Η ιστορία των γεγονότων του περασμένου Σαββάτου οδεύει προς το τέλος και είναι καιρός να κάτσουμε και με νηφαλιότητα να δούμε κάποια πράγματα. Είναι βέβαια δύσκολο να παραμείνει κανείς ψύχραιμος, αν κάτσει να καταμετρήσει τα απίστευτα που ακολούθησαν την προσαγωγή των νεαρών πατριωτών.
Από την πρώτη στιγμή που οι 44 οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα τραγελαφικά που μπορεί να κάνουν τον οποιονδήποτε να χάσει την ψυχραιμία του. Όπως την χάσαμε και εμείς όταν ενημερωθήκαμε από γονείς συλληφθέντων μαθητών ότι την ώρα που οι 44 πιτσιρικάδες βρίσκονταν για …….
αναγνώριση στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής και ο βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μουλόπουλος μπαινόβγαινε στους χώρους του μεγάρου σαν στο σπίτι του, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Λυκείου των Αμπελοκήπων δρομολογούσε την καταδίκη μαθητών που φοιτούν στο συγκεκριμένο σχολείο.
Μπροστά στην είσοδο της ΓΑΔΑ ο κύριος αυτός, υπό τη παρουσία του Μουλόπουλου και των προθύμων «περαστικών» αυτοπτών μαρτύρων - όχι η Μαρίνα Βήχου δεν ήταν εκεί - επεδείκνυε φωτογραφίες συγκεκριμένων ανηλίκων με τα ονόματά τους, ώστε αυτοί να ταυτοποιηθούν και να μηνυθούν. Το όνομα αυτού του «κυρίου» είναι στην διάθεσή μας αλλά δεν θα το δημοσιοποιήσουμε, γιατί θα κατατεθούν μηνύσεις εις βάρος του από τους γονείς των μαθητών.
Αυτό είναι το ήθος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και των υποστηρικτών του. Νεοταξίτες δοσίλογοι, που σπεύδουν με κάθε ευκαιρία να καταδώσουν και να κατηγορήσουν από την ίδια την Πατρίδα τους μέχρι ανήλικα σχολιαρόπαιδα. Και να σκεφτεί κανείς ότι όλοι αυτοί σε κάθε ευκαιρία αποκαλούν τους Πατριώτες ρουφιάνους και συγχρόνως παρουσιάζονται ως αυτόκλητοι υπερασπιστές της ανηλικότητος, του εφηβικού αυθορμητισμού και των νεανικών οραμάτων.
Δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται. Γιατί κάθε τόσο αποδεικνύεται ότι από τον Κον Μπεντίτ μέχρι τους διάφορους «αστέρες» της εγχώριας αριστεράς είναι όλοι τους φυσικοί και πνευματικοί βιαστές της νεολαίας από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα...
Όλα αυτά και πολλά άλλα που θα αναλύσουμε τις επόμενες ημέρες καταδεικνύουν και την εγκυρότητα των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν απέναντι σε αυτά τα παιδιά που παρέλασαν μπροστά από τον ανακριτή με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να κρυφτούν, χωρίς να δακρύσουν, χωρίς να δείξουν το φόβο τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια για ενα Μπλογγερ,είναι οπως λέει και ο Aaton ,οτι είναι το χειροκρότημα για τους καλλιτέχνες.Αφήστε το σχόλιό σας το χρειαζόμαστε.