Εμείς παραθέτουμε και ενα δείγμα "τσαμπουκάδων" που πήγαν να "μαγκίσουν" Ανωνυμα , αλλά ξέφυγαν επώνυμα απ το gmail.... Το ανέβασε σαν ανώνυμο σχόλιο ,και συνοδευτικό "περικοπής" δικού μου σε άλλο άρθρο προβοκάροντας , αλλά δεν "ήξερε" οτι οι Google ομάδες ενημερώνουν με την πραγματική ταυτότητα...τους συνδεμένους σε αυτές !
Γράφει λοιπόν ο φίλος ΑΑΤΟΝ :
Bloggers "Eνωμένοι" και π@π@ρίτσες Κώσταινα
Βγήκαν τα μαχαίρια στο "Ενωμένοι μπλόγκερς".
Θα μου πείς, πού το παράξενο, ενωμένοι και Έλληνες δεν κάνει.
Σωστά.
Άφησα ένα σχόλιο πάντως σήμερα, και που δυστυχώς ο ΑΝΕΜΟΣ, όχι μόνο με έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια, μα το εξαφάνισε κι όλας, συν όλα τα υπόλοιπα.
Το παραθέτω λοιπόν εδώ, αυτούσιο:
"Κάθισα λοιπόν ήσυχα, αμερόληπτα τελείως, πίνοντας κι έναν κουβά καφέ, και διαβάζοντας το κείμενο, και όλα ανεξαιρέτως τα σχόλια, μέχρι τη στιγμή που γράφω.
Επιτρέψτε μου να πω την γνώμη μου αν θέλετε (αν δεν θέλετε σβήστε την ή μην την διαβάσετε).
Θυμάμαι την χαρά και τον ενθουσιασμό της Σίας, όταν μου ανακοίνωσε τότε, πως έγινε συντάκτρια στο blog σας.
Η πρώτη μου αν θυμάμαι καλά φράση, ήταν συγχαριτήρια.
Η δεύτερη, ξανασκέψου το.
Η τρίτη, σήκω και φύγε.
Θα μου πείτε εύλογα, γιατί οι 2η και η 3η έτσι;
Μην το πάρετε λάθος, δεν ήταν ούτε απο σνομπισμό, ούτε τίποτε αρνητικό.
Απλά, σαν Έλληνας που σπούδασα και σπουδάζω χρόνια τον Έλληνα, σε τρείς ηπείρους, μεγαλωμένος μέσα στη νύχτα και έχοντας γνωρίσει (εγώ θα πώ εκατοντάδες χιλιάδες, εσείς βάλτε κα' 'να εκατομμύριο να είστε μέσα) κόσμο και κόσμο, γνωρίζω πως η λέξεις "ενότητα", "ενωμένοι" και τα παράγωγά τους, δεν υφίστανται στην Ελληνική πραγματικότητα.
ΔΕΝ μπορεί να γίνει ΠΟΤΕ πραγματικότητα κάτι που έχει να κάνει με πάνω απο δύο άτομα. Δεν δουλεύει, δεν πάει μπροστά.
Διαβάζει κανείς επάνω ψηλά μόλις μπεί στο blog ayt;o, γραμμένο με μεγάλα γράμματα και στόμφο μεστό, "ΕΧΟΥΜΕ 100 ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ"
Αν όμως παρατηρήσει πιο προσεκτικά κανένας, θα δεί πως οι 90 κοιμούνται, άφησαν το όνομά τους να διαιωνίζεται, και σχεδόν ποτέ (ή στη χάση και στη φέξη) δεν κάθονται να γράψουν ένα κείμενο.
Να τους κάνω λοιπόν ....
"τί;" τους 100 και τους τρακόσιους;
Όταν απο την άλλη, διατυμπανίζετε πως υποστηρίζετε την ελεύθερη έκφραση, και μισείτε τη φίμωση, τότε αγαπητοί μου, αφήστε να έχουν φωνή και οι (δήθεν) ρατσιστές, αν θέλετε να θεωρείστε δημοκράτες. Κι αυτοί παιδιά του Θεού είναι, και στην τελική, ίσως να μην είναι τόσο ρατσιστές όσο θέλουν κάποιοι να λένε. Τους ρατσιστές στη ζωή μου τους συνάντησα μέσα σε κάτι φιλεύσπλαχνες και χριστιανικές οργανώσεις.
Κι όχι να λέμε, εσυ μπορείς να μιλάς, εσυ όχι. Η όλοι, ή κανένας αγαπητοί μου.
Προσωπικά, θεωρώ μεγάλο λάθος, το να διώχνουμε κάποιον συγγραφέα απο το blog μας, δίχως φανερή και σοβαρή αιτία. Ειδικά όταν είναι άτομα που συμμετείχαν και πρόσφεραν στον χώρο αυτό.
Στην προκειμένη περίπτωση, σοβαρή αιτία δεν είδα, παρά μόνο, συγκρούσεις συμφερόντων. Τίποτε άλλο. Αυτός ήταν ο σκοπός της δημιουργίας του blog εξ αρχής; Η μήπως στην πορεία ήρθε η φθορά σαν φυσικό επόμενο;
Σκεφθείτε το λιγάκι.
Την καλησπέρα μου!"
Πάντως, δεν βλέπω μακρύ μέλλον. Μια φορά πήγες Άλκη να το κλείσεις, βλέποντας πως δεν υπήρχε καμία ανταπόκριση, μα δεν είχες τη δύναμη να αφήσεις έρμους τόσους πολλούς αναγνώστες, και το ξανα άνοιξες. Το θέμα είναι πως, και πάλι δεν βλέπεις καμία καλυτέρευση απο ότι κατάλαβα, γι αυτό και η όλη γκρίνια. ενωμένοι-διασπασμένοι κ.λ.π.
Φίλε μου, με παρακάλια, με τσαμπουκάδες του αέρα, και με πονηριές, δεν προχώρησε κανένας. Εσυ γιατί πιστεύεις πως θα έχεις διαφορετική τύχη;
Διαβάστε περισσότερα: Α μπε μπα Blog !
Σ`ευχαριστώ πολύ που το αναδημοσίευσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ο Νίκος λέει τα πράγματα με τ`όνομά τους.