Κραυγή απόγνωσης

      «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζομένου αγροτικού και αστικού πληθυσμού».

Άρθρο  22 παρ. 1 του Συντάγματος

Περνώντας το βράδυ των Χριστουγέννων από τη λεωφόρο Ηλιουπόλεως έπαθα σόκ όταν  είδα τα λουκέτα. Μέτρησα καμιά 50αριά  κλειστά καταστήματα σε μια απόσταση μόλις 700 μέτρων! Όλα αυτά τα μαγαζιά, μόλις πριν από ένα χρόνο, αν δεν έσφυζαν από ζωή, τουλάχιστον τα έφερναν βόλτα. Κάτι ήταν και αυτό.  Ενώ τώρα;

Σε μια παρέα που βρέθηκα, το αντικείμενο της συζήτησης  ήταν η οικονομική κρίση. Έκδηλη  η κατήφεια και η απαισιοδοξία για το μέλλον.  Πρόσωπα σκυθρωπά, φοβισμένα, με  την αγωνία έντονα ζωγραφισμένη. Δάνεια, εισφορές, πιστωτικές κάρτες, ενοίκια, δίδακτρα,  λογαριασμοί, εφορία, τέλη κυκλοφορίας και πάει λέγοντας. Όλα σε εκκρεμότητα!

«Μετά τις γιορτές η κατάσταση θα γίνει εφιαλτική. Περίπου 10.000 μικρές επιχειρήσεις θα βάλουν λουκέτο, μόνο στην περιοχή της Αττικής», μου αποκάλυψε ένας … υποψήφιος, που περίμενε τις γιορτές μήπως και καταφέρει να ρεφάρει κάτι.

«Ο ηθικός αυτουργός»

«Δεν ξέρω αν γίνεται, αλλά σκέφτομαι να στείλω ένα εξώδικο στον κ. Παπανδρέου, μαζί με τα κλειδιά του μαγαζιού και όλους τους ανεξόφλητους λογαριασμούς μου! Γιατί αυτός είναι ο ηθικός αυτουργός αυτού που βιώνουμε σήμερα. Τι μ’ ενδιαφέρει εμένα το fast track και όλες αυτές οι μαλακίες που ακούω κάθε βράδυ στην τηλεόραση; Εδώ καταστρέφεται η ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις. Αφανιζόμαστε. Θα έρθουν οι ξενόφερτοι μεγαλοκαρχαρίες θα τα μαζέψουν όλα για ένα κομμάτι ψωμί. Θα κλείσουν μαγαζιά από τα οποία ζούν χιλιάδες οικογένειες.»

Του είπα ότι το θεωρώ υπερβολικό να στείλει εξώδικο στον Πρωθυπουργό. Μόνο που δεν μου όρμηξε. «Ακουσε, αγαπητέ, μου. Δεν ξέρω σε ποια χώρα ζείς! Εμένα τον τελευταίο χρόνο μου ανέβηκε η βενζίνη κατά 50%, ο ΦΠΑ από το 19% πήγε στο 23%, μου έβαλαν έκτακτη εισφορά και μου ήρθαν και 3.000 για την περαίωση, ο λογαριασμός της ΔΕΗ σχεδόν διπλασιάστηκε, όλα τα έξοδα αυξήθηκαν, ο πληθωρισμός τρέχει με 5%, οι τράπεζες έκοψαν κάθε χρηματοδότηση και ας έχουν πάρει ένα σκασμό λεφτά, λόγω της οικονομικής αδυναμίας μου δίνουν δωδεκάμηνες επιταγές και αυτές όταν λήγουν μου τις ανανεώνουν, το ΙΚΑ και το Δημόσιο με έχουν ταράξει στα πρόστιμα και στις προσαυξήσεις επειδή αδυνατώ να πληρώσω. Και ο κόσμος, επειδή από όλους έχουν κόψει μισθούς και συντάξεις, δεν έχει πλέον χρήματα για να αγοράσει ούτε τα βασικά. Και όλες οι θυσίες πάνε στο βρόντο γιατί δεν υπάρχει φώς από πού πουθενά! Το 2013 σου λέει! Και αν; Και τι θα κάνω εγώ μέχρι το 2013; Ποιος είναι υπεύθυνος για όλα αυτά; Αν δεν είναι αυτός, τότε ποιος είναι; Εγώ; Και ξέρεις κάτι; Δεν τους ενδιαφέρουμε εμείς! Αμφιβάλλω αν έχουν ιδέα του τι συμβαίνει στην αγορά. Μας ξεζουμίζουν και μας έχουν οδηγήσει στην απόγνωση και το φόβο. Σοβαρολογώ στα αλήθεια. Θα πάμε να του παραδώσουμε τα κλειδιά των μαγαζιών μας! Ετσι και αλλιώς, εγώ τα υπόλοιπα χρόνια θα τρέχω στα δικαστήρια!»

Ο εφιάλτης που έρχεται

Αλήθεια έχει σκεφτεί κανένας στα σοβαρά τι θα απογίνουν αυτοί οι άνθρωποι, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις; Ξέρετε με τι θα βρεθούν αντιμέτωποι από εδώ και στο εξής;

-Θα μείνουν χωρίς εισόδημα και  αυτό θα επιτείνει περαιτέρω την ύφεση της οικονομίας με αποτέλεσμα να μείνουν στο περιθώριο και  εκτός οικονομικής δραστηριότητας κλάδοι ολόκληροι.

-Θα είναι πρακτικά αδύνατον να ανταποκριθούν στις παρελθούσες, τρέχουσες, αλλά  και τις μελλοντικές  υποχρεώσεις τους.

-Θα τους  κυνηγάνε οι τράπεζες, απειλώντας  με κατασχέσεις των όποιων περιουσιακών στοιχείων τους έμειναν.

-Θα τους «κυνηγάει» το Δημόσιο για ληξιπρόθεσμα χρέη.

-Θα τους «κυνηγάνε» τα ασφαλιστικά ταμεία για «βεβαιωμένες εισφορές»

-Θα καταχωρηθούν στον «Τειρεσία», οπότε στο μέλλον η προσφυγή σε δανεισμό θα είναι αδύνατη.

-Θα μείνουν ανασφάλιστοι, οπότε θα οξυνθεί το πρόβλημα των ταμείων.

-Θα βρεθούν όλοι αντιμέτωποι με την ποινική δικαιοσύνη καθότι οι ασφαλιστικές εισφορές, οι  ακάλυπτες επιταγές και τα ληξιπρόθεσμα χρέη,  είναι και ποινικά αδικήματα.

-Θα αδυνατούν να κάνουν οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα διότι δεν θα έχουν ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα, άρα δεν θα μπορούν να θεωρούν βιβλία.

Αν δεν το έχουν ήδη συνειδητοποιήσει,  δημιουργούνε μια γενιά desperados, που δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στα στοιχειώδη.

Του Κώστα Ροδινού