Και τώρα κωλο-έλληνα, χέσε ψηλά κι’ …αγνάντευε.!

Πίστεψες αγαπητέ φίλε ότι ο αμερικανοτραφής “πρωθυπουργός” – ανδρείκελο του ΔΝΤ mr. Papandreou, θα έλυνε όλα τα προβλήματά σου, μόλις άκουσες προεκλογικά με τα σπαστά ελληνικά του ότι “λεφτά υπάρχουν”;
Αν το πίστεψες θα πρέπει προκαταβολικά να με συγχωρέσεις διότι θα σε αποκαλέσω “βλάκα”. Κι’ αν είσαι τόσο “ευαίσθητος” και θίγεσαι από τον χαρακτηρισμό, έχω να σου πω πως δεν εννοώ εσένα, αλλά τον …διπλανό μου.
Αποτελεί “κατάντια” για τον τόπο το γεγονός ότι ένας ολόκληρος Ελληνικός λαός να έχει εναποθέσει τις ελπίδες του στο τρίτο και πιο ηλίθιο μέλος της Παπανδρεϊκής δυναστείας.
Σου δόθηκε η ευκαιρία κωλο-έλληνα να απαντήσεις στο πολιτικό έκτρωμα, όταν προεκλογικά σου έριχνε κατάμουτρα την γελοία ερώτηση για το “πού πήγαν τα λεφτά”.
Εσύ ρε κωλο-έλληνα δεν θυμήθηκες που πήγαν;
Δεν θυμήθηκες λ.χ. τα δωράκια των 500.000.000 δραχμών στους Μαυράκηδες;
Δεν θυμήθηκες της Αγράμπελης το …κάγκελο;
Δεν θυμήθηκες τους Λουβαραίους με τίγκα από τούβλα τις κούτες των πάμπερς;
Δεν θυμήθηκες τα …χαρτιζιλίκια των 2.000.000 δολλαρίων του πατρός προς τους υιούς Κουτσόγιωργα;
Μήπως περιμένεις να σου παραθέσω τις απίθανες σπατάλες των πράσινων κομματόσκυλων υπό μορφήν …shopping list;
Ω αφελή Έλληνα.! Δεν θα μπορέσω.! Πάει πολύ πίσω η πράσινη αλητεία. Πάει στην εποχή του …Ανδρεϊσμού, ο οποίος αρχικά με ακάλυπτες επιταγές και στη συνέχεια με δανεικά, ως λαοπλάνος πολιτικάντης, έδωσε την εντύπωση στον χαϊβανοέλληνα ότι ως λαός … ευημερούμε.!
Βεβαίως την σκληρή πραγματικότητα την γνώριζαν όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες, πλην εκείνων που ελέω Pasok- εν μια νυκτί – κοιμήθηκαν …σκατατζήδες και ξυπνήσαν …άρχοντες.!
Και ανώτατοι ενίοτε…
Δεν πρόκειται βεβαίως περί φθινοπωρινής “Ανδρεϊκής” τυμβωρυχίας, αλλά θα είναι ίσως η πρώτη φορά που θα πω, ας μην τον συγχωρέσει ο Θεός.!
Κλείνω με το μεσαίο μέλος της Παπανδρεϊκής δυναστείας, και επανέρχομαι στο τρίτο και …

μακρύτερο.
Η εκλογή του προ ενός έτους στην εξουσία, υπήρξε αποτέλεσμα… ανορθοδόξου εκλογικής διαδικασίας αφού είχαν προηγηθεί οι από μέρους του δεινές απειλές πεζοδρομιακής εκτροπής και δημιουργίας ασφυκτικών συνθηκών εις βάρος της κυβερνήσεως, στις οποίες τότε υπέκυψε η Ν.Δ…. Ομοίως, διότι ο σημερινός πρωθυπουργός, προκειμένου να ..επισπεύσει την πτώση της Ν.Δ. και να διασφαλίσει την δική του νίκη, είχε καλλιεργήσει …αίσιες προσδοκίες στην συνείδηση του ελληνικού λαού που δεν είχαν φυσικά καμιά σχέση με την πραγματικότητα…
Προς τούτο είχε επίσης πλήξει ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό καταλογίζοντας εις βάρος της τότε κυβερνήσεως πολύ περισσότερα απ’ όσα τις αναλογούσαν…
Λούζεται λοιπόν μοιραία ο κ. Παπανδρέου ένα χρόνο τώρα τις ολέθριες συνέπειες της ανορθόδοξης τακτικής του για να ανέλθει στην εξουσία, παραβιάζοντας ακόμη και τον εκλογικό κύκλο της τετραετίας εκάστου κυβερνήσεως.
Εάν όλα αυτά δεν είχαν συμβεί, μπορεί η χώρα να μην κατέληγε σιδηροδέσμια στο Δ.Ν.Τ. με όσα αυτό συνεπάγεται για το φρικτό έτος που διανύσαμε και όσα δυστυχώς έπονται…
Και που ‘σαι κωλο-έλληνα.! Στις 7 Νοεμβρίου πρέπει να ξανα-δείξεις την …”πίστη” σου σ’ αυτούς που σήμερα σε πηδάνε καλύτερα.
Ντογρού λοιπόν.
Π.Ν. -Γιαννιώτης

ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ είπε

Οκτωβρίου 8, 2010 στο 6:17 μμ

Είναι μερικές φορές φίλε μου Γιαννιώτη,που τα πράγματα είναι στο χέρι μας καί μόνο.Και το χέρι,έμαθε να καθοδηγείται και να παίρνει εντολές,απ’το μυαλό.Τι θέλεις να σκεφτώ φίλε μου γιά τους συμπατριώτες μας; Οτι δεν σκέφτονται; Δεν μου πάει, να κάνω κάτι τέτοιο. Οτι είναι εύπιστοι,αισιόδοξοι,αφελείς; Μπορεί και ν’άναι έτσι.Οπως και ν’άχει,το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό και τώρα δεν αλλάζει.Το λουζόμαστε όλοι.Κι εμείς,που δεν το θέλαμε κι αυτοί που το επέλεξαν.
Εκείνο που εγώ σκέφτομαι, με λύπη φίλε μου,είναι ότι τα πράγματα,είναι από δεκαετίες πρίν,δρομολογημένα.Με σχεδιασμό.Με ακρίβεια.Με ασύλληπτες γνώσεις ψυχολογίας του μαζάνθρωπου και ‘χειρισμού’ της κοινωνίας.Εκατοντάδες πειράματα,που έχουν γίνει σε ποντίκια,έδωσαν τρομακτικά πορίσματα γιά την ψυχολογία του ατόμου ως μονάδα και του ατόμου σάν μέλος ενός κοινωνικού συνόλου.θα με πείς απαισιόδοξο ; Οχι φίλε,δέν είμαι.Λυπημένος είμαι,που πρακτικές και κινήσεις που πάρα πολλοί αντιλαμβάνονται,υπάρχουν ωστόσο και πολλοί που τ’αγνοούν,τα προσπερνούν,τα υποβαθμίζουν.Ελάχιστοι,έως ανύπαρκτοι, είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν τίποτα.Και τα σχέδια των σκοτεινών εργαστηρίων,όσο καλά κι άν είναι καταστρωμένα,μπορούν ν’ανατραπούν,ν’ακυρωθούν.Κουβέντα χρειάζεται.Συνεχής και κόσμια.Κουβέντα παντού.Στο σπίτι,στη δουλειά,στα σχολεία,στο δρόμο,στο καφενείο.Κουβέντα στην αγορά.Στην αγορά,με την αρχαική της έννοια.Στην αγορά,όχι ως τόπο προμήθειας υλικών,αλλά ως χώρο συνάντησης,ζύμωσης,συζήτησης. Κλεισμένος ο καθένας στο μπετονένιο κουτάκι του,σκοτισμένος με τίς έγνοιες της ζοφερής καθημερινότητας,αναζητάει μιάν αγκαλιά γιά να χωθεί και να νιώσει προστατευμένος.Κι αυτή η αγκαλιά,δεν είναι της συμβίας,της ερωμένης,της φίλης.δεν είναι το βιβλίο,δεν είναι το θέατρο,δεν είναι το τάβλι στο καφενείο. Δυστυχώς.Αυτή η αγκαλιά,είναι ο καναπές.Ο καναπές πούχει απέναντί του την τηλεοπτική συσκευή.Γι αυτό φίλε μπου σου γράφω και πιό πάνω,πως τα πράγματα είναι από δεκαετίες πρίν δρομολογημένα. Καλομελετημένα,καλοσχεδιασμέν,καλοδουλεμένα.
Ας πάρουμε παράδειγμα,την αγαπημένη μας Πατρίδα.Που βρίσκεται Γεωγραφικά; Με ποιούς γειτνιάζει; Ποιοί είναι οι ισχυροί φίλοι των γειτόνων μας και δυστυχώς και ημών;Τι καθεστώτα υπήρχαν είκοσι χρόνια πρίν γύρω μας ; Ποιά ν’άταν τάχα η διέξοδός μας,άν όχι η θάλασσα και μόνον η θάλασσα; Ετσι φρόντισαν οι ισχυροί μας ΄φίλοι΄ ,να μας βοηθήσουν.Να μας γίνουν απαραίτητοι,να μας δημιουργήσουν καταστροφική εξάρτηση.Κι εμείς τι κάναμε ; Βολευτήκαμε.Και δεν μας πέρασε κάν απ’το μυαλό,πως σήμερα,κανείς πιά δεν σου χαρίζει,αλλά σου δανείζει,σε εγκλωβίζει,σε περιχαρακώνει ,σε στριμώχνει στη γωνία,γιά να σου ρουφήξει πιό εύκολα το αίμα.Κι εμείς τι κάναμε ; Περνούσαμε καλά.Ολο και καλύτερα.Το φιατάκι του άξιου πατέρα μας,άρχισε να μας πέφτει λίγο και βραδύ.Προσφύγαμε στά επιπλέον κυβικά,στα πολυτελή δερμάτινα σαλόνια,στα λουσάτα πανάκριβα εξαρτήματα,στον ανταγωνισμό με τον γείτονα,με τον συνάδελφο και με τον φίλο. Ποιός φταίει που δεν είδαμε το δόλωμα; Λαμπύριζε,φωσφόριζε το δόλωμα αυτό,σε στράβωνε το στίλβος και η λαμπρότητά του.Ωστόσο,ανυποψίαστοι τσιμπήσαμε. Δεν διδαχτήκαμε τίποτα απ΄τον παπού και τον πατέρα μας.Χαράματα έφευγαν,μεσάνυχτα γυρνούσαν.Αυτό μας δίδαξαν.Εμείς επιλέξαμε τη βολή μας .Την ήσσονα προσπάθεια.Το εύκολο κέρδος .Την εύκολη ευτυχία.
Ο νεκροθάφτης της χώρας μας,Αμερικανοσπουδαγμένος κι Αμερικανοπαντρεμένος,ήρθε εδώ με σκοπό.Με σχέδιο.Με σαφείς ντιρεκτίβες .Τι κι άν κραύγαζε από τους εξώστες των ανά τηνΕπικράτεια πλατειών,’έξω οι Αμερικάνοι,η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες’κι άλλα φαντασμαγορικά και εθνεγερτικά παραμύθια.Το σχέδιο που του δώσανε εκτελούσε.Με χειρουργική ακρίβεια.Ηξερε να προσφέρει τους μποναμάδες του,σε γυαλιστερά περιτυλίγματα και με μεταξένιους φιόγκους. Τσοβόλα δώστα όλα. Λές και χάριζε το βιός του,το προιόν του μόχθου του. Φράκαρε το Δημόσιο,με αγράμματους,με αναξιοπαθούντες,με μισαλλόδοξα αγράμματα θρασίμια.Οποιοι το ζήσανε τριάντα χρόνια πρίν, καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Ολοι με την Πύλαρο .Δώσε κι εμένα μπάρμπα.
Ο πατέρας του νεκροθάφτη,έκανε και του λόγου του καλή δουλειά γιά τ’αφεντικά του.Ανοιξε τα ξερονήσια. Κι όταν οι σύμμαχοι ΄’φίλοι και προστάτες μας’,είδαν πόση ήταν η αντίδραση,τροποποίησαν το σχέδιο.Ετσι,δίδαξαν στο νέο προιόν που θα μας πλασάριζαν,την ‘αριστερή προσέγγιση’,την ‘πλέρια αριστερή πρακτική και φρασεολογία’.Οχι πως ήταν δύσκολο το έργο τους.Κάθε άλλο μάλιστα. Το νέο προιόν,ήταν δοκιμασμένο. Γκαραντί. Τ’όχε ξαναπαίξει το έργο,στα φοιτητικά του χρόνια. Οποιος έχει διαβάσει Κορνήλιο Καστοριάδη,γνωρίζει πολύ καλά τι εννοώ.
Κλείνοντας και γιά να μην σας κουράζω με σεντόνια,χρειάζεται να πούμε περισσότερα,γιά την συνέχεια της δυναστείας ;;;; Οποιος έχει μάτια βλέπει.Δυό λέξεις μόνο να προσθέσω : να μην ξεχάσουμε ΠΟΤΕ τον βρώμικο ρόλο που έπαιξαν τα ‘αριστερά’ εκδοτικά συγκροτήματα,οι ‘αριστεροί’ εργολάβοι,οι ‘αρισττεροί’ μαικήνες του Μεγάρου Μουσικής και τα ‘αριστερά’ ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Αλλά γι αυτά,θα επανέλθουμε.
Αιτούμαι τη συγγνώμη σας γιά την κατάχρηση του χώρου.Ευχαριστώ θερμά γιά την υπομονή σας.