H Μητέρα των Γλωσσών

 

Γίνεται αρκετή (φιλολογική και μη)συζήτηση για την “εισβολή” ξένων λέξεων στο λεξιλόγιό μας. Παρόλο που αυτό είναι σωστό, πάμπολλες ξένες λέξεις έχουν ελληνικές ρίζες. Είναι (όσο κι αν ακούγονται πολλές), περισσότερες από 150.000 αγγλικές, 180.000 γαλλικές και αρκετές δεκάδες χιλιάδες σε άλλες γλώσσες.- Διαμαρτύρονται πολλοί για τη χρήση της λέξης “στυλό”. Κι όμως είναι γαλλική λέξη με ελληνική ρίζα. Αυτές οι λέξεις ονομάζονται αντιδάνεια.

Ακολουθεί ο λόγος “μνημείο” 

  του Ξενοφώντος Ζολώτα .

ΕΝΑ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ    ΑΝΤΙΔΑΝΕΙΩΝ   :

                  --------------------------------------------------

στυλογράφος = stylographe στα Γαλλικά, που συντομεύτηκε σε stylo και

επέστρεψε έτσι στην Ελλάδα.

-Καθώς και το style->στύλος->μορφή->άγαλμα

Άλλη μια περίπτωση αντιδανεισμού λέξεων, από τις δεκάδες που έχουν γίνει                                          

ανάμεσα στις δύο χώρες.

- paper = χαρτί…. αλλά προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “πάπυρος” όπως και το γαλλικό papier

- message = το μεσάζον (κάτι που μεσολαβεί κατά την επικοινωνία και τη

συνδιαλλαγή μεταξύ δύο ατόμων)………

messenger = ο μεσάζων

Κανονικά παλιά αναφερόταν σαν “message text” (δηλαδή μεσάζον κείμενο)

αλλά η λέξη text παραλείπεται πια.

- η γαλλική λέξη προφίλ (profil) προέρχεται από το πρόθεμα προ- και τη

λέξη φίλιος, δηλαδή “δικός μου, φιλικός προς εμένα” και σε ελεύθερη

μετάφραση θα σήμαινε “πρόλογος για μένα, δηλαδή πριν με γνωρίσεις κατ’ ιδίαν”

- Όλες σχεδόν οι ελληνικές προθέσεις (εν-, εξ-, από-, επί-, προ-, παρά-, μετά-, ομο-) έχουν περάσει αυτούσιες στις περισσότερες ξένες γλώσσες,

σχηματίζοντας χιλιάδες λέξεις

π.χ. en στα Γαλλικά, in στα Αγγλικά = εν (Ελληνικά)

pro, apo κ.ά.

- το Αγγλικό “is” αποτελεί συντομογραφία του “ίστημι”, όπως και το γερμανικό “ist”

- night… προέλευση από τη “νύχτα”

- eglise (Γαλλικά) = εκκλησία

αλλά ακόμα και το – φαινομενικά άσχετο – αγγλικό church προέρχεται από τα Ελληνικά ξεκίνησε από τα Αρχαία Ελληνικά σαν κυριακόν (ο οίκος του Κυρίου) έγινε στα Αρχαία Αγγλικά “cirice”, στα Μεσαιωνικά Αγγλικά “chirche” και στα Νέα Αγγλικά “church”

- venir (Γαλλικά) = βαίνω, πηγαίνω (βλ. επίσης και το “vamos”)

- ecouter (Γαλλικά) = ακούω

ecoutez = ακούτε και προφέρεται σχεδόν το ίδιο…

- pain -> πόνος

- super = υπέρ

(λέξεις που με το πολυτονικό σύστημα το πρώτο φωνήεν έπαιρνε δασεία,

έχουν μεταφερθεί στις ξένες γλώσσες με -s-, -h- ή -w- στην αρχή… π.χ.

ύδωρ -> water)

Το ίδιο και με το sub = υπό

- Η αντωνυμία “με” πέρασε όπως είναι σαν “me” στα Αγγλικά και στα Γαλλικά

- το heart προέρχεται από το πανάρχαιο κέαρ (καρδιά),

από όπου έχει επίσης προέλθει το αγγλικό core(πυρήνας), το γαλλικό coeur, το

ισπανικό corazon, το ιταλικό cuore κ.ά.

- το ελληνικό “εστί (αυτός/αυτή)” το βλέπουμε σαν “est (il/elle)” στα

Γαλλικά

- escalier (Γαλλικά) = σκάλα

ή scale στα Αγγλικά

- Το σενάριο το θεωρούμε ξένη λέξη

Προήλθε όμως από το scene (Ελληνικά: σκηνή) -> scenario -> σενάριο

- exist (Αγγλικά) ή exister (Γαλλικά) = εξίστημι

- miel (Γαλλικά) = μέλι

- το ελληνικό και το γαλλικό πολυτονικό σύστημα με τις οξείες, βαρείες, περισπωμένες κλπ. έχουν πολύ παρεμφερείς κανόνες και δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι τους δανείστηκε από τα Αρχαία Ελληνικά (μήπως από εκεί προέρχεται και το ενδιαφέρον των Γάλλων γι’ αυτά?)

- crisis/critical = κρίση/κρίσιμος/κριτικός

- sketch = σχέδιο

- all = όλα

- anchor = άγκυρα

- η λέξη turbo(λατινικά) προέρχεται από την τύρβη (ταραχώδης και ταχύτατη περιστροφή)

Αυτά και πλείστα όσα άλλα.(συνεχίζεται…)

Δείτε πώς ο Ξενοφών Ζολώτας μίλησε Αγγλικά χρησιμοποιώντας Ελληνικές λέξεις.

Επίκαιρος όσο ποτέ…

Kyrie,
It is Zeus anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists.

Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it though their tactics and practices.

Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticity, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorphobia , which is endemic among academic economists.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies pan ethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their Gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies

Οικονομικό Συνέδριο (2 Οκτωβρίου 1959)

By Chris S.