστιες εισφορές μέλους για την παραμονή της στην Ευρώπη, έχει δώσει και "αντιπαροχές" σε "είδος". Μέρος αυτών των αντιπαροχών ήταν η πρόσβαση στην ελληνική αγορά ευρωπαϊκών εμπορικών εταιρειών.

Εταιρειών των "σοβαρών" κρατών. Εταιρείες, όπως οι γερμανικές Lidl ή Aldi ή η εβραϊκή Carrefour, πέραν του ότι υπάρχουν και δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά ως "αντιπαροχή" των ευρωπαϊκών "πακέτων", δεν δείχνουν και τόσο "σοβαρές" στην καθημερινή τους λειτουργία. Κατ' αρχήν είναι εμπορικές εταιρείες και όχι παραγωγικές. Είναι χρηματοληπτικές εταιρείες και όχι χρηματοδοτικές. Παίρνουν χρήματα από την ελληνική κοινωνία ως πωλητές και δεν της δίνουν χρήματα ως εργοδότες. Τραβάνε από την ελληνική οικονομία χρήματα και τα βγάζουν έξω από αυτήν. Ένα απλό σούπερ μάρκετ μπορεί να τραβήξει έξω από την αγορά χρήμα ίσο με αυτό που μπορούν να τραβήξουν δέκα βιομηχανίες. Οι βιομηχανίες όμως "επιστρέφουν" στην οικονομία το χρήμα με τα μεροκάματα των εργαζομένων τους, ενώ τα σούπερ μάρκετ τα εξάγουν όλα μέσα σε βαλίτσες. Οι βιομηχανίες απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους, ενώ ένα σούπερ μάρκετ μπορεί να λειτουργήσει με πέντε πωλήτριες. Γι' αυτό τον λόγο επί αιώνες τα κράτη δεν επέτρεπαν σε ξένες εμπορικές εταιρείες να δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον τομέα.

Αυτές οι εταιρείες μπήκαν στην Ελλάδα ως "αντιπαροχή" κάποιων "πακέτων". Μπήκαν ξένες "αντλίες" ελληνικού χρήματος ως αντιπαροχή της "πλημμύρας" των ευρωπαϊκών "πακέτων". Αυτές όμως οι "σοβαρές" εταιρείες των "σοβαρών" κρατών δεν σεβάστηκαν κανέναν από τους όρους, που τις επέτρεψαν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα. Όχι μόνον επιχείρησαν -και τελικά κατάφεραν με παράνομα μέσα- να μονοπωλούν την ελληνική αγορά, αλλά και αισχροκερδούν εις βάρος των Ελλήνων. Τα ίδια προϊόντα, που διοχετεύουν στο σύνολο της Ευρώπης, στην Ελλάδα τα πουλάνε με "καπέλο". Χωρίς καμία λογική εξήγηση διαθέτουν στην ελληνική αγορά τα προϊόντα τους στις πιο υψηλές τιμές. Η πιο ακριβή αγορά στην πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης.

"Τόνους" χρήματος αντλούν καθημερινά από την ελληνική αγορά και οι περισσότεροι από αυτούς τους "τόνους" είναι παράνομοι, γιατί είναι προϊόν αισχροκέρδειας. Μια αισχροκέρδεια, η οποία υπάρχει σε όλους τους τομείς του "γελοίου" κράτους και πίσω από αυτήν πάντα υπάρχει ένας "σοβαρός" να επωφελείται. Η "σοβαρή" γερμανική Μπάγερν δεν είναι αυτή, που πρωταγωνιστεί στην αισχροκέρδεια των φαρμάκων στην Ελλάδα; Η αισχροκέρδεια στον κλάδο των φαρμάκων δεν έχει καταστρέψει το εθνικό σύστημα υγείας και απειλεί να τινάξει στον αέρα και το ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδας; Πώς γίνεται στη φτωχή Ελλάδα να διαθέτουν οι "σοβαρές" εταιρείες των "σοβαρών" κρατών τα φάρμακά τους στις πιο υψηλές τιμές; Γιατί οι Έλληνες πληρώνουν τα ακριβότερα φάρμακα στην Ευρώπη και άρα στον κόσμο ολόκληρο;

Είναι φανερό ότι έχουν συνθέσει καρτέλ όλοι αυτοί. Ένα καρτέλ, το οποίο πίνει το αίμα των Ελλήνων και τους αποσπά πολλαπλάσια χρήματα απ' ότι αποσπά για τα ίδια προϊόντα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Αυτές οι εταιρείες πώς μπήκαν στην ελληνική αγορά, για να της πάρουν την "κρέμα"; Δεν μπήκαν ως αντιπαροχή για την ευρωπαϊκή "βοήθεια"; Άρα, επανερχόμαστε στο ίδιο και πολύ βασικό ερώτημα. Οι "αντιπαροχές" των Ελλήνων απέναντι στους Ευρωπαίους είναι φανερό ότι δόθηκαν και μπορούν να καταμετρηθούν με ακρίβεια ενός σέντ. Αυτά, τα οποία πήραν οι Έλληνες από τους Ευρωπαίους, έχουν καταμετρηθεί ποτέ;

"Βοήθησαν" οι Ευρωπαίοι στα μεγάλα έργα ή μήπως τα φτιάξαμε μόνοι μας; Έστειλαν ποτέ πραγματικά χρήματα ή μήπως με τη "δημιουργική" λογιστική έπαιζαν με τα δικά μας; Όλα αυτά τα χρήματα που "έστειλαν", δεν μπορούν να καταμετρηθούν; Μόνον τα χρήματα που έχουν πάρει οι Έλληνες από την Ευρώπη μπαίνουν σε κομπιούτερ; Τα χρήματα, τα οποία έχουν "τραβήξει" αυτές οι εταιρείες από την Ελλάδα, δεν μπορούν να μετρηθούν; Οι τιμές των προϊόντων δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους, ώστε να δούμε πόσα δισεκατομμύρια ευρώ εισέπραξαν παράνομα από την αισχροκέρδεια δεκαετιών; Δισεκατομμύρια, που πλήρωσαν "αέρα" οι Έλληνες, χωρίς να πάρουν τίποτε παραπάνω από αυτά που έπαιρναν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι; Δισεκατομμύρια σε έξοδα, τα οποία καταγραφόταν και σαν εξωτερικό χρέος;

Αυτές οι εταιρείες, που μπήκαν στην Ελλάδα ως "αντιπαροχή", σεβάστηκαν τους όρους και τους κανόνες της αρχικής συμφωνίας; Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία .όχι. Αυτές οι εταιρείες όχι μόνον μπήκαν στην ελληνική αγορά, αλλά συνέθεσαν καρτέλ. Τα καρτέλ όμως είναι παράνομα. Πώς μπόρεσαν και το έκαναν αυτό; Μήπως επειδή είναι μικρές και περνούν απαρατήρητες από τα ελληνικά ελεγκτικά όργανα; Γιατί δεν ήρθαν αντιμέτωπες με αυτά, προκειμένου να σταματήσει τόσο η αισχροκέρδεια όσο και το "στήσιμο" της αγοράς, το οποίο αντίκειται στους "σοβαρούς" ευρωπαϊκούς νόμους περί σύστασης καρτέλ; Να υποθέσουμε ότι δεν τις είδαν οι Έλληνες υπάλληλοι ή να είμαστε βέβαιοι ότι "γελοίοι" διεφθαρμένοι υπάλληλοι πήραν "σοβαρά" γερμανικά χρήματα από "σοβαρές" γερμανικές εταιρείες;

Οι ευρωπαϊκοί νόμοι είναι "σοβαροί" μόνον όταν τους παραβαίνουν οι Έλληνες; Υπάρχει κάποιος τομέας στην Ελλάδα, όπου οι "σοβαροί" Ευρωπαίοι να μην δημιούργησαν στην Ελλάδα "γελοίους" διεφθαρμένους; Πόσες υποθέσεις καταγγελιών για αισχροκέρδεια και αθέμιτο ανταγωνισμό εις βάρος "σοβαρών" ευρωπαϊκών εταιρειών κάθονται και "σκονίζονται" στα συρτάρια της Εθνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, επειδή οι "σοβαροί" χαρτζιλικώνουν τους "γελοίους"; Πόσες υποθέσεις έκλεισαν άρον-άρον, επειδή οι "αδιάφθοροι" απείλησαν τους "διεφθαρμένους"; Τους περισσότερους Έλληνες "κουμπάρους" Ευρωπαίοι τους πλήρωναν για την "κουμπαριά" τους.

Πρόσφατα η "σοβαρή" Γερμανία απείλησε με διπλωματικό επεισόδιο τις ΗΠΑ, εξαιτίας της πρόθεσης της General Motors να κλείσει ένα εργοστάσιο της Opel. Η "σοβαρή" Γερμανία, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντά της, αντέδρασε πολύ φυσιολογικά και δικαίως απέναντι σε μια απειλή, που θα έκλεινε ένα εργοστάσιο και θα πρόσθετε νέους ανέργους στην οικονομία της. Γνωρίζει η "σοβαρή" Γερμανία πόσα εργοστάσια έχουν κλείσει και άρα πόσοι Έλληνες έχουν μείνει άνεργοι, εξαιτίας της Lidl ή της Aldi, που κουβαλούν στην ελληνική αγορά τα προϊόντα τους από όλες τις πλευρές του Πλανήτη; Η "γελοία" Ελλάδα της διαφθοράς δεν έχει συμφέροντα Ελλήνων εργαζομένων να προστατεύσει; Μήπως κάποιες "σοβαρές" πρεσβείες "σοβαρών" κρατών διαφθείρουν ή εκβιάζουν τις "γελοίες" κυβερνήσεις της, προκειμένου να μην αντιδρούν φυσιολογικά για τα δικά τους δίκαια;

Έχει σκεφτεί ποτέ κάποιος πόσα εργοστάσια επίπλων έχουν κλείσει στην Ελλάδα μόνον από την είσοδο της ΙΚΕΑ στην αγορά της; Πόσες χιλιάδες επιπλοποιοί έχουν μείνει άνεργοι για τη "σαβούρα" της ΙΚΕΑ; Πόσες χιλιάδες ενοικιαζόμενα ελληνικά δωμάτια έχουν εξοπλιστεί με αυτήν τη "σαβούρα" και όχι με ελληνικά προϊόντα ελληνικών εταιρειών, κατασκευασμένα από χέρια Ελλήνων εργαζομένων; Τη "σαβούρα", που και πάλι οι "γελοίοι" Έλληνες την πληρώνουν με "καπέλο"; Ένας πολιτικός δεν βρέθηκε να είναι "σοβαρός", για να τους προστατεύσει όλους αυτούς, όπως έκανε η "σοβαρή" Μέρκελ, όταν απειλήθηκαν γερμανικά μεροκάματα; Στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού και εξαιτίας "σοβαρών" νόμων, οι "γελοίες" επιχειρήσεις των "γελοίων" κρατών κατέρρεαν αβοήθητες. Όταν απειλήθηκαν με κατάρρευση οι "σοβαρές" επιχειρήσεις των "σοβαρών" κρατών, οι "σοβαροί" νόμοι πήγαν στο διάολο και άνοιξαν τα κρατικά ταμεία για βοήθεια. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός και οι "σοβαροί" νόμοι του ισχύουν μόνον όταν συμφέρουν τα "σοβαρά" κράτη.

Η "γελοία" Ελλάδα είναι γνωστό ότι έχει ένα τεράστιο εξωτερικό χρέος και δεν διαθέτει αυτοκινητοβιομηχανία. Πώς ένας "γελοίος" Έλληνας υπουργός, μεσούσης της παγκόσμιας κρίσης, αποφάσισε να "επιδοτήσει" με κρατικά χρήματα την αγορά νέων αυτοκινήτων; Να ξοδέψει κρατικά χρήματα, για να "ενθαρρύνει" τους Έλληνες να ξοδέψουν άπειρα χρήματα για μια αναίτια, άκαιρη και πολυδάπανη αντικατάσταση των αυτοκινήτων τους; Γιατί η Ελλάδα να στηρίξει τον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, εφόσον δεν διαθέτει η ίδια τέτοια; Γιατί να ξοδευτεί κρατικό χρήμα και άρα να επιβαρυνθεί το έλλειμμα και ταυτόχρονα να αυξηθεί κι άλλο το εξωτερικό μας χρέος; Μόνος του το σκέφτηκε ο "γελοίος" ή τον βοήθησαν κάποιοι "σοβαροί" κάποιων "σοβαρών" πρεσβειών χωρών, που διαθέτουν αυτοκινητοβιομηχανία; Γιατί με τον ίδιο τρόπο και με το ίδιο τεράστιο κόστος η "γελοία" Ελλάδα επιδότησε τη βιομηχανία κλιματιστικών, τη στιγμή που δεν διαθέτει τέτοια. Ποιος "βοηθά" τους "γελοίους" να παίρνουν αποφάσεις εις βάρος των Ελλήνων και υπέρ των "σοβαρών";

Πόσα δισεκατομμύρια ευρώ έχουν πληρώσει οι Έλληνες -και άρα έχει καταγραφεί στο εξωτερικό τους χρέος-, για ν' αγοραστούν γερμανικά αυτοκίνητα; Αυτοκίνητα, τα οποία και πάλι έρχονται με "καπέλο" στην Ελλάδα. Γιατί; Γιατί τη "σοβαρή" Γερμανία δεν τολμά να την ελέγξει ένας "γελοίος" Έλληνας. Γιατί την αδιάφθορη Γερμανία τη συμφέρει η διαφθορά στην Ελλάδα. Την πληρώνει η Γερμανία τη διαφθορά στην Ελλάδα. Την πληρώνει, για ν' αγοράζουν οι Έλληνες τα "καθρεπτάκια" και τις "χάντρες" από τα δάνεια που δίνουν οι ίδιοι Γερμανοί στο ελληνικό κράτος, που "αναπτύσσεται" μέσω της αλόγιστης σπατάλης .Που "αναπτύσσεται" και κάθε φορά που το κάνει, τόσο πιο "δεμένη" βρίσκεται η Ελλάδα στην "παγίδα" των "σοβαρών".

Να κάνουμε μια καταγραφή των γερμανικών επιχειρήσεων, που λειτουργούν στην Ελλάδα και υπάρχουν, όχι επειδή απλά αντλούν ελληνικά χρήματα, όπως οι παραπάνω επιχειρήσεις, αλλά επειδή υπάρχουν εξαιτίας της Ελλάδας; Επιχειρήσεις, για παράδειγμα, οι οποίες έχουν ως αντικείμενό τους να νοικιάζουν σκάφη, σέρφ και ξαπλώστρες στην Ελλάδα και το οποίο -όπως αντιλαμβανόμαστε- το κάνουν εξαιτίας της Ελλάδας και δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αν βρίσκονταν στη Βαυαρία. Γερμανικές επιχειρήσεις, οι οποίες θησαυρίζουν, νοικιάζοντας δωμάτια με θέα το Αιγαίο -και άρα εξαιτίας της Ελλάδας και του κεφαλαίου της- και δεν θα υπήρχαν καν, αν βρίσκονταν στους κάμπους της Έσσης.

Στη "σοβαρή" Γερμανία οι δρόμοι είναι ελεύθεροι και οι "σοβαροί" Γερμανοί δεν πληρώνουν διόδια. Στην Ελλάδα έχει αρχίσει μια "φάμπρικα" και στήνουν διόδια κάθε εκατό μέτρα, για να τα παίρνουν από τους "γελοίους" Έλληνες. Ποιος τα παίρνει αυτά τα χρήματα; Αν ψάξει κάποιος καλύτερα, θα διαπιστώσει ότι τα παίρνουν οι Τράπεζες σε ποσοστό περίπου στο 80%. Οι τράπεζες των "σοβαρών". Οι τράπεζες, οι οποίες δήθεν "χρηματοδότησαν" τα πολλαπλώς πληρωμένα έργα. Οι "γελοίοι" Έλληνες με δικά τους χρήματα πάνω σε δική τους γη έχτισαν τους πανάκριβους και υπερκοστολογημένους αυτοκινητόδρομους και ούτε καν αυτοί τους έμειναν ως περιουσία. Θα τους πληρώνουν στους "σοβαρούς" για ακόμα πενήντα χρόνια. Μέχρι να "χαλάσουν" και αφού τους ξαναφτιάξουμε με δικά μας χρήματα, τα οποία θα πάρουν οι δικές τους κατασκευαστικές εταιρείες, θα τους ξαναπληρώνουμε διόδια, εφόσον θα τους ξαναπαραδώσουμε τους δρόμους, για να τους εκμεταλλεύονται.

Με εκείνες τις αποζημιώσεις του πολέμου τι γίνεται; Οι "σοβαροί" Γερμανοί τους Εβραίους τους αποζημίωσαν τόσο ως άτομα όσο και στο συλλογικό επίπεδο. Το πρώτο το καταλαβαίνουμε. Το δεύτερο όχι. Γιατί τους αποζημίωσαν στο συλλογικό επίπεδο τους απάτριδες; Για τα παπούτσια που χάλασαν στην πορεία για τα στρατόπεδα; Συλλογική αποζημίωση δόθηκε ποτέ στην Ελλάδα; Επί πέντε χρόνια ρήμαξαν μια χώρα. Κατέστρεψαν τις υποδομές της, έκλεψαν τις αποταμιεύσεις της, οικειοποιήθηκαν τις σοδειές της. Όλα αυτά καταμετρήθηκαν και βρέθηκαν να αξίζουν "λιγότερο" από τα παπούτσια των Εβραίων; Στο ατομικό επίπεδο δεν υπήρχαν αποζημιώσεις; Έκαψαν και ρήμαξαν ιδιωτικές περιουσίες. Σκότωσαν, βασάνισαν και βίασαν Έλληνες πολίτες μέσα στο ίδιο τους το "σπίτι". Αυτά δεν καταμετρήθηκαν; Μόνον οι Εβραίοι, που υπέστησαν τα ίδια, δικαιούνταν αποζημίωσης; Μόνο αυτοί, που βασανίστηκαν εντός Γερμανίας, δικαιούνται αποζημίωσης;

Αυτά δεν είναι χρήματα που καταμετρώνται; Ο χρόνος, που περνάει, δεν έχει συνέπειες γι' αυτούς που έχουν χρέη; Πάνω από μισός αιώνας πέρασε από τότε, που έπρεπε να δοθούν οι αποζημιώσεις. Τι γίνεται; Μόνον στα εβραϊκά χρήματα ο χρόνος δίνει τόκο; Μόνον τα ελληνικά χρέη τοκίζονται με τον χρόνο; Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι τόκοι και τόκοι τόκων. Οι τόκοι των ελληνικών χρημάτων δεν υπάρχουν; Στους Έλληνες δεν δίνονται τα χρήματα που τους χρωστάνε και όταν αυτά δίνονται δεν ακολουθούν τους νόμους του χρήματος; Πόσα είναι τα χρήματα που μας χρωστάνε οι Γερμανοί; Πόσοι είναι οι τόκοι για μισό αιώνα καθυστέρηση; Φτάνουν για να καλύψουν ένα μέρος του εξωτερικού μας χρέους; Καταχρηστικά βέβαια, γιατί αυτά είναι πραγματικά χρήματα και θα "εξοφλήσουν" χρήματα "πέτσινα".

Να πάρουμε λοιπόν "χαρτί" και "μολύβι"; Ποιους συμφέρει και ποιους δεν συμφέρει αυτή η απλή αριθμητική; Καθημερινά η Ελλάδα δέχεται μια "ομοβροντία" αρνητικών δημοσιευμάτων, που στόχο έχουν την τρομοκράτηση των Ελλήνων και τη δυσφήμησή τους στο παγκόσμιο κοινό. Η Liberation του Εβραίου Σαρκοζί μάς "απειλεί" ότι θα μας διώξουν από τη ζώνη του ευρώ. Τις ίδιες απειλές που διατυπώνουν και τα ΜΜΕ του Εβραίου Μέρντοχ, που μας εμφανίζουν σαν κλέφτες των λαών. Κατά μία περίεργη "σύμπτωση" όλη η ανθελληνική προπαγάνδα γίνεται από τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, που ανήκουν σε Εβραίους. Πολύ ωραία. Αν φύγουμε εμείς από αυτήν τη ζώνη, θα φύγουν και οι ευρωπαϊκές εταιρείες από την ελληνική αγορά; Αν αυτοί κινηθούν νομικά εναντίον των δικών μας "παρανομιών" και με στόχο την είσπραξη του χρέους, μπορούμε κι εμείς να κινηθούμε νομικά μέσω των ίδιων νόμων και των ίδιων δικαστηρίων εναντίον των "σοβαρών" εταιρειών, που εγκλημάτησαν στην Ελλάδα με έναν ανάλογο στόχο;

Γιατί έχουμε τη βάσιμη "υποψία" ότι, αν η Ελλάδα επιχειρήσει να καταμετρήσει μόνον το "καπέλο", που έφαγε όλα αυτά τα χρόνια από τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ξεπληρώνει άνετα το χρέος της; Γιατί είναι βάσιμη; Γιατί, εξαιτίας της αισχροκέρδειας, δεν μας δημιούργησαν μόνον ένα μεγάλο μέρος του εξωτερικού μας χρέους, αλλά μας "έφαγαν" και τα χρήματα που ήδη είχαμε και ήταν πολλά. Μας "έφαγαν" και τα χρήματα που παράγαμε ως οικονομία όλα αυτά τα χρόνια και ήταν επίσης πολλά. Όλα αυτά τα χρόνια η ελληνική κοινωνία δεν καθόταν, αλλά εργαζόταν κιόλας. Δεν κατανάλωνε μόνον πλούτο, αλλά και παρήγαγε. Όταν όλα αυτά τα χρήματα λείπουν, κάπου έχουν πάει. Κάποιος τα έχει πάρει. Μας οδήγησαν δηλαδή στην υπερκατανάλωση, που "εξατμίζει" τα χρήματα, αλλά, επειδή βιάζονταν, επιτάχυναν αυτήν την "εξάτμιση" με το "καπέλο" και αυτό ήταν λάθος. Λάθος ολέθριο, γιατί καθιστά την "επιτυχία" τους στην αγορά παράνομη.

Μόνον με τη σύγκριση απλών τιμολογίων για τα ίδια προϊόντα, που διατέθηκαν στην ευρωπαϊκή αγορά και στην ελληνική, μπορεί κάποιος να καταγράψει τεράστια ποσά. Αυτά τα ποσά δεν είναι απαιτητά με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία; Αυτός, ο οποίος έχει πέσει θύμα απάτης, δεν δικαιούται αποζημίωση με βάση το "σοβαρό" ευρωπαϊκό δίκαιο; Η αισχροκέρδεια δεν θεωρείται απάτη; Σε ποιους πρέπει να απευθυνθούμε, προκειμένου να διεκδικήσουμε όχι αυτά που καταναλώσαμε, αλλά αυτά που μας έκλεψαν γι' αυτά που καταναλώσαμε; Ένα-ένα να καταμετρηθεί το κάθε σαμπουάν, το κάθε απορρυπαντικό και η κάθε ασπιρίνη, που έχει πουληθεί στην Ελλάδα με "καπέλο". Δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα από αυτήν την καταμέτρηση. Παίρνεις τους "σκληρούς" των ξένων σούπερ μάρκετ, που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα και συγκρίνεις τις καταγεγραμμένες τιμές με τις τιμές που έχουν καταγράψει τα διάφορα "παρατηρητήρια" τιμών στην Ευρώπη. Πατάς ένα enter στον υπολογιστή και σου το βρίσκει.

Αν μπορούμε να βρούμε το "καπέλο" στα ασήμαντα, δεν μπορούμε να το βρούμε στα σημαντικά; Σε ποιους πρέπει ν' απευθυνθούμε για τους Ευρωπαίους προμηθευτές του ελληνικού δημοσίου, οι οποίοι το "έκλεβαν" με κερδοσκοπικές "προσφορές", μοιράζοντας "χαρτζιλίκια" σε ηλίθιους υπάλληλους; Οι Έλληνες νοσοκομειακοί γιατροί είναι οι πιο πολυταξιδεμένοι γιατροί στον κόσμο. Ποιος και για ποιον λόγο τούς πλήρωνε τα ταξίδια; Οι "σοβαρές" φαρμακευτικές εταιρείες, για να αγοράζουν τα "γελοία" νοσοκομεία τα φάρμακά τους σε πενταπλάσιες τιμές; Σε ποιους πρέπει ν' απευθυνθούμε για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές, οι οποίοι κατασκεύαζαν γέφυρες με οκταπλάσιο κόστος απ' ό,τι τις κατασκεύαζαν οι ίδιοι σε άλλες γωνιές του Πλανήτη;

Σε ποιους πρέπει ν' απευθυνθούμε, για να αποζημιωθούμε για την απάτη του Χρηματιστηρίου; Δεκάδες τρις δραχμές και άρα πολλά δις ευρώ χάθηκαν μέσα από αυτήν την απάτη. Πιο πολύς ελληνικός ιδιωτικός πλούτος χάθηκε από αυτήν την εισβολή των "επενδυτών", παρά από την εισβολή των Ναζί στην Ελλάδα. Γνωστοί δεν είναι οι "επενδυτές", οι οποίοι μετέτρεψαν το ελληνικό Χρηματιστήριο σε "καζίνο"; Καταγεγραμμένες δεν είναι οι επενδυτικές "κινήσεις" τους στους υπολογιστές του Χρηματιστηρίου; Νόμοι, που να περιγράφουν με απόλυτη σαφήνεια το τι είναι νόμιμο και τι παράνομο στη λειτουργία του, δεν υπάρχουν; Άρα; Άρα είναι εύκολο να βρεις ποιοι είναι αυτοί οι Ευρωπαίοι εβραϊκής καταγωγής, που μεθόδευσαν την απάτη του Χρηματιστηρίου.

Εύκολα φτάνεις στον Σόρος, ο οποίος "επένδυε" τόνους χρημάτων στην κάθε απίθανη "ελληνική βιομηχανία χαρουπιών". Αν δεν μπορεί να μας εξηγήσει γιατί έφερε τόσα πολλά χρήματα, για να επενδύσει στα "χαρούπια", εμείς τι να υποθέσουμε; Κέρδισε ο Σόρος από τα "χαρούπια" και έχασαν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες; Κέρδισε ο Σόρος και ο μοναδικός "Έλληνας", που τον μιμήθηκε, ήταν ο Εβραίος Φάις; "Στημένο" δεν ήταν; Το "στημένο" δεν είναι παράνομο; Γιατί αυτός ο Εβραίος εγκληματίας διαφεύγει της τιμωρίας και βέβαια της αποζημιώσεως των θυμάτων του; Μέχρι πότε, κάθε φορά που ψάχνουμε τον εγκληματία Σόρος, θα αναζωπυρώνεται το "μακεδονικό" ζήτημα; Με τα αυθεντικά καζίνο, τα οποία είναι επίσης εβραϊκής ιδιοκτησίας, τι γίνεται; Ήταν νόμιμα ή παράνομα στη λειτουργία τους; Πόσους τόνους χρήματος έχουν αποσπάσει παράνομα από τους Έλληνες;

Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι όλα είναι απλά. Μπορεί εμείς να ήμασταν ηλίθιοι, που επιτρέψαμε να γίνουν αυτά τα εγκλήματα εις βάρος της πατρίδας μας, αλλά κι αυτοί που τα διέπραξαν ήταν εξίσου ηλίθιοι, γιατί, εξαιτίας της βιασύνης τους και της σιγουριάς τους, δεν έλαβαν κανένα προστατευτικό μέτρο. Ένα στοιχειώδες "μέτρο" ασφάλειας, ώστε να μην κινδυνεύουν να πιαστούν στα "πράσα". Είχαν "λαδώσει" μερικούς Σημίτες "φύλακες" και νόμιζαν ότι αυτό θα έφτανε, για να μπαινοβγαίνουν στον εθνικό μας "κήπο". Λάθος. Λάθος τραγικό. Ποιος θα ζημιωθεί από αυτήν την κατάσταση περισσότερο; Ο αφελής φουκαράς, που "έκλεψε" ένα "μπλουζάκι" και τον έκλεψαν στα δεκάδες "προϊόντα", που κάποιοι έβαλαν στη "σακούλα" του; Αν δεν μας "βοηθήσουν" στο εξωτερικό χρέος και μας αφήσουν να το αποπληρώσουμε, εκμεταλλευόμενοι μόνοι μας το εθνικό μας κεφάλαιο και άρα και την εθνική μας αγορά, ποιος θα "χάσει" περισσότερα;

Στο σημείο αυτό μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και τη δομή του κειμένου. Κάναμε όλο αυτό το "ταξίδι" για έναν απλό λόγο. Η συμμορία, που ελέγχει τα πάντα, είναι οι Εβραίοι. Η συμμορία του Γκρίνσπαν, του Μπενράκε, του Τρισέ, του Γούλφοβιτς και του Άκερμαν. Τους Γερμανούς και τις γερμανικές εταιρείες τις βάζουν μπροστά μας ως "είδωλα". Βάζουν έναν ισχυρό λαό να εμφανίζεται σαν εχθρός ενός αδύναμου λαού. Αυτό είναι "είδωλο". Δεν υπάρχουν γερμανικές εταιρείες, οι οποίες εκμεταλλεύονται την Ελλάδα. Υπάρχουν γερμανικά "είδωλα" εταιρειών, τα οποία οι εβραϊκές τράπεζες τα στρέφουν εναντίον των θυμάτων τους. Δεν υπάρχουν γερμανικά συμφέροντα, που να επωφελούνται εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Υπάρχουν "καρτούν" γερμανικά, όπως η "γερμανίδα" Μέρκελ και οι "γερμανικές" εταιρείας μιας "Γερμανίας", η οποία επί πενήντα χρόνια δεν υπάρχει. Η Siemens, η Aldi, η Lidl, η Bayer η Mercedes. είναι όλα γερμανικά "είδωλα". Πίσω από αυτά τα είδωλα υπάρχουν Εβραίοι. Οι Εβραίοι τραπεζίτες έχουν "αλυσοδέσει" με δάνεια αυτές τις εταιρείες και τις εκμεταλλεύονται. Όσο πιο πολύ "σφίγγουν" τα χρηματοδοτικά "λουριά", τόσο πιο άγριες και άπληστες τις κάνουν. Τις αναγκάζουν να κλέβουν, να διαφθείρουν και να διαλύουν κράτη και οικονομίες, γιατί διαφορετικά δεν επιβιώνουν. Από την "επιτυχία" όλων αυτών των εταιριών δεν έχει μείνει κανένα κέρδος για τον γερμανικό λαό ή το γερμανικό κράτος.

Όλες αυτές οι εταιρείες υπάρχουν μόνον για όσο διάστημα εξυπηρετούν τους Εβραίους. Παρ' όλη την προηγούμενη "επιτυχία" τους, είναι έτοιμες ανά πάσα στιγμή για "λουκέτο", εφόσον ελέγχονται από τις εβραϊκές τράπεζες. Επιβιώνουν μόνον για όσο διάστημα το επιθυμούν αυτές οι τράπεζες και άρα μόνον για όσο διάστημα τους φέρνουν "λεία". Δεν υπάρχουν γερμανικές εταιρείες-"κολοσσοί", γιατί δεν υπάρχει Γερμανία-"κολοσσός". Υπάρχει μια Γερμανία-"σκιά", που την ελέγχουν πλήρως και εις βάρος του λαού της οι Εβραίοι. Τα "παιδιά" του Ρότσιλντ και του Ροκφέλερ. Τα "παιδιά", που -εδώ και μισό αιώνα- με τις "πλάτες" των Αμερικανών βιάζουν και λεηλατούν τη Γερμανία και τον λαό της σε καθημερινή βάση. Ακόμα και ο περίφημος γαλλογερμανικός άξονας ένα εβραϊκό παραμύθι είναι. Τι γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να υπάρχει με το εβραϊκό "καρτούν" της Γερμανίας και τον κοντό Εβραίο της Γαλλίας; Ο "Μπόλεκ" και ο "Λόλεκ" των Εβραίων συνθέτουν άξονα;

Αυτή η συμμορία λεηλάτησε και την Ελλάδα. Αυτή η συμμορία έπνιξε με "πέτσινα" χρήματα την ελληνική οικονομία, για να της αποσπάσει το κεφάλαιο. Αυτή η συμμορία είναι έτοιμη να μας "λυπηθεί" και να μας "χαρίσει" τα χρέη, αν αποδεχθούμε το γεγονός ότι δεν έχουμε πλέον ιδιόκτητη πατρίδα. Αν αποδεχθούμε ως τετελεσμένο ότι είμαστε "φιλοξενούμενοι" στη γη που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Αυτό όμως το τετελεσμένο δεν πρόκειται να το δεχθούμε. Δεν θα το δεχθούμε, όπως δεν θα το δεχθούν οι ομοιοπαθείς μας Πολωνοί, Βούλγαροι ή Τσέχοι και γενικά όσοι λαοί έπεσαν θύματα των θλιβερών Εβραίων.

Αυτό, το οποίο δεν εκτίμησαν σωστά όλοι αυτοί, είναι αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι ίδιοι. Ποιο είναι αυτό το πράγμα; Οι πατρίδες των λαών έχουν αποκτηθεί με αίμα. Δεν τους χαρίστηκαν. Είναι "ποτισμένες" με αίμα και "πλασμένες" με ιδρώτα. Κάνει λάθος όποιος αντιμετωπίζει τους λαούς σαν "καταναλωτές" και προσπαθεί να τους ξεγελάσει με εμπορικά τρυκ. Όποιος προσπαθεί να τους ξεγελάσει με χρήματα και "καθρεπτάκια". Σ' αυτήν την περίπτωση δεν ισχύει το γνωστό ότι .μετά την απομάκρυνση από το "ταμείο" ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Αυτοί πράγματι μπορεί να τα έκαναν όλα "σωστά" και να ξεγέλασαν τους λαούς με εμπορικά τρυκ. Αυτοί πράγματι μπορεί να τους δάνεισαν και να έχουν "νόμιμες" απαιτήσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτε απολύτως. Δεν χάνει ένας λαός την πατρίδα του μπροστά σε ένα "ταμείο". Αν το αντιληφθεί το "λάθος", θα γυρίσει και θα "σπάσει" καί το "ταμείο" καί το κεφάλι του εμπόρου. Γιατί; Γιατί δεν είναι καταναλωτής. Γιατί είναι άνθρωπος. Γιατί είναι πατριώτης και μπορεί και θυσιάζεται για πράγματα που θεωρεί ιερά και κάποιοι από βλακεία τα έχουν τιμολογήσει, για να τα "αγοράσουν". Αυτά όλα έπρεπε να το γνωρίζουν ότι δεν αντέχουν στον χρόνο. Γιατί τα έκαναν; Γιατί αυτοί, οι οποίοι τα έκαναν, δεν έχουν εμπειρία πατρίδας. Αυτοί, οι οποίοι τα έκαναν, είναι οι μοναδικοί λαοί που δεν έχουν αποκτήσει πατρίδα με αίμα και δεν την έχουν ποτίσει με τον δικό τους ιδρώτα. Το έκαναν οι Αγγλοσάξονες, που αγόρασαν την πατρίδα τους και το έκαναν οι Εβραίοι, που τους χάρισαν με εμπορικούς όρους μια πατρίδα.

Σύντομα όλοι αυτοί θα καταλάβουν ότι δεν ισχύουν αυτά που γνωρίζουν, γιατί απλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Έκαναν λάθος, που αντιμετώπισαν τους λαούς σαν καταναλωτές και τους παγίδευσαν μπροστά στα ταμεία τους, για να τους "ματώσουν". Οι λαοί "ματώνουν" μόνον μπροστά στις "Θερμοπύλες" τους και όχι στους πάγκους των εμπόρων. Εμείς οι Έλληνες είμαστε ακόμα "ζωντανοί" και η "παράσταση" δεν έχει τελειώσει ακόμα. Θα τελειώσει όταν το θελήσουμε εμείς. Εμείς. οι απόγονοι του Αντιόχου του Επιφανούς. Όχι οι απόγονοι του Περικλή ή του Αλέξανδρου. Οι απόγονοι του Αντιόχου .και οι Εβραίοι κατανοούν καλύτερα από τον καθένα γιατί το λέμε αυτό. Μπήκαν στην πατρίδα του Αντιόχου και θα το πληρώσουν. Το "θηρίο", που τους κατασπάραξε μία φορά, θα τους κατασπαράξει και πάλι. Απλά αυτήν τη φορά δεν θα έχουν μέρος για να κλάψουν.

Οι Έλληνες είναι οι τελευταίοι που θα απειλήσουν την ενιαία Ευρώπη. Δική τους "εφεύρεση" είναι η ίδια η Ευρώπη και θα την προστατεύσουν. Δεν έχουν συμφέρον να φύγουν από την Ευρώπη, γιατί μέσα στην οικονομία της είναι και τα δικά τους χρήματα. Τα ευρωπαϊκά δικαστήρια διασφαλίζουν την επιστροφή αυτών των κλεμμένων χρημάτων. Αυτοί, οι οποίοι θα έχουν πρόβλημα, είναι οι Εβραίοι στους οποίους αναφερόμαστε. Οι "αμετανόητοι" της ερήμου. Αυτοί, οι οποίοι από την έρημο βρέθηκαν στην Ευρώπη και τη "λέρωσαν", γιατί ήταν βρομιάρηδες. Καλά θα κάνουν να ετοιμάζουν τα "μπαγκάζια" τους, γιατί και πάλι στην "έρημο" θα βρεθούν. Αυτήν τη φορά όμως χωρίς "Μωυσή" και χωρίς "θαύματα". Θα πληρώσουν όχι μόνον αυτά που χρωστάνε στους Ευρωπαίους, αλλά και αυτά που "χρωστούσαν" στους Αιγυπτίους. Εδώ θα είμαστε και θα δικαιωθούμε.

Ο κόσμος ποτέ δεν θα χάσει τους "μαύρους". Απλά οι "μαύροι" του μέλλοντος θα είναι οι Εβραίοι. Συγκεκριμένα θα "μαυρίσουν" από το ξύλο. Από το ξύλο που θα φάνε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη. Από το ξύλο που θα "φάνε" από τους ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ των ΗΠΑ, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή στην κυριολεξία πεινάνε και από το ξύλο που τους χρωστάνε οι ΣΑΞΟΝΕΣ της Γερμανίας, που για μισό αιώνα δέχονται εξευτελισμούς και ταπεινώσεις, χωρίς να μπορούν ν' αντιδράσουν. Εμείς, ως Έλληνες, μια "κλωτσιά" θα τους ρίξουμε. Την "πλάκα" μας κάνουμε με τους γύφτους. Άλλοι είχαν τη μεγαλύτερη ζημιά και τους αναγνωρίζουμε σειρά προτεραιότητας, για να τους αρπάξουν από τον λαιμό. Ο χρόνος σύντομα θα μας δικαιώσει στις "προφητείες" μας.

Το σύστημα, που έστησαν οι Εβραίοι, δεν θα επιβιώσει επί μακρόν. Γιατί; Γιατί θα καταρρεύσει από το δικό του βάρος. Γιατί οι γύφτοι ποτέ δεν ήταν καλοί αρχιτέκτονες. Το σημερινό σύστημα των γύφτων θα καταρρεύσει πολύ σύντομα, γιατί έχει διαστάσεις κάστρου και αντοχές αντίσκηνου του παζαριού. Τα πήραν όλα από όλους και τώρα δεν μπορούν να κρατήσουν τα κλοπιμαία τους. Φαίνονται πλέον αυτοί οι οποίοι τα πήραν, γιατί δεν είναι δυνατόν όλα τα κράτη να είναι χρεωμένα και να μην φαίνεται έστω και ένας ισχυρός, που να του χρωστάνε. Δεν είναι δυνατόν Πλανητάρχες και "Μπανανίες" να είναι εξίσου υπερχρεωμένοι και να μην φαίνεται ποιος τα "πήρε". Το "κρυφό" τραπεζικό "υπερκράτος" των Εβραίων είναι ορατό πλέον και αυτό το "κράτος" δεν αντέχει σε επιθέσεις. Στην πραγματικότητα δεν αντέχει ούτε το δικό του "βάρος".

Το σύστημα, που σχεδιάστηκε να "εξατμίζει" χρήματα εις βάρος του κεφαλαίου, θα "εξατμίσει" και τα χρήματα αυτών που το επινόησαν και άρα και των Εβραίων. Η κρίση δηλαδή η σημερινή είναι απολύτως όμοια με αυτήν του 1929. Είναι η κρίση της αμερικανικής οικονομίας σε μια παγκοσμίως αμερικανοποιημένη οικονομία. Οι Εβραίοι αποβιομηχάνισαν τον Δυτικό Κόσμο και τον γέμισαν με "πέτσινα" χρήματα. Μόλις οι άνεργοι "λευκοί" πρώην εργαζόμενοι του Δυτικού Κόσμου πήγαν ν' αλλάξουν ιδιότητα και να ζήσουν ως εισοδηματίες με αυτά τα "πέτσινα" χρήματα, τούς αντιλήφθηκε το κεφάλαιο και τους στέλνει έναν-έναν για ...συσσίτιο.

Απλά πράγματα. Η αμερικανική οικονομία "γλίτωσε" ένα κραχ, γιατί εκμεταλλεύτηκε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πραγματικότητα η ίδια τον προκάλεσε, για να εκτονώσει τις εσωτερικές της πιέσεις, που θα την οδηγούσαν στην οικονομική κρίση. Οι Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι της Αμερικής μαζί με τους Εβραίους της Ευρώπης προκάλεσαν τον πόλεμο στην Ευρώπη, για να ξεφορτωθεί η Αμερική μακριά από την οικονομία της το "πέτσινο" χρήμα. Γι' αυτόν τον λόγο το εβραϊκό κύκλωμα, το οποίο μέσω FED έλεγχε το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, χρηματοδότησε τον Χίτλερ. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Όχι μόνον θα ξεφορτώνονταν τα "περίσσια" και άρα επικίνδυνα "πέτσινα" χρήματά τους στην Ευρώπη, αλλά με τα ίδια χρήματα θα την αγόραζαν κιόλας. Έκαναν αυτό, το οποίο απαγορεύεται να κάνεις σε μια οικονομία. Αγόρασαν με αμερικανικά "σκουπίδια" το ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Πλήρωσαν τον Χίτλερ με "πέτσινα" χρήματα για να γκρεμίσει την Ευρώπη και όταν αυτή θα ξαναχτιζόταν -επίσης με τα "πέτσινα" χρήματα της αμερικανικής βοήθειας- θα αποκτούσαν και την ίδια την Ευρώπη.

Η αμερικανική οικονομία και το εβραϊκό τραπεζικό της σύστημα "ξεφορτώθηκαν" τα "πέτσινα" χρήματά τους στην Ευρώπη και την "κατέκτησαν" με "καθρεπτάκια", όπως επιχειρεί να κάνει σήμερα η Γερμανία -μέσω των ίδιων εβραϊκών μηχανισμών- με την Ελλάδα και τις υπόλοιπες μικρές ευρωπαϊκές χώρες. Γι' αυτόν τον λόγο τόσο οι Αμερικανοί όσο και οι Εβραίοι δεν θέλουν για κανέναν λόγο να "ανοίξει" ο φάκελος "Ολοκαύτωμα". Γι' αυτόν τον λόγο έχουν νομοθετήσει, προκειμένου αυτό να μην συμβεί ποτέ. Γιατί; Γιατί από το Ολοκαύτωμα εύκολα πηγαίνεις στη FED και από εκεί βρίσκεις τα προβλήματα της αμερικανικής οικονομίας, που επενδύθηκαν στη "δολοφονία" της Ευρώπης. 

Σήμερα όμως δεν υπάρχει χώρος να "εξατμιστούν" τα χρήματα αυτά και θα καταρρεύσει ολόκληρη η οικονομία. Η ρατσιστική παγκόσμια οικονομία της γελοίας "πυραμίδας" των "λευκών". Οι Εβραίοι, αφού κατόρθωσαν το ακατόρθωτο, πήγαν και αυτοκτόνησαν. Αφού κατάκτησαν με χρήματα όλο τον κόσμο -και άρα κατάφεραν αυτό, που δεν κατάφεραν οι ισχυρότεροι των λαών με τόνους αίματος και άπειρες σφαίρες- δεν ήξεραν τι να τον κάνουν. Αφού κατάφεραν και απόσπασαν το κεφάλαιο από τα χέρια των πιο ισχυρών ιδιοκτητών του κόσμου, μη γνωρίζοντας τι να το κάνουν, το κατέστρεψαν. Οι άνθρωποι, που "νίκησαν" τους Αγγλοσάξονες. Οι άνθρωποι, που τους "γκρέμισαν" από το "βάθρο" τους. Οι απόλυτοι πρωταθλητές της ηλιθιότητας.

Απέκτησαν με χρήματα το πιο μεγάλο "παλάτι" του κόσμου και ως γνήσιοι γύφτοι πήγαν και έστησαν "σκηνή" στην "αυλή" του για να κατοικήσουν. Έπαθαν αυτό, το οποίο είπαμε σε άλλο σημείο για τους άλλους σε σχέση με τους Εβραίους. Όπως κανένας δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί το χρήμα και το εμπόριο με τον επιτυχή τρόπο που το κάνουν οι Εβραίοι, έτσι και οι Εβραίοι δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν το κεφάλαιο. Δεν κατέχουν τη λειτουργία του κεφαλαίου, προκειμένου να το εκμεταλλευτούν όπως πρέπει. Έμποροι ήταν πάντα και οι έμποροι ποτέ δεν βλέπουν το κεφάλαιο όπως πραγματικά είναι.

Όταν οι έμποροι βλέπουν ένα εργοστάσιο, στην πραγματικότητα το βλέπουν σαν μια συναρμολογημένη "αποθήκη" ανταλλακτικών, τα οποία, αν πωληθούν, θα αποφέρουν άμεσα χρήμα χωρίς καθόλου κόστος. Δεν το βλέπουν ως μια "μηχανή", η οποία αναγκαστικά, λόγω της λειτουργίας της, ξοδεύει χρήμα πολύ πριν παράγει τέτοιο. Μια μηχανή, η οποία "καθυστερεί" για να φτάσει στο κέρδος. Με την ασχετοσύνη τους ρευστοποίησαν και άρα κατέστρεψαν το παγκόσμιο ΚΕΦΑΛΑΙΟ, για να βγάλουν γρήγορα και ΠΟΛΛΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. Είναι θέμα χρόνου να πέσουν θύματα της ίδιας τους της απληστίας. Δεν θα πάρει πολύ καιρό, που θα δούμε τη συμμορία να "τρέχει" και πάλι στις "έρημους". Γιατί στις "έρημους"; Γιατί δεν θα μπορεί να παραμείνει στην Ευρώπη. Μπορεί κάποιος να συναντήσει σήμερα τη διαβόητη Λίβνι στο Λονδίνο των ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΩΝ;

Τα πεινασμένα πλέον χριστιανικά "θηρία" θα βγουν όλα μαζί στο κυνήγι της πονηρής εβραϊκής "αλεπούς" και θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Κάτι εβραϊκό να "μυρίσουν" θέλουν και θα ξεκινήσουν το κυνήγι. Το γνωστό κυνήγι, το οποίο έχει επαναληφθεί με την ίδια πιστότητα πολλές φορές στο παρελθόν. Μόνον που αυτήν τη φορά θα είναι πραγματικό. Δεν θα κυνηγάνε με χρήματα των Εβραίων τους Εβραίους, για να "κονομήσουν" οι ανά τον κόσμο Ροκφέλερ και Ρότσιλντ. Θα τους κυνηγήσουν για τελευταία φορά για την τιμή τους και για τις πατρίδες τους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β'